Ο «θάνατος» του μεσαίου χώρου

Ο άλλοτε κορμός της κοινωνίας και της κοινωνικής συνοχής που συντηρούσε το «όνειρο της κοινωνικής ανέλιξης» σήμερα συμπιέζεται ανάμεσα στις μυλόπετρες της καλπάζουσας ακρίβειας και της υπέρμετρης φορολόγησης, αδυνατώντας να υπερασπιστεί τις «κατακτήσεις του», τα μέχρι πρότινος κεκτημένα, και οδηγούμενος έτσι στο μοιραίο τέλος.

• Το παράδοξο είναι πως το «σοφό» καπιταλιστικό σύστημα, που ξέρει να διευθετεί τις αντιφάσεις του, τώρα δείχνει αδύναμο να λύσει τον γόρδιο δεσμό του αργού… θανάτου της μεσαίας τάξης, πόσω μάλλον που οι πολιτικοί εκφραστές του συστήματος αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η αποσάθρωση του κορμού της κοινωνικής πυραμίδας θα οδηγήσει νομοτελειακά σε δομική κρίση το ίδιο το καπιταλιστικό πρότυπο, καθώς και το πολιτικό του εποικοδόμημα. Ήδη σε Ελλάδα και Ευρώπη αναδύεται η νέα γενιά των 700 ευρώ, που αποτελείται από γόνους της μεσαίας τάξης που αδυνατούν να πλησιάσουν το κοινωνικό και βιοτικό επίπεδο των γονιών τους και επειδή «δεν μπορούν να ζήσουν όπως πριν» υιοθετούν πολιτικές συμπεριφορές χαοτικές και ακραίες.

• Τις προάλλες ο κ. Αλογοσκούφης θεώρησε σωστό στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης να φορολογήσει τα εισοδήματα που προέρχονται από επιχειρηματικά κέρδη με 25% και τα μεσαία εισοδήματα που προέρχονται από μισθωτές υπηρεσίες με 35% και 40%. Μάλιστα, σήμερα που οι πάντες ωθούνται και σε δεύτερη εργασία έρχεται το φορολογικό σύστημα, φορολογεί τα εισοδήματα της πρώτης εργασίας, φορολογεί και τα εισοδήματα της δεύτερης εργασίας και μετά, άκουσον άκουσον, αθροίζει τα δύο και τα ξαναφορολογεί! Και μετά λένε «δηλώστε τη δεύτερη εργασία». Μα τρελοί είναι; Έτσι ανθεί η «μαύρη εργασία» και το σύστημα χάνει και ασφαλιστικές εισφορές και φορολογικό εισόδημα. Εύγε τους!