Από Μάρτη πυρκαγιές κι από Αύγουστο… στάχτες και αποκαΐδια;
Για να μη γνωρίσουμε και φέτος την περσινή καταστροφή των όσων δασικών εκτάσεων απόμειναν. Από τον Μάρτη είχε προηγηθεί η πυρκαγιά στη Σκόπελο, που αφάνισε 2.500 στρέμματα δασικών εκτάσεων, σαν «προειδοποιητική βολή» ότι και φέτος οι ενδιαφερόμενοι σκοπεύουν να συνεχίσουν το «θεάρεστο» έργο τους. Δύο μέρες μετά τη συζήτηση στη Βουλή ξέσπασαν πυρκαγιές στο Πήλιο και στην Κρήτη, στην περιοχή Χανίων. Έτσι αρχίσαμε από Μάρτη πυρκαγιές και από τον Αύγουστο τι να περιμένουμε άραγε με τα μελτέμια; Όμως η συζήτηση στη Βουλή μας θύμισε την πύρινη λαίλαπα του Αυγούστου του 2007, που κατέκαψε την Πάρνηθα και τα δάση της Εύβοιας και της δυτικής και νότιας Πελοποννήσου. Ποιοι μας καίνε λοιπόν και γιατί; Είναι οι οικοπεδοφάγοι, οι αγανακτισμένοι μετανάστες, οι τρομοκράτες, οι απρόσεκτοι τουρίστες ή οι γριές που τηγανίζουν ψάρια κοντά στα δάση; Αλήθεια, τι έγιναν οι έρευνες της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής για την ανακάλυψη και σύλληψη όλων όσοι ευθύνονται για τις 290 πυρκαγιές που αφάνισαν πέρυσι τα δάση μας; Καυτά ερωτήματα όσο και οι φωτιές που προκάλεσαν την οικολογική καταστροφή της χώρας μας.
Με την ευκαιρία της συζήτησης στη Βουλή και των φετινών, έστω και μικρών δασικών εκτάσεων που έγιναν στάχτες και αποκαΐδια, η τακτική αναγνώστρια της εφημερίδας μας και εκλεκτή οικογενειακή μας φίλη, κ. Α. Ν. (Παλαιό Φάληρο) είχε την ευγενή καλοσύνη να μου στείλει ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 5/9/2007 σε ιστοσελίδα του ίντερνετ με τον τίτλο «Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ» (το άρθρο βρίσκεται στην ιστοσελίδα http://athens.indymedia.org) και στο οποίο εξετάζονται προσεκτικά όλα τα δεδομένα που αναφέρονται στο θέμα των πυρκαγιών, κυρίως στην Πελοπόννησο. Στο άρθρο βλέπουμε να ξετυλίγεται το κουβάρι των συμφερόντων για την τουριστική αξιοποίηση των περιοχών που κάηκαν.
Η περιοχή της Ζαχάρως που καταστράφηκε είχε συμπεριληφθεί στον ευρωπαϊκό περιβαλλοντολογικό κατάλογο «Natura 2000» χαρακτηρισθείσα σαν περιοχή υψηλής προστασίας. Και όπως αναφέρεται στο παραπάνω άρθρο «ο συνδυασμός χερσαίου και λιμναίου οικοσυστήματος, καθώς και η ταυτόχρονη συνύπαρξή του με τις αρχαιότητες, τους μυθολογικούς τόπους και την ιαματική πηγή (σ.σ.: της λίμνης Καϊάφα) καθιστά το οικοσύστημα Καϊαφά ένα μοναδικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους». Ποιος είχε συμφέρον να καταστραφεί αυτή η περιοχή με τα «ενοχλητικά» και πανέμορφα δάση της; Μήπως το ΥΠΕΧΩΔΕ, που πίεζε το νομαρχιακό συμβούλιο Ηλείας να συγκατατεθεί στην παραχώρηση της λίμνης Καϊάφα για την κατασκευή της Ιονίας Οδού και η άρνηση της συγκατάθεσής του λόγω της ύπαρξης εκεί δασικών εκτάσεων; Μήπως οι ιδιοκτήτες των παρακείμενων προς την Ιονία Οδό εκτάσεων για να μπορέσουν να οικοδομήσουν; Η λίμνη Καϊάφα είχε τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών επενδυτών. Το 2003, όπως αναφέρεται στο άρθρο του ίντερνετ, ο τότε υφυπουργός Οικονομικών και βουλευτής Ηλείας Δημήτρης Γεωργικόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεζε την Κτηματική Υπηρεσία να αποχαρακτηρίσει τη λίμνη Καϊάφα