Βυζάντιον

Σήμερα βάζω Προκόφιεφ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Γίνεται και ωραίο σλόγκαν, ακούω Προκόφιεφ, διαβάζω Προκόπιο. Βέβαια το δικό μου διεστραμμένο μυαλό έχει συνδέσει αυτό το απόσπασμα με τη μουσική επένδυση του «Καλιγούλα», με τις νότες που δίνουν ρυθμό στον εκμαυλισμό, στην έκπτωση, στο όργιο. Θα μπορούσε να είναι ένα ρέκβιεμ στην αξιοπρέπεια, στο μέτρο και στην κοινή λογική. Μπαίνουμε σʼ ένα καλοκαίρι που προαναγγέλλεται καταστροφικό. Θα μας πνίξουν οι φλόγες και οι ρύποι. Ακόμα και ο αέρας του κλιματιστικού θα στέλνει στους πνεύμονες ρύπους. Κανονικά, ως εφημερίδα, με την κριτική που κάνουμε στον Αρχιεπίσκοπο, έπρεπε να πούμε πως προβάλλει το τέλος του κόσμου, ο Θεός μας άφησε αβοήθητους. Εγώ θα έλεγα πως είμαστε τυχεροί, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την καταστροφή, γνωρίζοντας πως καταβάλλουμε το τίμημα για τον εξαγνισμό. Ξεκινώ τη στήλη πριν στείλουν κανέναν να με μαζέψει.

Μια καλή ιδέα θα ήταν να γεμίσω τη στήλη με κρίσεις, σχόλια και αφορισμούς για την αστυνομία και την ανικανότητά της. Δεν το κάνω, με πρόλαβαν ως συνήθως τα κανάλια. Και εδώ θα πρέπει να εκφράσω τη συμπαράστασή μου προς όλους τους συναδέλφους που έπρεπε να βολευτούν μʼ έναν νεκρό και μόλις δύο πρόθυμους ομήρους. Γκαντεμιά, ε; Ούτε ένα πλήρες λουτρό αίματος, ούτε μία ομηρία με διάρκεια. Χάθηκε, ρε παιδί μου, ο κόσμος να είχε επιβάτες το λεωφορείο; Ας μην πάθαιναν τίποτα οι άνθρωποι, αλλά θα είχαμε τόσους μάρτυρες που θα μπορούσαν να βολευτούν μέχρι και τα τοπικά κανάλια της Θεσσαλονίκης. Αλλά το θέμα βρίσκεται αλλού. Κάνω, λοιπόν, μια ωραία πρόταση προς τον εκδότη και τους αναγνώστες. Όταν οι άλλοι κάνουν καμπάνιες για το περιβάλλον, τα πεζοδρόμια, τους μετανάστες, την τρύπα του όζοντος, εγώ προτείνω να κάνουμε μια καμπάνια για τις τρύπες στο μυαλό. Διότι εκεί είναι το θέμα. Στη βλακεία. Προσοχή, δεν είναι θέμα εκπαίδευσης, θεσμικής επάρκειας και αηδίες. Είναι καθαρά θέμα βλακείας. Είναι αυτό το θαύμα του ανθρώπινου μυαλού που στέκεσαι με δέος μπροστά του. Δεν ξέρω για σας, αλλά μπροστά στη βλακεία στέκομαι με μεγαλύτερη ευλάβεια απʼ ό,τι στην υψηλή νοημοσύνη. Η νοημοσύνη λειτουργεί με λογική, με σειρά και συνέπεια. Είναι ακόμα άγνωστο πώς λειτουργεί η βλακεία. Κάθεσαι απλώς και χαζεύεις και υποκλίνεσαι στο μεγαλείο του βλάκα. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια καμπάνια για την ανάδειξη της βλακείας. Στείλτε μου αληθινά περιστατικά βλακείας. Δεν με ενδιαφέρει η καταγγελία για αδράνεια και αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού. Ενδιαφέρομαι για πραγματική, αυθεντική βλακεία. Δείτε το mail στην κορυφή της σελίδας και στείλτε μου τις προσωπικές σας καταγραφές. Θα είναι μια πραγματικά έξυπνη πράξη.
