επί του πιεστηρίου

Ώρα να θυμηθεί η Αριστερά, αλλά και οι συνδικαλιστές, τον Χαρίλαο Τρικούπη, και να θέσουν στον εαυτό τους το ερώτημα «Τις πταίει;». Γιατί η επιστροφή της Δεξιάς στη Ρώμη και στο Λονδίνο, αφού προηγήθηκε η νίκη του Μπερλουσκόνι και ο καταποντισμός της Αριστεράς, θέτει ευθέως το ερώτημα, τι φταίει, πού οδηγεί αυτή η αλλαγή που οι ίδιοι οι λαοί επέλεξαν;
Κατʼ αρχάς οι νίκες των δεξιών υποψηφίων δεν ήρθαν τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας των κομμάτων της Αριστεράς, που όχι μόνο δεν έπεισαν ότι μπορούν να κυβερνήσουν αλλά και δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών. Δεν κατάφεραν να δώσουν λύσεις στα καθημερινά προβλήματα. Και έστειλαν τον κόσμο στη Δεξιά, σε συντηρητικές λύσεις. Βρέθηκε η Αριστερά να είναι πίσω από τον κόσμο… Κι αυτό το πληρώνει. Το καμπανάκι πρέπει να χτυπήσει για ΚΚΕ και ΣΥΝ.
Απάντηση στο «Τις πταίει;» και εμφάνισε τέτοια γύμνια το συνδικαλιστικό κίνημα την ημέρα της Πρωτομαγιάς οφείλουν να δώσουν οι κύριοι εργατοπατέρες, που έχουν βουλιάξει οι καρέκλες από τη… μονιμότητά τους. Ο συνδικαλισμός, όπως λειτουργεί σήμερα, είναι αναβατόριο για τους συνδικαλιστές για να γίνουν πολιτικοί – βουλευτές και υπουργοί. Πράγμα που δεν συμβιβάζεται με τον ρόλο και το νόημα του αγνού συνδικαλιστή! Κακή υπηρεσία έχει προσφέρει και ο κομματικός συνδικαλισμός. Όλα κινούνται στο τι συμφέρει το κόμμα και όχι τον εργαζόμενο. Οι συνδικαλιστές και γενικά ο συνδικαλισμός είναι μακριά από τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων. Απόδειξη ότι ΠΟΤΕ τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα τώρα, δεν έγινε μια απεργία, μια διαδήλωση κατά της ακρίβειας, φθάνοντας μέχρι μποϊκοτάζ προϊόντων που η τιμή τους αυξήθηκε δυσθεώρητα χωρίς αυτό να δικαιολογείται. Δεν είναι δυνατόν με τις σημερινές δυσκολίες, με το Ασφαλιστικό, με άγνωστο το αύριο, να μη γεμίζουν την πλατεία μπροστά από τα γραφεία της ΓΣΕΕ. Και μην επαναλάβουν αυτά που είπε ο γραμματέας, ότι ο κόσμος λόγω του καλού καιρού προτίμησε να πάει εκδρομή κι όχι να παραβρεθεί στην εκδήλωση της Πρωτομαγιάς. Γιατί τότε επιβεβαιώνεται αυτό που λέμε, ότι οι εργατοπατέρες δεν πείθουν.
Πρωτομαγιά προχθές, η εργατική τάξη γιόρτασε –όσοι δεν πήγαν εκδρομή…– τους αγώνες της και τις κατακτήσεις της. Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν είναι όλοι ίσοι! Άλλοι είναι προνομιούχοι κι άλλοι όχι. Έχουμε δυστυχώς πατρίκιους και πληβείους. Είναι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, που είναι οι… πολυτελείας και οι… μορφωμένοι, και οι του ιδιωτικού τομέα, που δεν έχουν τα προνόμια των συναδέλφων τους του Δημοσίου, για τους οποίους π.χ. η μέρα του Αγίου Πνεύματος είναι αργία, ενώ για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα είναι εργάσιμη, ή π.χ. τους πολιτικούς υπαλλήλους του υπουργείου Άμυνας τους παίρνουν το πρωί από τα σπίτια τους λεωφορεία του υπουργείου και τους πάνε πίσω όταν σχολάνε. Αυτές οι διαφορές θα πρέπει να καταργηθούν και να ισχύει για όλους τους εργαζόμενους είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα μία νομοθεσία, ίδια για όλους…
Οι πρόεδροι, της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος και της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος δεν μπορεί να έχουν αντίρρηση. Επομένως ας προχωρήσουν τις διαδικασίες γιʼ αυτήν τη μεγάλη αλλαγή για να μην έχουμε ΔΥΟ ταχύτητες εργαζομένων.