από προστατευόμενη περιοχή για να παραχωρηθεί σε μεγάλα τουριστικά τραστ, με σκοπό την ανέγερση ξενοδοχειακών συμπλεγμάτων και γηπέδων γκολφ. Υπήρχε λοιπόν ζωηρό ενδιαφέρον από πολλές πλευρές για να φύγουν από τη μέση τα δάση της Ζαχάρως! Τα συμπεράσματα για τους φταίχτες δικά σας. Πάντως στο άρθρο αναφέρεται ονομαστικά ένας έλληνας εφοπλιστής σαν ενδιαφερόμενος επενδυτής, αλλά και ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι και πολυεθνικοί κολοσσοί που ενδιαφέρονται να ιδρύσουν εκεί μονάδες θαλασσοθεραπείας, spa και γήπεδα γκολφ. Φαίνεται ότι όλοι αυτοί ενδιαφέρονταν να κάψουν τις περιοχές που εξυπηρετούσαν τα σχέδιά τους και τελικά οι πυρκαγιές έλαβαν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αλλά και το Κατάκολο Ηλείας θεωρούνταν κελεπούρι για τους επενδυτές, καθώς επίσης και η περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας, για να κτιστούν σύγχρονα στάδια, ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις. Το μόνο εμπόδιο τα πανέμορφα δάση της περιοχής. Ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας κάηκαν. Ποιος είχε συμφέρον να καούν τα βουνά; Στις τοπικές κοινωνίες ήταν από καιρό γνωστό ότι ισχυρός γερμανικός όμιλος επιθυμούσε να κατασκευάσει πάνω στα δύο αυτά βουνά χιονοδρομικά κέντρα και σαλέ. Το γερμανικό κεφάλαιο επίσης ενδιαφερόταν και για την «αξιοποίηση» της Εύβοιας, αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις μέσω ιδιωτών ή off shore εταιρειών.
Το λόμπι του γκολφ: Η Ελλάδα είναι φτωχή από γήπεδα γκολφ, δήλωσε τον Μάιο του 2007 ο ΥΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς. Και συνέχισε: «Η χώρα μας διαθέτει μόνο 6 γήπεδα, η Γαλλία πάνω από 500, η Ιταλία πάνω από 200, η Ισπανία 300 και η Πορτογαλία 36». Και ο υφυπουργός Οικονομικών τότε και τώρα Εξωτερικών Πέτρος Δούκας, πρόεδρος της Ελληνικής Οικονομίας Γκολφ, δήλωνε το 2005 ότι «είναι αναγκαία πολύ περισσότερα γήπεδα γκολφ». Και η «Ελευθεροτυπία» σε άρθρο της με τίτλο «Το έγκλημα με τις 18 τρύπες» (3/4/2005) επισημαίνει ότι όλες οι περιβαλλοντολογικές μελέτες και εκθέσεις που προειδοποιούσαν για τις συνέπειες που θα προκαλέσουν τα γήπεδα γκολφ αγνοήθηκαν παντελώς. Σημειώνουμε ότι η κατασκευή γηπέδων γκολφ προκαλεί διατάραξη των παρακείμενων οικοσυστημάτων, τεράστια σπατάλη νερού και χρήση μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων. Ε, όχι και να αποξηράνουμε την Ελλάδα και να διψάσουμε για να βρίσκουν την «τρύπα του γκολφ» μερικοί αργόσχολοι, που μοναδική τους απασχόληση έχουν την ψυχαγωγία τους. Η μεγάλη ακτογραμμή της δυτικής Πελοποννήσου θεωρείται ιδανική για την ανέγερση γηπέδων γκολφ. Υπήρχε όμως ένα κώλυμα. Ντόπιοι και οικολόγοι αγωνίζονταν με πείσμα για να μην κατασκευαστούν εκεί τα γήπεδα γκολφ. Τώρα όμως που οι κατεστραμμένες από τις πυρκαγιές περιοχές δεν έχουν πλέον περιβαλλοντολογική αξία το κώλυμα αυτό έπαψε να υφίσταται. Όμως εξακολουθεί να παραμένει το ενδιαφέρον της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γκολφ. Και ο ίδιος ο υφυπουργός Πέτρος Δούκας εμφανίστηκε στην τηλεόραση δύο μέρες μετά την πύρινη λαίλαπα και, για να παρηγορήσει τους κατοίκους των περιοχών της Πελοποννήσου που επλήγησαν, δήλωσε ότι ένα μεγάλο αναπτυξιακό τουριστικό σχέδιο θα αρχίσει να υλοποιείται εκεί. Προφανώς εννοούσε την κατασκευή γηπέδων γκολφ με τις απαραίτητες εγκαταστάσεις διαμονής, ψυχαγωγίας κ.