Αυτοανακηρύχθηκε Επίτιμος ο κ. Γκαργκάνας

Αποχωρεί επιτέλους η διοίκηση που φέρει ευθύνη για την κερδοσκοπία σε βάρος της δραχμής κατά την περίοδο σύγκλισης, την εξαπάτηση με το κρυμμένο δημόσιο χρέος, τη φούσκα του χρηματιστηρίου, την κλοπή στο υποκατάστημα της Καλαμάτας, την υπόθεση των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων… Επανειλημμένα έχουμε επισημάνει και στιγματίσει την αλαζονική συμπεριφορά και τις ενέργειες της διοίκησης αυτής, όπως και την καθεστωτική νοοτροπία που εγκαθίδρυσε και επί έτη τροφοδότησε στην ΤτΕ. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της νοοτροπίας ήταν η καθιέρωση αδιαφάνειας στη διαχείριση και η κατάργηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας. Προβλήθηκαν οι φαύλοι και παραγκωνίστηκε ή και εξαφανίστηκε κάθε άξιος υπάλληλος, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τις προαγωγές των υποδιευθυντών, για τις οποίες ήδη γράψαμε και κατά τις οποίες συνέβησαν πράγματα πρωτοφανή για την κουλτούρα και την ιστορία της τράπεζας.
Κάτι σαν… ανέκδοτο: Ο κ. Γκαργκάνας θα δεξιωθεί το προσωπικό της τράπεζας στις 11 Ιουνίου, όπως αναγράφει η σχετική πρόσκληση που κυκλοφόρησε, λόγω της «αφυπηρέτησής» του. Ξέρουμε καλά τον… δανδή νομικό που ανακαλύπτει τέτοιες φράσεις για το αφεντικό του. Αν ήθελε βέβαια να είναι πιο αντικειμενικός και αυθεντικός, όπως νομίζει ότι είναι, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει κάτι πιο ταιριαστό για τους απερχόμενους, κάτι πιο συναφές με τον νόημα «επιτέλους… τέλος». Έλα όμως που εκφράσεις τής πολύ πλούσιας σε λεξιλόγιο γλώσσας μας, όπως «επί τη λήξει της θητείας», δεν αποδίδουν το νόημα μεγαλείου που κρύβει ο όρος «αφηπηρέτηση». Τι ποιητική λέξη! Έχει μια αυτοκρατορική χροιά τόσο ταιριαστή στον κ. Γκαργκάνα και τους αυλικούς του. Μπράβο στον ποιητή νομικό. Του ευχόμαστε κι εκείνου ταχεία «αφυπηρέτηση».
Και τώρα σοβαρά: Ομολογουμένως όμως, ακόμα και για όσους έχουν συνηθίσει στο στυλ αυτό, απετέλεσε μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι η απερχόμενη διοίκηση τολμά να συνεχίζει ακάθεκτη τη δράση της μέχρι την τελευταία ημέρα παραμονής της, με προφανή στόχο την περιχαράκωση και τον εγκλωβισμό της νέας διοίκησης, με τη δημιουργία, παράλληλα, αναχωμάτων προστασίας για τους εκλεκτούς της.
Απαράδεκτο γεγονός πρώτο: Το Γενικό Συμβούλιο ανακήρυξε ομόφωνα (δηλαδή και με τη σύμφωνη γνώμη των συνδικαλιστών που συμμετείχαν) τον Γκαργκάνα Επίτιμο διοικητή. Η τιμητική αυτή διάκριση έχει μέχρι σήμερα αποδοθεί, και δικαίως, σε δύο μόνο πρώην διοικητές. Τον αείμνηστο Ξενοφώντα Ζολώτα, υπουργό – καθηγητή – ακαδημαϊκό, και τον Λουκά Παπαδήμο, αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – καθηγητή – ακαδημαϊκό. Τις ιδιότητες αυτές ο κ. Γκαργκάνας ούτε τις έχει ούτε θα μπορούσε ποτέ να τις αποκτήσει.
