Πετρέλαιο και ακρίβεια

Η άνοδος των τιμών του πετρελαίου τείνει να διαμορφώσει μια διεθνούς έκτασης κρίση που δεν φαίνεται να έχει ορατή διέξοδο.
Δικαιολογείται πράγματι η άνοδος αυτή; Μα οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του ΟΠΕΚ διαβεβαιώνουν ότι η προσφορά υπερκαλύπτει τη ζήτηση. Κι αν πράγματι υπάρχουν προβλήματα λόγω πολιτικών εντάσεων ή συγκρούσεων (όπως στη Νιγηρία ή στο Ιράκ), σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογούνται οι αλματώδεις αυξήσεις. Το πετρέλαιο μεταβλήθηκε και αυτό σε χρηματιστηριακή αξία, και ως έναν μεγάλο βαθμό η άνοδος της τιμής του αποτελεί προϊόν κερδοσκοπίας. Μήπως σ’ αυτό στοχεύουν όσοι προβλέπουν «με σιγουριά» ότι η τιμή του λίτρου θα φτάσει στις αρχές του 2009 τα 200 δολάρια;
Ασφαλώς οι τιμές του πετρελαίου πυροδοτούν μια ατέλειωτη σειρά αυξήσεων σε όλα σχεδόν τα προϊόντα, αφού το πετρέλαιο αποτελεί, δυστυχώς, την αποκλειστική σχεδόν πηγή ενέργειας.
Όμως το όργιο των αυξήσεων που χαρακτηρίζει τη χώρα μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο και κάθε λογική. Ας ερευνήσουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες αν έχουν σχέση οι αυξήσεις των τιμών στην Ελλάδα με τις αυξήσεις των προϊόντων στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες -πλην της Γαλλίας- χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο το πετρέλαιο, κι ας μας απαντήσουν με ειλικρίνεια.
Δυστυχώς η κερδοσκοπία και η ακρίβεια ροκανίζουν το εισόδημα των πολιτών, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση διαφημίζει τα περίφημα «41 μέτρα» για την καταπολέμηση της ακρίβειας. Το πρόβλημα όμως αφορά τόσο την επιβίωση της ελληνικής οικογένειας όσο και την ίδια την οικονομική ανάπτυξη και το επίπεδο κατανάλωσης.
Γι’ αυτό και πρέπει να υπάρξουν δυναμικές και αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Κι ας κατανοήσουν οι πολιτικοί μας ότι τελικά οι κυβερνήσεις μπορεί να μην πέφτουν λόγω «ομολόγων», «υποκλοπών», «βιντεοκασετών» ή πυρκαγιών… Πέφτουν όμως λόγω «πείνας»…
ΟΦΙΣ