Όνειρο θερινής νυκτός ο ανασχηματισμός
Όπως χαριτολογώντας τόνιζε μάλιστα υπουργός, «Είμαστε σε μια κατσαρόλα, την κυβέρνηση, όλα τα… καβούρια, και βράζουμε στο ζουμί μας. Είναι φυσικό ορισμένοι να καιγόμαστε και να θέλουμε να βγούμε από την κατσαρόλα και να μας βάλει αλλού εκείνος που καθορίζει τη… θερμοκρασία. Το ότι ορισμένοι καίγονται δεν σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να το κάνει».
Όλες οι πληροφορίες πάντως συγκλίνουν στην άποψη ότι δεν υπάρχει πιθανότητα ανασχηματισμού έως και το τέλος του χρόνου. Πρώτον διότι η κυβέρνηση διανύει μια πολύ δύσκολη περίοδο για να μπει στο στάδιο των… πειραματισμών σε νευραλγικά πόστα και υπουργεία και δεύτερον διότι πολύ απλά «δεν υπάρχει λόγος να γίνει ανασχηματισμός». Η κυβέρνηση απολαμβάνει μια πρωτόγνωρη δυναμική για κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας και ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής αισθάνεται απόλυτα ενισχυμένος μετά και την τεράστια επιτυχία, εθνική και οικονομική, της υπογραφής του αγωγού και της αναγόρευσης, ουσιαστικά, της χώρας σε ρυθμιστή των σχέσεων Ευρώπης – Ρωσίας. Πλην της συνήθους γκρίνιας και των υπερβολών των μέσων ενημέρωσης, δεν υπάρχει τίποτα στον ορίζοντα που να δείχνει ότι απειλούνται η σταθερότητα και η συνοχή της κυβέρνησης, άρα ανασχηματισμός δεν φαίνεται πουθενά.
Το ότι υπάρχουν πάντως υπουργοί που επιθυμούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να αλλάξουν υπουργείο δεν σημαίνει ότι ασπάζεται τις επιθυμίες τους ο πρωθυπουργός.
Και για να γίνουν πιο κατανοητά τα πράγματα, στη θέση του κ. Γ. Αλογοσκούφη δεν μπορεί να πάει η κ. Ντόρα Μπακογιάννη διότι:
Πρώτον, δεν θα έδινε ποτέ τον κρατικό κορβανά ο Κ. Καραμανλής στο Μητσοτακαίικο. Θα προτιμούσε να φύγει.
Δεύτερον, όσο είναι η Ντόρα στο υπουργείο Εξωτερικών και διαπραγματεύεται, δεν είναι δυνατόν να φύγει. Και δεν έχει μάλιστα μόνον τη διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό. Έπονται κι άλλες μείζονες εθνικές υποθέσεις. Απʼ ό,τι φαίνεται μάλιστα, όσο είναι η Ντόρα Μπακογιάννη στο υπουργείο Εξωτερικών τόσο θα καρπώνεται ο… Καραμανλής τις επιτυχίες στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και όχι η ίδια…
Να φύγει ο Αλογοσκούφης –ακόμη κι αν το επιθυμούσε (που όμως δεν το επιθυμεί)– από ένα νευραλγικό πόστο ενώ έχει στηριχθεί όλος ο σχεδιασμός σε δικές του κινήσεις, μάλλον δεν είναι μια σοφή κίνηση, ειδικά τώρα που έρχεται και οικονομική λαίλαπα. Και προφανώς δεν είναι σοφή για τον πρωθυπουργό, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι ούτε και για τον ίδιο, καθώς φαίνεται πως η αγορά έχει τους δικούς της πολιτικούς κανόνες και δεν πρόκειται –πλην μιας-δυο περιπτώσεων συγκεκριμένων εφημερίδων που τον χτυπούν για… δικούς τους λόγους– να τους καταλογίσει κανείς την οικονομική δυσπραγία… Θα αποδοθεί κατά το πλείστον στις δύσκολες διεθνείς οικονομικές συγκυρίες…
Nα μεταβεί στο δύσκολο πόστο του υπουργείου Οικονομικών ο Γιώργος Σουφλιάς μάλλον ως κυβερνητική αυτοκτονία φαντάζει, διότι ο συμπαθής πολιτικός μόνον με δυο-τρία στελέχη του υπουργείου του συνεννοείται πλέον. Οι υπουργοί τον ψάχνουν, η κατάσταση δυστυχώς με την ακοή του έχει φτάσει σε πολύ άσχημο επίπεδο και, γενικώς, ένας άνθρωπος που δεν έρχεται σε επαφή με τον έξω κόσμο, μάλλον είναι ο τελευταίος που θα μπορούσε να αναλάβει, υπό αυτές τις συνθήκες, το υπουργείο Οικονομικών…
Στην περίπτωση που το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ γινόταν Περιβάλλοντος και Έργων, μάλλον ο Σουφλιάς θα πήγαινε σπίτι του. Σε κάθε περίπτωση, οποιοσδήποτε άλλος είχε κατηγορηθεί στην κυβέρνηση ότι έφτιαξε αυθαίρετο και ήταν και υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, θα είχε καρατομηθεί αμέσως, όταν μάλιστα άλλα στελέχη απομακρύνθηκαν για άλλες –αστείες– περιπτώσεις.
Τι μένει λοιπόν για τον ανασχηματισμό; Αυτό μόνο ο πρωθυπουργός το γνωρίζει. Άλλωστε έτσι και μπαίναμε στον πειρασμό να αραδιάσουμε ονόματα, θα μας κατηγορούσαν ότι προβάλλουμε τους φίλους μας… Και μακριά από μας τέτοια πρόθεση και πρόκληση.
Πέραν όλων αυτών, κανείς δεν ανακατεύει την κουτάλα μέσα στην κατσαρόλα με τα καβούρια. Τα αφήνει να βράσουν στο ζουμί τους, αφού μάλιστα κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει τον μάγειρα να αλλάξει μενού: Καβούρια που βράζουν στο ζουμί τους. Σκέτη νοστιμιά.