Κανείς δεν διανοήθηκε να απονείμει την τιμητική αυτή διάκριση στους πρώην διοικητές κ. Ε. Χριστοδούλου, Δ. Χαλικιά, Ι. Μπούτο και Γ. Αρσένη, αν και το έργο και η προσφορά τους στο κεντρικό τραπεζικό ίδρυμα της χώρας είναι ασυγκρίτως ανώτερα σε σχέση μ’ εκείνα της παρούσης διοίκησης. Εξάλλου, για τους δύο προηγουμένως τιμηθέντες με τη διάκριση του Επιτίμου, τη σχετική απόφαση την έλαβαν επόμενες αυτών διοικήσεις. Στην περίπτωση του Ν. Γκαργκάνα ισχύει το λεγόμενο «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει», αφού τη διάκριση -και όλα τα οφέλη που αυτή διά βίου συνεπάγεται, όπως γραφείο στην Τράπεζα, αυτοκίνητο και ασφάλεια- την απένειμε το Γενικό Συμβούλιο υπό την προεδρία του! Το ερώτημα που αμέσως τίθεται είναι γιατί κανείς από τους συμβούλους δεν αντέδρασε και ιδιαίτερα ο εκπρόσωπος του συλλόγου των υπαλλήλων. Σίγουρα τέτοιες ενέργειες δεν βοηθούν το θέμα της αξιοπιστίας των συνδικαλιστών στην κρίση των υπαλλήλων.
Απαράδεκτο γεγονός δεύτερο: Ελάχιστες ημέρες πριν από την αποχώρησή της, η διοίκηση πραγματοποίησε μαζικές τοποθετήσεις υπαλλήλων σε θέσεις ευθύνης, σε όλες τις Διευθύνσεις της τράπεζας. Ο σκοπός είναι προφανέστατος: Να περιορίσει ή και να μηδενίσει τις πρωτοβουλίες και τις επιλογές της νέας διοίκησης. Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της ΤτΕ και συνεπικουρείται απ’ όλο το υπηρεσιακό κατεστημένο που επί… δεκαετίες έχει καταλάβει τις θέσεις διευθυντών, έχοντας δημιουργήσει το ασφυκτικό υπηρεσιακό κλίμα. Σκέφτηκαν, λοιπόν, οι βαθύνοες διευθυντές, μαζί με τον γνωστό διευθυντή Διοικητικού κ. Σαράφη, και υπό τις ευλογίες του κ. Γκαργκάνα, ότι η νέα διοίκηση τους οφείλει διαιώνιση στις θέσεις τους και υποδούλωση στις επιλογές τους. Κούνια που τους κούναγε… Αλλά ούτε ο σύλλογος των υπαλλήλων και εδώ αντέδρασε.
Και αριστίνδην προαγωγή
-ανταμοιβή κολλητού
Απαράδεκτο γεγονός τρίτο: Προωθείται η προαγωγή στον βαθμό του οικονομικού εμπειρογνώμονα (δηλ. υποδιευθυντή) του κ. Ευθυμίου Γκατζώνα, εκτός κάθε καθιερωμένης διαδικασίας προαγωγών. Αν και οι δυνατότητές του ως υπαλλήλου, όπως μαθαίνουμε, δεν δικαιολογούν ιδιαίτερη μεταχείριση, ο εν λόγω κύριος προωθείται σκανδαλωδώς από το δίδυμο Ν. Παλαιοκρασσά (απερχόμενος υποδιοικητής) – Π. Πλιάτσικα (διευθυντής του), παρά το γεγονός ότι κατά την αμαρτωλή περίοδο της φούσκας του χρηματιστηρίου – φούσκα που υποστηρίχθηκε από την ΤτΕ μέσω εκείνης της επονείδιστης ρύθμισης διευκόλυνσης του δανεισμού μικροεπενδυτών για τοποθετήσεις σε μετοχές -συμμετείχε ως εκπρόσωπος της ΤτΕ στο ΔΣ του χρηματιστηρίου. Και για την εμπλοκή του αυτή επισκέφθηκε, κατά την έρευνα που διεξήγαγε η Δικαιοσύνη, το γραφείο του Εισαγγελέα, αλλά, ως γνωστόν, η υπόθεση δεν εκδικάστηκε λόγω παραγραφής. Τον ανταμείβουν λοιπόν με κατά «αριστίνδην» προαγωγή για τις υπηρεσίες αυτές που πρόσφερε; Νομίζει άραγε ο, εκ μονοετούς παρατάσεως θητείας, διευθυντής κ. Πλιάτσικας, στο ύφος και τo ήθος του οποίου έχουμε αναφερθεί και κατά το παρελθόν, ότι τέτοιες κινήσεις, που εξυπηρετούν και τις δικές του επιλογές και προτεραιότητες, θα περάσουν από όλους απαρατήρητες;
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η εποχή Γκαργκάνα – Παλαιοκρασσά – διευθυντικού κατεστημένου στην ΤτΕ έχει λάβει οριστικά τέλος και μάταια προσπαθούν όλοι αυτοί να προκαταλάβουν τις επιλογές της νέας διοίκησης που αναλαμβάνει σε λίγες ημέρες. Θα θέλαμε δε να επισημάνουμε ότι εάν η νέα διοίκηση επιθυμεί να πετύχει στο έργο της πρέπει:
1. Να εξετάσει προσεκτικά τις ενέργειες της τελευταίας στιγμής των προκατόχων της και όπου επιβάλλεται να τις αναιρέσει.
