Αποχή από τις εκλογές στα ΑΕΙ-ΤΕΙ
Το ΚΚΕ απορρίπτει συνολικά τον νόμο-πλαίσιο που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ. Καλεί το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να συσπειρωθεί γύρω σε στόχους πάλης που διεκδικούν την κατάργησή του. Μπροστά στις εκλογές για όργανα διοίκησης, οι φοιτητές, οι σπουδαστές, οι εργαζόμενοι, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δηλώσουν τη συνολική καταδίκη τους, απέχοντας, μη νομιμοποιώντας την εφαρμογή του και σε αυτή τη διαδικασία. Γιατί στόχος του νόμου είναι τα δημόσια ιδρύματα να δουλεύουν πλήρως για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Ο νόμος-πλαίσιο δένει ασφυκτικά τα ιδρύματα με τις επιχειρήσεις μέσα από τα 4ετή προγράμματα ανάπτυξης, την αξιολόγηση, τη δημιουργία εσωτερικών κανονισμών και άλλες ρυθμίσεις που δημιουργούν όρους ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι μύθος και συνειδητό ψέμα ότι ο εναγκαλισμός των σχολών με τους επιχειρηματίες θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας. Μπροστά στις πρυτανικές εκλογές και τις εκλογές προέδρων στα ΤΕΙ, η κυβέρνηση και συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα στήνουν επιχείρηση αποπροσανατολισμού, με στόχο να παρεμποδίσουν την ανάπτυξη του συνειδητού κινήματος, που διεκδικεί ριζοσπαστικές αλλαγές, και έτσι να περάσει τελικά ο νόμος-πλαίσιο. Σε αυτήν την επιδίωξη η στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ταιριάζει γάντι.
Απαιτείται μαζική πολιτική καταδίκη και ανοιχτή υπονόμευση των αντιδραστικών τομών που επιχειρούνται. Πολύπλευρη μαζική δράση. Όχι η μεσοβέζικη, αλλά μόνο αυτή η στάση αποτελεί στάση ευθύνης, περιφρούρησης και ανάπτυξης του κινήματος. Αλλαγές -και μάλιστα ριζικές- χρειάζεται η εκπαίδευση, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν που προωθεί η ΝΔ και προηγουμένως το ΠΑΣΟΚ, που αποτελούν εφαρμογή των αποφάσεων της Μπολόνιας και της Λισσαβώνας, ολοκληρώνοντας τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα πρωτοστατήσουν σε ουσιαστικές μαζικές αγωνιστικές διαδικασίες, κρατώντας ανοιχτό το μέτωπο της πάλης για την κατάργηση του νόμου-πλαίσιο.
Θα δυναμώσουν τη συζήτηση, τον διάλογο και την πάλη για το Πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός, αναπόσπαστο στοιχείο της φιλολαϊκής ανάπτυξης, σε αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική που μπορεί και επιβάλλεται να ανατραπεί.