••••
Πρέπει επίσης να σας διευκρινίσω ότι πια ως στήλη κλείνω νωρίς. Ως άνθρωπος ελπίζω νʼ αργήσω ακόμα. Πιο απλά, αυτό που διαβάζετε τώρα εσείς έχει γραφτεί το μεσημέρι της Τετάρτης. Δεν ξέρω γιατί μου το κάνει αυτό ο εκδότης. Ίσως σκέφτεται να δείχνει στους άλλους τι γράφω, προκειμένου να ξέρουν οι άνθρωποι πώς να κινηθούν. Θέλεις να είσαι σοβαρός; Βλέπεις τι γράφει ο Προκόπιος και ακολουθείς εντελώς την αντίθετη κατεύθυνση. Ας είναι. Απλώς διευκρινίζω τι συμβαίνει με τους χρόνους, μην τυχόν και συμβεί Πέμπτη καμιά καταστροφή και εγώ φαίνεται να κελαηδάω αμέριμνος. Επίσης, ειδικά γιʼ αυτήν την εβδομάδα έχω πρόβλημα, καθώς με ειδοποίησαν αργά για τη συντόμευση των χρόνων και δεν έχω προλάβει να μιλήσω με τους παπαγάλους και τους κομιστές μου. Έριξα, λοιπόν, τα μούτρα μου ως το έδαφος και τηλεφώνησα σε κυβερνητικό στέλεχος που δεν είναι πρώτης γραμμής και αμφιβάλλω αν και οι ψηφοφόροι του γνωρίζουν ότι κατέχει χαρτοφυλάκια. Να τι μου είπε ή, καλύτερα, τι πιστεύει πως συμβαίνει:
••••
«Ο πρωθυπουργός, Προκόπιε, θα πάει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης με νέα κυβέρνηση. Αν κατά την ομιλία του εξαγγείλει μεταρρυθμίσεις μέσω ιδιωτικοποιήσεων, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος ότι οι εκλογές δεν θα γίνουν το 2009 και άσε την Ντόρα και τον Αβραμόπουλο να εισηγούνται σχετικά. Το ενδιαφέρον είναι πως τώρα τελευταία ο Καραμανλής αρχίζει να κοιτάζει και κάτι παραπάνω εκτός από δημοσκοπήσεις. Πρόκειται για κάποιες παλιές εισηγήσεις που του εξηγούσαν πως το μεταρρυθμιστικό σοκ μπορεί να προκαλέσει πολιτικά οφέλη». Και οικονομικά βέβαια, συνεχίζω εγώ, σε αυτούς που θα σπεύσουν να βουτήξουν με τα μούτρα στη μεταρρύθμιση. Μου εξηγούν πως έτσι και περάσει η υπόθεση του ΟΤΕ όπως το Ασφαλιστικό, τότε καλό είναι να σπάσω τον κουμπαρά μου, μήπως προλάβω και επενδύσω σε κανένα αεροδρόμιο ή σε λιμάνι. Τώρα αν ενδιαφέρεστε για μια ευρύτερη φιλοσοφία των ιδιωτικοποιήσεων, θα σας έλεγα πως αυτά που συζητούν είναι κυρίως εξωστρεφή. Τους ενδιαφέρει η προσέλκυση ξένων επενδυτικών κεφαλαίων, απορρίπτουν τα funds, γιατί δεν θέλουν να βρουν Βγενόπουλους μπροστά τους. Ειλικρινά δεν ξέρω κατά πόσο είναι αληθινά όλα αυτά, αλλά μου τα μεταφέρουν με τόσο πειστικό ύφος, που επιφυλάσσομαι ως προς την τελική τους αξιολόγηση.