λπ. Όμως η τεράστια οικολογική καταστροφή σε ολόκληρη την Πελοπόννησο ανάγκασε τους υποψήφιους «επενδυτές» να αναβάλουν για ευθετότερο χρόνο την υλοποίηση των επενδυτικών τους σχεδίων. Φοβήθηκαν ίσως τη λαϊκή κατακραυγή, δεδομένου ότι όλη η Πελοπόννησος βοά ακόμα ότι τουριστικά μπλοκ της δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής με τη συνεργασία και ελλήνων επιχειρηματιών και την ανοχή τοπικών παραγόντων προσπαθούν να μετατρέψουν την περιοχή τους σε τεράστιο τουριστικό θέρετρο για πλούσιους Ευρωπαίους και Αμερικανούς και τους κατοίκους της σε γκαρσόνια. Και δεν θέλουν να ξυπνήσουν μια μέρα και να δουν εκποιημένη τη γη τους κοψοχρονιά στις πολυεθνικές τουριστικές εταιρείες.
Και καλά οι επενδυτές και οι τουριστικοί όμιλοι σαν επιχειρηματίες κάνουν τη δουλειά τους. Επιλέγουν τις πιο κατάλληλες περιοχές για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Βάζουν τις περιοχές αυτές στην «προκρούστεια κλίνη» και τις κόβουν και τις ράβουν στα μέτρα των αναγκών της επένδυσής τους. Από δω και πέρα οι δικές μας κυβερνήσεις τι κάνουν για να προστατεύσουν την ελληνική γη, το φυσικό περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας; Ας μην ξεχνάμε ότι οι περσινές πυρκαγιές στοίχισαν τη ζωή και σε 65 ανθρώπους, πέρα από τις υλικές καταστροφές. Οι δικές μας οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και η σημερινή της ΝΔ δυστυχώς ανέχονται αυτές τις καταστάσεις, ανίκανες να αντιδράσουν δυναμικά. Ίσως κατά ένα ποσοστό να φταίει και η διάλυση του κρατικού μηχανισμού.
Το τι κάνουν οι κυβερνήσεις μας για την προστασία του περιβάλλοντος και ειδικά το αρμόδιο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ αντικατοπτρίζονται στην προ ημερών γνωσθείσα απόφαση της Υπηρεσίας του ΟΗΕ να εκδιώξει τη χώρα μας από τον μηχανισμό της Συνθήκης του Κιότο. Όνειδος για την Ελλάδα και για το ΥΠΕΧΩΔΕ. Και κανένας δεν σκέφτηκε να ζητήσει καμιά παραίτηση υπεύθυνου. Και πέρα από αυτό ο πρωθυπουργός αντί να καταστήσει αυστηρότερη τη νομοθεσία για την προστασία των δασών, με αμφιλεγόμενη εμμονή θέλει να «μεταρρυθμίσει» (αναθεωρήσει) το άρθρο 24 του Συντάγματος, που προστατεύει τα δάση από την τσιμεντοποίηση. Τα δάση καίγονται. Σκόπελος, Χανιά και Πήλιο παραδόθηκαν στην πυρά και η κυβέρνηση ασχολείται με «παρανοϊκές μεταρρυθμίσεις» της δασικής νομοθεσίας! Η προοπτική αναθεώρησης του άρθρου 24 είναι που προκαλεί την ενθάρρυνση των όποιων εμπρηστών. Και η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να προστατεύσει τα δάση και να συλλάβει αυτούς που τα καίνε! Από τον Μάρτιο άρχισαν φέτος να καίγονται τα δάση. Τι μπορούμε να περιμένουμε τους καλοκαιρινούς μήνες, κύριε πρωθυπουργέ; Πότε επιτέλους θα μπορέσετε να πείσετε τον κ. Σουφλιά να επιτρέψει την ίδρυση ανεξάρτητου υπουργείου Προστασίας Περιβάλλοντος; Αν φυσικά το επιθυμείτε. Θα είναι η μοναδική άξια λόγου μεταρρύθμισή σας. Διαφορετικά το μεταρρυθμιστικό σας έργο θα περιοριστεί στη συντριβή του εργαζομένου λαού!