«Η αμοιβαία συμπάθεια Χριστόφια – Ταλάτ και η… σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο ηγετών είναι ένας λόγος για να αισθάνεται κανείς αισιόδοξος για την επίτευξη λύσης αυτή τη φορά», γράφει σε σημείωμά του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ο βοηθός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κ. Λιν Πάσκο μετά τις επαφές που είχε σε Λευκωσία, Αθήνα και Άγκυρα. Καλά, αυτό ήταν το πρόβλημα που τόσα χρόνια δεν λυνόταν το Κυπριακό; Επειδή δεν είχαν συμπάθεια μεταξύ τους ο Κληρίδης με τον Ντενκτάς ή ο Τάσσος με τον Ταλάτ; Όλα ήταν θέμα προσωπικών σχέσεων; Δεν είμαστε καλά… Και γιατί δεν το λύνουν τώρα; Κι όταν ο κ. Ταλάτ, «πρωθυπουργός» του ψευδοκράτους, δηλώνει ότι «δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή από την επίτευξη λύσης», γιατί δεν λέει και ποια είναι αυτή η λύση; Δεν το λέει, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι το κλειδί το κρατάει αποκλειστικά η Άγκυρα και εκεί κανείς δεν υπολογίζει το τι λέει ο Ταλάτ, που απλώς είναι ένας διορισμένος… νομάρχης τους. Το θέμα βέβαια είναι αν και ο κ. Χριστόφιας έχει την ίδια αυταπάτη. Μάλλον όχι, γιατί φρόντισε η Τουρκία να κάνει σαφείς τις προθέσεις της. Δύο κράτη θέλει στην Κύπρο! Που σημαίνει ότι κάποιο νέο Σχέδιο Ανάν ετοιμάζονται οι… φίλοι μας Αγγλοαμερικανοί να φέρουν. Κι εκεί θα δούμε τι θα κάνει ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημ. Χριστόφιας.
Πάει, εξαφανίστηκε από τα δελτία ειδήσεων και τα «παράθυρα» το σκάνδαλο ντόπινγκ των 11 αθλητών της άρσης βαρών. Μετά τις ομοβροντίες απόλυτη σιωπή. Τρεις μέρες κρατάει το θαύμα στην Ελλάδα. Θάψαμε όσους μπορέσαμε και πάμε γιʼ άλλο πιασάρικο θέμα… που θα φέρει νέα υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Έτσι ξεχνιούνται τα σκάνδαλα, κανένας δεν τιμωρείται από τους πραγματικούς υπεύθυνους και ο δρόμος μένει ανοικτός για νέες μπίζνες… Κι όλοι είμαστε ευχαριστημένοι ότι καθαρίσαμε κι αυτήν την κόπρο του Αυγείου…
Τελικά και το «Άγιον Φως» έγινε μέσο προβολής των πολιτικών μας από τη στιγμή που αναμείχθηκαν στη μεταφορά του από τον Πανάγιο Τάφο. Ήταν να γελάς, βλέποντας να κατεβαίνουν τη σκάλα του αεροσκάφους της Ολυμπιακής Αεροπορίας στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» τρεις –Κασσίμης και δύο Δεσποτάδες– το φανάρι με το φως και πίσω τους να… συναγωνίζονται να μπουν στο… κάδρο της κάμερας και των φλας των φωτορεπόρτερ οι βουλευτές που… συνόδευαν τη μεταφορά, μέχρι που κάποιοι, κοντοί, να… σηκώνονται στις μύτες των ποδιών, ενώ άλλοι συνάδελφοί τους να αλληλοσπρώχνονται… Και μετά οι πολιτικοί μας θέλουν τον χωρισμό κράτους – Εκκλησίας… Την Εκκλησία και αυτά που προσφέρει στους πιστούς θέλουν να τα εκμεταλλευτούν για την προσωπική τους προβολή…
Ρε, σανίδα που θέλουμε…
Κανένας απʼ όλους εκείνους που είχαν πάρει μέρος στον Ανένδοτο αγώνα και έχουν σημαία τον Γεώργιο Παπανδρέου δεν βγήκε να καταγγείλει το συμπόσιο που οργάνωσε ο Μητσοτάκης, που έχει έναν και μοναδικό στόχο, να… αποκαθαρθεί από την κατηγορία της Αποστασίας. Άραγε για ποιον λόγο σιωπούν; Άσε που και μόνον ο τίτλος του συμποσίου, «Από τον Ανένδοτο στη Δικτατορία», δείχνει την πρόθεση. Διαστρεβλώνοντας την ιστορία, αφήνει να περάσει στον νου ότι ο Ανένδοτος φταίει για τη δικτατορία των συνταγματαρχών, ενώ η αλήθεια είναι ότι η Αποστασία ήταν ο δημιουργός του κλίματος που έστρωσε τον δρόμο στον Παπαδόπουλο. Από κει και πέρα είμαστε περίεργοι για το τι θα πουν στο κλείσιμο του συμποσίου ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Πάντως και μόνον η παρουσία τους νομιμοποιεί το συμπόσιο και τα όσα έχει επενδύσει σʼ αυτό ο Μητσοτάκης.
Μεταξύ των ομιλητών του συμποσίου είναι και ο καθηγητής του Παντείου κ. Θανάσης Διαμαντόπουλος, που έχει γράψει την αυτοβιογραφία του Αποστάτη!
Έτσι για να έχετε μια γεύση της αντικειμενικότητας του συμποσίου, οι εργασίες του οποίου αρχίζουν την Τρίτη.