Η οικογενειοκρατία ζει και βασιλεύει στο Πολυτεχνείο!

Δυστυχώς άλλη είναι η πραγματικότητα. Και κάθε άλλο παρά τα ΑΕΙ δίνουν το παράδειγμα. Όποιον έχει αντίθετη άποψη το παρακάτω αποκλειστικό ρεπορτάζ ίσως τον προσγειώσει. Και παράλληλα να ευαισθητοποιήσει τον υπουργό Παιδείας και παρέμβει.
Η περίπτωση που ασχολείται σήμερα το «Π» αφορά έναν καθηγητή της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (Σχολή ΗΜΜΥ) του ΕΜΠ ο οποίος επί έξι χρόνια και ενώ ήταν εν ενεργεία προώθησε τα δύο του παιδιά, την κόρη του και τον γιο του, στις πιο κάτω θέσεις:
Την κόρη του, ως ερευνήτρια στο Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο (ΕΠΙ) της σχολής στη βαθμίδα «Ερευνήτρια Γ΄», η οποία αντιστοιχεί στη βαθμίδα ΔΕΠ επίκουρου καθηγητή. Συγκεκριμένα, η κόρη διορίστηκε στο ΕΠΙ, λίγους μήνες αφού ανέλαβε διευθυντής του ΕΠΙ ο πατέρας της.
Τον γιο του, ως μέλος ΔΕΠ στη βαθμίδα του λέκτορα σε έναν από τους τομείς της σχολής, όταν ο πατέρας του υπηρετούσε ως διευθυντής του ίδιου τομέα. Συγκεκριμένα, η διαδικασία προκήρυξης και εκλογής του γιου έγιναν κατά το χρονικό διάστημα που ο πατέρας, παράλληλα με τη θέση του διευθυντή του ΕΠΙ, ήταν και διευθυντής του τομέα. Η εκλογή του γιου έγινε ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, γεγονός που αποδεικνύεται από μια σειρά από στοιχεία. Όμως, υπάρχει ένα στοιχείο που επιβαρύνει ιδιαίτερα την εν λόγω περίπτωση. Το στοιχείο αυτό αφορά το αναλυτικό περιεχόμενο της θέσης.
Συγκεκριμένα, το αναλυτικό περιεχόμενο της θέσης (που στη συνέχεια κατέλαβε ο γιος) το διατύπωσε εξ ολοκλήρου ο ίδιος ο πατέρας! Και το διατύπωσε έτσι ώστε να είναι «φωτογραφία» των προσόντων του γιου του. Μάλιστα δε, προκειμένου η «φωτογραφία» να μην είναι απλώς «ασπρόμαυρη», αλλά… «έγχρωμη», περιέγραψε το περιεχόμενο της θέσης με τρεις σειρές! (βλέπε ΦΕΚ 42/Τεύχος Παράρτημα/3-5-2001).
Από τους πέντε επιστήμονες που υπέβαλαν υποψηφιότητα για την κατάληψη της εν λόγω θέσης, το επιστημονικό έργο των δύο ευρέθη εξ ολοκλήρου
ΕΚΤΟΣ της φωτογραφίας (δηλ. του περιεχομένου της θέσης), των άλλων δύο ευρέθη το μεγαλύτερο μέρος του έργου τους να είναι ΕΚΤΟΣ, ενώ το επιστημονικό έργο του γιου ευρέθη, όπως ήταν αναμενόμενο, ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΕΝΤΟΣ του περιεχομένου της θέσης, αφού ήταν «κομμένο» και «ραμμένο» από τον ίδιο τον πατέρα στα «μέτρα» του γιου. Και έτσι ο γιος πήρε τελικά τη θέση ΔΕΠ. Και προφανώς δεν πήρε τη θέση με το «σπαθί» του, αλλά με τη «φωτογραφία» του. Μετά τη συμπλήρωση τριών ετών υπηρεσίας στη βαθμίδα ΔΕΠ στην οποία εξελέγη, ο γιος έκανε αίτηση (το δικαιούται σύμφωνα με την τρέχουσα νομοθεσία) για να εξελιχθεί στην αμέσως επόμενη βαθμίδα ΔΕΠ, δηλ. στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή. Ο τομέας και η σχολή αποφάσισαν να προκηρυχθεί η θέση της επόμενης βαθμίδας με το ίδιο φωτογραφικό περιεχόμενο με την προηγούμενη βαθμίδα. Όμως η Σύγκλητος του ΕΜΠ απέρριψε την πρόταση και ανέπεμψε το θέμα στη σχολή προκειμένου η προκήρυξη να συντομευθεί σε μόνο δύο τρεις λέξεις, έτσι ώστε να εξαλειφθούν τα «φωτογραφικά» στοιχεία της προκήρυξης. Σημειώστε ότι το μεγαλύτερο μέρος της προκήρυξης ήταν διατυπωμένο σε μορφή παρόμοια με την εξής μορφή: Ξύλινο αυτοκίνητο, χάλκινο αυτοκίνητο, μπρούντζινο αυτοκίνητο, σιδερένιο αυτοκίνητο και ατσαλένιο αυτοκίνητο.