••••
Ο ίδιος άνθρωπος, το κυβερνητικό στέλεχος, ρε παιδί μου, εκτιμά πως η πολιτική εξέλιξη της εβδομάδας ήταν η δήλωση Φώλια με την οποία διευκρίνιζε πως θα ψωνίσουμε φυσικό αέριο και από τον αμερικανικό αγωγό TGI, που, έτσι όπως το διαβάζεις, νομίζεις ότι είναι τα Thank God Itʼs Friday, τα εστιατόρια. Μη νομίζετε ότι πρόκειται για κάποια δήλωση υποχώρησης, για υποστολή της σημαίας του αντάρτικου με το οποίο ξεσκίζουμε την υπερδύναμη. Σιγά μη σκίσουν κανένα καλσόν. Ο Φώλιας είπε την αλήθεια. Και είναι από τις σπάνιες φορές που είπαν την αλήθεια για το συγκεκριμένο θέμα, που το χρησιμοποίησαν για πολιτική σπέκουλα, χωρίς όμως να διατηρούν και την καλύτερη σχέση με την πραγματικότητα. Και για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα, είναι πιθανότερο να κριθεί βιώσιμος ο αμερικανικός αγωγός παρά ο ρωσικός.
••••
Μετά έχουμε τον Μπράιζα. Όπου εδώ έχουν ευτελιστεί τα πάντα, παιδιά. Επισήμως πια ο Μπράιζα είναι ένας χαμηλόβαθμος υπηρεσιακός υπάλληλος, καφετζής, κούριερ, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Αυτά τώρα. Διότι πριν από λίγο καιρό ήταν τόσο σπουδαίος, που η υπουργός Ντόρα του άνοιγε το υπουργείο Εξωτερικών και τον δεχόταν, αν και, βάσει πρωτοκόλλου, διόλου υποχρεωμένη δεν ήταν. Τελικά τι στο διάολο είναι ο Μπράιζα; Χαμάλης ή αφεντικό; Ρώτησα και μου είπαν. Μου εξήγησαν πως δεν είναι εύκολο να αντιστοιχήσεις την αμερικανική γραφειοκρατία με την ελληνική. Ο Μπράιζα είναι τυπικά βοηθός υφυπουργός. Ουσιαστικά είναι όντως ο άνθρωπος που χειρίζεται πολιτικά τα θέματα ενέργειας. Αλλά της πλάκας δεν είναι. Της πλάκας είναι όλοι αυτοί που κάνουν πλάκα στον κόσμο με ενέσεις εθνικής υπερηφάνειας. Αλλά πόσο θα κρατήσει η μαστούρα;
••••
Ίσως μέχρι το επόμενο πυρηνικό ολοκαύτωμα. Έτσι, να λειτουργήσουν κι εδώ τα πυρηνικά εργοστάσια, που λέει κι ο Σουφλιάς, να ησυχάσουμε. Θα ήταν μια δίκαιη λύση και οικολογικά ορθή. Να γίνει το πυρηνικό ολοκαύτωμα, να εξαφανιστούμε όλοι. Πολιτικά το σχέδιο υπάρχει εδώ και χρόνια. Η πλάκα είναι ότι το είχα γράψει πρώτος εγώ πριν από δύο χρονάκια όταν, νομίζω, ήταν ο Σιούφας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Τότε είχε συνταχθεί ένα σχέδιο που κατέληγε σʼ ένα απλό συμπέρασμα: αν κάνει η Τουρκία πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας, τότε καλό είναι να κάνουμε κι εμείς. Πότε μπορεί να ακούσετε κάτι σχετικό; Λίγο πριν ή λίγο μετά την επίσκεψη Σαρκοζί στην Ελλάδα. Αν προχωρήσουμε ποτέ σε κάτι τέτοιο, οι Γάλλοι θα πάρουν την κρέμα.
••••
Τώρα είχα χώρο να γράψω κάτι ωραίες πληροφορίες οικονομικού περιεχομένου με χρηστικό ενδιαφέρον. Δηλαδή, ρε παιδί μου, μπορεί να σε ενδιαφέρει να ξέρεις ότι σκέφτονται να πουλήσουν το κτίριο του Χρηματιστηρίου στη Σοφοκλέους. Στο λέω να το σημειώσεις επειδή δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα. Βέβαια, κανονικά, έπρεπε να το κάνουν μνημείο, κάτι σαν μαυσωλείο των κακομοίρηδων που μάτωσαν, αλλά τελικά θα το δώσουν σε ιδιώτες. Το ωραιότερο θα γίνει με το υπουργείο Εξωτερικών. Ναι, με το κεντρικό κτίριο στη Β. Σοφίας. Θα το πουλήσουν και μετά θα το κάνουν lease back, δηλαδή θα το νοικιάζουν. Πάρτε το για να έχετε την Ντόρα ή τον Αλογοσκούφη στο νοίκι. Να τους ξεσκίσετε στις αγωγές έξωσης.