2. Να πατάξει την καθεστωτική νοοτροπία και το ολιγοπρόσωπο διευθυντικό κατεστημένο, αντικαθιστώντας το αξιοκρατικά με υγιείς δυνάμεις εκ του προσωπικού της ΤτΕ.
3. Να φροντίσει να οξυγονωθεί επιτέλους το αναερόβιο περιβάλλον που έχει εγκατασταθεί όλα αυτά τα χρόνια στην ΤτΕ, με γενναίες τομές ώστε όλοι να δουν την έλευσή της με ανακούφιση.
Έτσι και μόνο έτσι η Κεντρική Τράπεζα της χώρας, μέλος επίσης του Ευρωσυστήματος θα αναδειχθεί και πάλι στον κορυφαίο θεσμό, ο ρόλος του οποίου στην ελληνική οικονομία και κοινωνία είναι πολύτιμος.
Νέα σελίδα
Σύμφωνα πάντως με αξιόπιστες πηγές στην εποπτεία του πιστωτικού συστήματος αναμένεται να δώσει βαρύτητα ο νέος Διοικητής κ. Γ. Προβόπουλος, εποπτεία που υστερεί και στον προληπτικό και στον ελεγκτικό, κυρίως, βραχίονα και δεν έχει επαρκώς συντονίσει τα βήματά της με τα νεωτερικά διεθνή εποπτικά δεδομένα και τις σύγχρονες εξελίξεις και απαιτήσεις. Ειδικά, όμως, στο εσωτερικό η επιλεκτική αντιμετώπιση των τραπεζών είναι κάτι που συζητείται ευρέως στην τραπεζική κοινότητα.
Εξάλλου, ενόψει των αλλαγών στη διοίκηση της τράπεζας παρατηρούνται διατεταγμένα και υποβολιμαία από το κατεστημένο της τράπεζας δημοσιεύματα σε συγκεκριμένους αργυρώνητους κονδυλοφόρους, προς τους οποίους ρέει η υπηρεσιακή πληροφόρηση, και όχι μόνο. Επιδίωξή των υποβολέων είναι να διαιωνίσουν την παρουσία τους και να συνεχιστεί η διάβρωση της εποπτικής αρχής από το ιδιωτικό τραπεζικό κεφάλαιο. Είναι πρωτοφανές αλλά και εξηγήσιμο μεγάλες ιδιωτικές και ανταγωνιστικές τράπεζες και η Ένωσή τους να θέλουν να ελέγξουν τις διοικητικές θέσεις της κεντρικής τράπεζας και την Εποπτεία: Το θέμα είναι τι κάνει η κυβέρνηση και πώς αξιολογεί την προτίμηση των τραπεζιτών σε ανθρώπους που σκύβουν το κεφάλι και τους κάνουν τα χατίρια.
Λέγεται ότι η τήρηση κανόνων και αρχών αποτελεί προτεραιότητα του Γ. Προβόπουλου. Πιστεύεται ότι θα πάει «διαβασμένος» στην Τράπεζα της Ελλάδος, όχι βέβαια μέσα από τη διάθλαση εικονικών και ωραιοποιημένων πληροφοριών και στοιχείων. Η θητεία Προβόπουλου στην ΤτΕ, όπως λένε αξιόπιστες πληροφορίες, θα σηματοδοτηθεί ως η εποχή της αυστηρότερης και δίκαιας εποπτείας των τραπεζικών και χρηματοδοτικών ιδρυμάτων και της δημιουργίας βασικών κανόνων που όλες οι εποπτευόμενες επιχειρήσεις πρέπει να τηρούν, καθώς και βασικών και διάφανων κανόνων εσωτερικής λειτουργίας της ίδιας της τράπεζας.