Ελέγξτε την ακρίβεια, μην πουλάτε τα ασημικά
Ήδη έχουμε μπει σε βαθιά και, ως φαίνεται, παρατεταμένη κρίση. Ποιοι θα την πληρώσουν; Μα τα γνωστά «υποζύγια» σʼ αυτές τις περιπτώσεις, οι φτωχοί: άνεργοι, κακοαμειβόμενοι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.
Προχθές οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» μας «ξεφώνισαν» για το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το μεγαλύτερο της Ευρωζώνης. Ο υπουργός Οικονομίας επεκαλέσθη τους θετικούς δείκτες στην ανεργία και στην ανάπτυξη. Η όποια ευημερία όμως των δεικτών είναι χωρίς νόημα όταν επεκτείνεται ραγδαία η δυστυχία των ανθρώπων.
Στα 7 χρόνια του ευρώ οι τιμές εκτοξεύτηκαν έως και 240%, ενώ το βασικό μεροκάματο έφτασε μόλις στο 44%.
Η άρχουσα νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία των Βρυξελλών και οι εγχώριοι εκσυγχρονιστές πασών των κυβερνήσεων θεοποίησαν την ανταγωνιστικότητα. Μας είπαν ότι μʼ αυτήν θα απολαύσουμε χαμηλές τιμές, καθώς παραγωγοί και έμποροι θα συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα πουλήσει φθηνότερα. Παραμύθια! Οι μεγάλοι έστησαν τα καρτέλ, δηλαδή τα «βρήκαν» μεταξύ τους και ομογενοποίησαν τις τιμές τους.
Στο μεταξύ το κράτος, κατά τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, κατήργησε την αγορανομία και τις διατιμήσεις και αφήνει αχαλίνωτους τους κερδοσκόπους να λεηλατούν. Το μεγάλο φαγοπότι αυτής της φάσης της αισχροκέρδειας σηματοδοτήθηκε με τις «στρογγυλοποιήσεις» της μετάβασης από τη δραχμή στο ευρώ. Έκτοτε όμως με κάθε αφορμή το ιθαγενές σύστημα αξιοποιεί διεθνείς αιτίες (πετρέλαιο, τρόφιμα) για να εκτινάξει τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών στο ζενίθ. Δεν περίμενε όμως το σύστημα μόνον εισαγόμενα αίτια για να δράσει. Ειδικά το τραπεζικό επινοεί δικά του. Και όπου υπήρξαν κάποιες ρυθμίσεις της πολιτείας, όπως π.χ. αυτή για τα πανωτόκια, καταστρατηγήθηκαν. Ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών τροφοδοτήθηκε αυτά τα χρόνια από το αδηφάγο τραπεζικό καθεστώς, το οποίο καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό υπερκερδών στην Ευρωζώνη. Τώρα βέβαια επελαύνει ακάθεκτα ο εφιάλτης των πλειστηριασμών και είναι επιτακτική η ανάγκη να υιοθετηθούν αμελλητί, βελτιούμενες περαιτέρω, οι σχετικές προτάσεις του ΠΑΣΟΚ.
Ευθύβολες επί του θέματος οι επισημάνσεις του Σέφη Αναστασάκου («ΝΕΑ» 9/5/08) για μια εξειδικευμένη σεισάχθεια. Να διαγραφούν δηλαδή τα πανωτόκια που επιβαρύνουν τις περίπου 150.000 κατασχέσεις οι οποίες οφείλονται σε καθυστερήσεις τοκοχρεολυσίων από στεγαστικά, καταναλωτικά, «εορτοδάνεια», «διακοποδάνεια», πιστωτικές κάρτες και άλλα δαιμονικά, όπου η τοκογλυφία ρημάζει τα σωθικά του δανειολήπτη.