••••
Και τώρα κάτι με το οποίο έχω «φορτώσει» εσχάτως. Έχω ξαναγράψει σχετικά, αλλά την εβδομάδα που πέρασε άναψαν τα κινέζικα λαμπάκια μου. Ναι, θέλω να γράψω για τα blogs. Όχι επειδή μας την έπεσαν κάποιοι από αυτούς – άλλωστε έχω γράψει και στο παρελθόν. Θέλω να γράψω διότι το φαινόμενο δεν είναι πλέον γραφικό, έχει γίνει επικίνδυνο. Φασιστικά επικίνδυνο. Και αν το press-gr.blogspot.com ήταν η κορυφή του παγόβουνου, η βάση φτάνει ως τα βάθη του οχετού. Αλλά πρώτα ας αναγνωρίσουμε τον χώρο.
••••
Τα «αποκαλυπτικά και πολιτικά» blogs συντηρούνται πρωτίστως από δημοσιογράφους ή από ομάδες που πρόσκεινται σε μεγαλοδημοσιογράφους. Στόχος τους δεν είναι, βέβαια, η ελεύθερη πληροφόρηση του κοινού, αλλά, ακριβώς, το αντίθετο. Ασφαλώς προς ίδιον όφελος, το οποίο μένει να διευκρινιστεί. Αλήθεια, υπάρχουν τόσο καλοί, αγνοί και μαχητικά αμερόληπτοι που εργάζονται δωρεάν επί εικοσιτετραώρου βάσεως με σκοπό την πληροφόρηση των αναγνωστών;
••••
Ιδεολογικά τα blogs κινούνται στον χώρο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Και εδώ βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας τους. Οι συντάκτες τους δεν είναι υποχρεωτικό να ασπάζονται αυτές τις αρχές. Αλλά οι αρχές είναι εξαιρετικά βολικές. Επιτρέπουν την άσκηση κριτικής μʼ έναν ασφαλή τρόπο, καθώς όλο και κάποιο θύμα θα υποπέσει σʼ ένα λάθος ηθικής τάξης, σʼ ένα παράπτωμα θρησκευτικού ή πατριωτικού χαρακτήρα. Ο ασκών την κριτική θα παρέμβει ως Θεός. Αόρατος και αυστηρός κριτής. Τα κείμενα των συγκεκριμένων blogs, εκτός από φασιστικού περιεχομένου γενικεύσεις, είναι ανορθόγραφα, με άθλια ελληνικά. Και αυτό θεωρείται θεμιτό, αφού σκοπός είναι η καταγγελία και όχι η ορθή σύνταξη – αυτή ας μείνει για τους εστέτ, που αποτελούν αντικείμενο κριτικής. Με δυο λόγια, τα παιδιά των blogs είναι πατριώτες, θρησκευόμενοι, καλοί οικογενειάρχες, μακριά από τα ναρκωτικά και πρωτίστως έντιμοι.
••••
Φταίνε αυτοί; Δυστυχώς όχι. Αν δείτε τους μετρητές με τις επισκέψεις που δέχονται, θα διαπιστώσετε ότι όλοι εμείς τους διαβάζουμε, τους επιβραβεύουμε, τους δίνουμε βήμα. Ας είναι. Καλό είναι όλα τα λουλούδια να ανθίζουν. Κι εγώ μπορεί να ενοχλώ κάποιους όπως εκείνοι ενοχλούν εμένα. Αν όλοι λέγαμε και πιστεύαμε τα ίδια, ο κόσμος θα ήταν πολύ χειρότερος. Επίπεδος και ανιαρός. Κι εγώ δεν θα είχα τι να γράψω. Καλή Κυριακή, ελπίζω να είναι και συννεφιασμένη, γιατί το απότομο καλοκαίρι με τρομάζει.

Προκόπιος