MUSIC+ MEDIA
// Κατά τα πρότυπα του εξωτερικού η μια μετά την άλλη οι δισκογραφικές αποδυναμώνονται και τα πρώην στελέχη τους δημιουργούν δίπλα τους νέα, μικρότερα σχήματα τα οποία αναλαμβάνουν να κάνουν μέρος της δουλειάς τους.
// Ο Γιώργος Θεοφάνους ξαναγυρίζει στα παλιά του λημέρια και ετοιμάζει κάτω από δικό του label τη δημιουργία ενός boyband με την υποστήριξη μιας μεγάλης αλυσίδας.
// Ο Γιάννης Δόξας ξεκινά το δικό του label, εφόσον πολύ σύντομα θα ανακοινωθεί και επίσημα ότι η σχέση του με τη SonyBMG αλλάζει και παύει να ανήκει στα μόνιμα στελέχη της.
// Από το δικό του πλέον label ο Γιάννης Δόξας θα αναλαμβάνει να αναπτύσσει νέα ταλέντα για την παλιά του δισκογραφική.
// Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Universal, η οποία αναζητά «χαλαρές» σχέσεις με παραγωγούς οι οποίοι αναλαμβάνοντας έναν μεγάλο όγκο δουλειάς θα τροφοδοτούν τη δισκογραφική με έτοιμες δουλειές.
// Βλέπουμε λοιπόν ότι οι παραδοσιακές δισκογραφικές αλλάζουν τον ρόλο τους (και στην Ελλάδα) και κρατούν πλέον μόνο το κομμάτι της προώθησης. Όμως σε αντίθεση με το εξωτερικό το οξύμωρο είναι ότι η επένδυσή τους σε στελέχη που να γνωρίζουν πραγματικά τι είναι το marketing είναι μηδενική. Εξακολουθούν και επιμένουν να χρησιμοποιούν τους ίδιους «καμένους» ανθρώπους, οι οποίοι ό,τι γνωρίζουν το έμαθαν εμπειρικά δουλεύοντας στις ίδιες αυτές εταιρείες.
// Κάνοντας λοιπόν κύκλο γύρω από τον εαυτό τους, προσπαθούν να βρουν λύση. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν να τη βρουν αν δεν επιτρέψουν σε νέο αίμα, εκτός δισκογραφίας, να μπει μέσα.
// Ενδεχομένως κάτι τέτοιο να κατάλαβε και το νέο αφεντικό της EMI και γι’ αυτό πήρε ένα τόσο υψηλό στέλεχος από την Google. Το σκεπτικό του πάντως δεν φαίνεται να το συμμερίζεται κανένας ιδιαίτερα στις δισκογραφικές εταιρείες – μοναδική ουσιαστική εξαίρεση η έλευση Γκοτζαρίδη στη Universal.
// Σε μια ένδειξη αλλαγής νοοτροπίας, η Sony (όχι η SonyBMG) προχώρησε στην
εξαγορά της Gracenote στο εξωτερικό. Η εταιρεία αυτή αποτελεί τη μετεξέλιξη της CDDB, της πάλαι ποτέ δωρεάν υπηρεσίας εισαγωγής και ανταλλαγής στοιχείων για μουσικά CD.
// Πάνω στην υπηρεσία αυτή κρέμονται χιλιάδες άλλα προγράμματα και συσκευές, με πιο σημαντική την υπηρεσία αναγνώρισης μουσικής την οποία η Sony χρησιμοποιεί με αρκετή επιτυχία σε αρκετές νέες συσκευές της (track id). Πρόκειται για μια υπηρεσία αντίστοιχη μ’ αυτήν του Mad Scanner, που υπάρχει στη Vodafone και στη Wind, μέσω της οποίας ένας χρήστης μπορεί να αναγνωρίσει τα στοιχεία ενός κομματιού που ακούει.
// Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα παράπλευρων εσόδων από τη μουσική και την τεχνολογία και πρακτική την οποία οι ευρύτεροι όμιλοι των δισκογραφικών εταιρειών θα έπρεπε να έχουν ακολουθήσει εδώ και πολλά χρόνια: αντί να επιτίθενται στην εξέλιξη, θα έπρεπε να την εξαγοράζουν.
// Αυτό δυστυχώς δεν συνέβη στις περισσότερες περιπτώσεις στο εξωτερικό, οπότε είναι λογικό το ότι δεν συνέβη και στη χώρα μας. Αυτό όμως έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό, το οποίο πολλοί επιχειρηματίες καλύπτουν σήμερα με γοργούς ρυθμούς.
// Αυτό θα έχει αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια κάθε παράπλευρη δραστηριότητα η οποία χρωστά την ύπαρξή της στη μουσική, και θα μπορούσε να ανήκει στις δισκογραφικές, να ανήκει σε ομίλους πιο δυνατούς οι οποίοι, σαν φυσική εξέλιξη, θα επιδιώξουν να αποκτήσουν και μερίδιο σ’ αυτές.