Ο κ. Τρισέ στρογγύλεψε στην Αθήνα το πάγιο δόγμα του νεοφιλελευθερισμού «συγκράτηση της ανόδου κόστους εργασίας». Δηλαδή, «αυξάνετε τις τιμές, καθηλώνετε τα μεροκάματα». Εφʼ ω και εξόρκισε τα «συστήματα τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των ονομαστικών μισθών με βάση τις τιμές καταναλωτή».
Οι ημέτεροι επικαλούνται το πετρέλαιο και τα βασικά τρόφιμα ως άλλοθι για το σοκ της ασυγκράτητης κερδοσκοπίας. Όμως η έρευνα του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών που συνέκρινε τις τιμές στο Βερολίνο και στην Αθήνα (βλ. σχετικούς πίνακες στον Τύπο της 9/5/08) κατέγραψε απίστευτα ευρήματα, όπως π.χ.: Ελληνική φέτα 200 γρ. στο Βερολίνο 1,35 ευρώ, στην Αθήνα 1,74 ευρώ, δηλαδή 35,25% ακριβότερα. Πιπεριές Φλωρίνης 720 γρ. 1,49 ευρώ στο Βερολίνο 1,79 ευρώ εδώ. Γιαούρτι 1 κιλό 0,93 ευρώ στο Βερολίνο, στην Αθήνα 2,49 ευρώ. Πορτοκαλάδα 1 λίτρο (από ελληνικά πορτοκάλια!) ο Γερμανός την πληρώνει 0,39 ευρώ και ο Έλληνας στην πηγή της 0,74 ευρώ. Παιχνίδια τρέλας και φρονιμάδας…
Τα καταφέραμε να είμαστε η ακριβότερη χώρα με τους χαμηλότερους μισθούς στην ΕΕ-15.
Η ανασφάλιστη και η υποαμειβόμενη εργασία αφορά 1.200.000 Έλληνες. Ποιος ελέγχει; Ποιες κυρώσεις έχουν επιβληθεί στους επιόρκους; Υπάρχει μια Επιτροπή Ανταγωνισμού ανενεργή και κυριολεκτικά ανύπαρκτη. Υπάρχει και κάποιο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας εξίσου ανυπόστατο. Η ανάγκη να ληφθούν αποφάσεις και να εκτελεστούν αυτές είναι σήμερα στοιχειώδης προϋπόθεση να μην περάσει η χώρα σε φάση απόλυτης φτώχειας μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού της.
Ο πληθωρισμός εκτινάσσει τις τιμές, η ύφεση πολλαπλασιάζει την ανεργία και τα δύο μαζί γεννούν τη νέα φτώχεια. Επιβάλλονται άμεσα μέτρα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Η σκέψη σε αποδεδειγμένα χρήζοντα βοηθείας άτομα να παρέχονται κουπόνια τροφίμων ούτε πρόωρη ούτε αναξιοπρεπής είναι. Είναι μάλλον και κατεπείγουσα. Η επισιτιστική κρίση έχει άλλη μορφή εδώ από εκείνην του Τρίτου Κόσμου.
«Πρέπει να ταΐσουμε τους πεινασμένους», είπε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ. Αλλά υπάρχουν, εκτός από τους μακράν και οι πλησίον, οι εντός του αʼ κόσμου πεινασμένοι, ο φτωχός της διπλανής πόρτας.
Και ενώ αυτά διαδραματίζονται στην καθημερινότητά μας, εμείς ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία. Αλήθεια, γιατί αυτή η πρεμούρα εν ονόματι της μόδας των ιδιωτικοποιήσεων να παραδίδουμε τον εύρωστο ΟΤΕ, την κερδοφόρα κρατική μας επιχείρηση με σοβαρή δικτύωση στη νοτιοανατολική Ευρώπη, αντί ευτελούς τιμήματος και με δικαίωμα μεταπώλησης και των μετοχών και του μάνατζμεντ στο γερμανικό κράτος;
Με ποια λογική; Γιατί;
Αμείλικτα τα ερωτηματικά. Ατεκμηρίωτα τα επιχειρήματα.
www.danagennisi.gr