Μετά την αναπομπή, ο τομέας και η σχολή υπέβαλαν στη Σύγκλητο το εξής (άκουσον, άκουσον) νέο γνωστικό αντικείμενο: Ξύλινο, χάλκινο, μπρούντζινο, σιδερένιο και ατσαλένιο αυτοκίνητο, υποστηρίζοντας ότι έτσι ικανοποίησαν το αίτημα της Συγκλήτου. Όμως, αυτό που είχαν κάνει ήταν το εξής: Η μεν έκταση του αναλυτικού περιεχομένου να μειωθεί κατά τέσσερις λέξεις, αλλά το αναλυτικό περιεχόμενο να παραμείνει ουσιαστικά το ίδιο, αφού επί της ουσίας δεν άλλαξε ούτε κατά κεραίαν. Και μαζί του δεν άλλαξε και η «φωτογραφία» του γιου.
Η Σύγκλητος, διαπιστώνοντας το ατόπημα του τομέα και της σχολής, ανέπεμψε για δεύτερη φορά(!) το θέμα στη σχολή. Όμως, αυτήν τη φορά πολλά μέλη της Συγκλήτου διατύπωσαν τη δυσαρέσκειά τους προς τη σχολή, κάνοντας δηλώσεις εντός πρακτικών της μορφής, «αν μια τέτοια προκήρυξη δει το φως της δημοσιότητας, θα γίνουμε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες». Τελικά, τόσο ο τομέας όσο και η σχολή, επιτέλους συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις τής Συγκλήτου και εισηγήθηκαν ένα νέο γνωστικό αντικείμενο με μόνο τρεις λέξεις, και καθόλου αναλυτικό περιεχόμενο, το οποίο έγινε δεκτό και από τη Σύγκλητο.
Τα πιο πάνω δείχνουν ότι οι εμπλεκόμενοι πανεπιστημιακοί φορείς και συγκεκριμένα ο τομέας, η σχολή και η Σύγκλητος, επί της ουσίας ΑΚΥΡΩΣΑΝ την εκλογή του γιου στην αρχική θέση ΔΕΠ. Επομένως, για λόγους ηθικής τάξεως και μόνο ο γιος θα έπρεπε να είχε πάραυτα αποχωρήσει από το ΕΜΠ.
Αλλά ο γιος όχι μόνο δεν απεχώρησε πάραυτα από το Πολυτεχνείο, αλλά είναι υποψήφιος για εξέλιξη στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή. Η εκλογή θα γίνει σε 2-3 εβδομάδες. Ακούγεται στους διαδρόμους ότι το εκλεκτορικό σώμα θα τον ψηφίσει για προαγωγή στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή.
Αν είναι δυνατόν να συμβαίνει μία τέτοια πρωτοφανής περίπτωση οικογενειοκρατίας στο ΕΜΠ, όταν στα χρονικά των ΑΕΙ της χώρας μας προκλητικότερη περίπτωση οικογενειοκρατίας δεν έχει υπάρξει. Και εν τούτοις συμβαίνει μπροστά στα μάτια όλων μας: Καθηγητών, φοιτητών, Πρυτανείας, Συγκλήτου και υπουργείου Παιδείας.