Σε εργασιακό μεσαίωνα οδηγούν οι προτάσεις της Επιτροπής Κουκιάδη

Από κυβερνητικής πλευράς, η υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Φάνη Πάλλη-Πετραλιά απορρίπτει το πόρισμα της Επιτροπής, λέγοντας πως η κυβέρνηση είναι αυτή που αποφασίζει την όποια πολιτική ακολουθείται και όχι οι Επιτροπές. Ο καθηγητής του Εργατικού Δικαίου Αλ. Μητρόπουλος θεωρεί πως οι «προτάσεις Κουκιάδη» προετοιμάζουν την κοινή γνώμη και εκτιμά ότι η κυβέρνηση μέσα στο 2008 θα ανοίξει το θέμα της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, ενώ χαρακτηρίζει βαρβαρότητα τις παρεμβάσεις που εισηγείται η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων. (ελεύθερες απολύσεις, μικρότερη αποζημίωση, μετατροπή της πλήρους σε μερική απασχόληση).
Ιδιαίτερα δηκτικός στην τοποθέτησή του ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ κ. Πουπάκης, που φέρει και την ιδιότητα του προέδρου της ΔΑΚΕ, υπογραμμίζει μεταξύ άλλων πως «είτε κυβέρνηση είτε φορείς μιλούν για πιο ελαστικό πλαίσιο εργασίας εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες…». Και προσθέτει ο κ. Πουπάκης: «Μόνο βελτιώσεις υπέρ των εργαζομένων χωρούν στο υπάρχον νομικό πλαίσιο».
Ο υπεύθυνος Τύπου της ΓΣΕΕ Στάθης Ανέστης (και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ) υπογραμμίζει: «Σπέρνουν ανέμους και θα θερίζουν θύελλες», ο κ. Αλ. Καλύβης (Αυτ. Παρέμβαση) αποκλείει κάθε διάλογο για το επίμαχο θέμα, ο κ. Κουτρουμάνης καλεί σε κινητοποίηση τις δυνάμεις της εργασίας, ενώ ο κ. Πρωτόπαπας υπογραμμίζει την ανάγκη για πιο ποιοτική απασχόληση στη χώρα μας.
Οι τοποθετήσεις των συνδικαλιστών και του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ έχουν αναλυτικά ως εξής:
Κ. Πουπάκης:
«Η οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από το θέμα των απολύσεων και της διαφοροποίησης του υφιστάμενου καθεστώτος είναι άνευ αντικειμένου. Το νομικό πλαίσιο που διέπει τις απολύσεις, σε μια εποχή κατά την οποία το φάντασμα της ανεργίας ”σκιάζει” όλη την Ευρώπη, μόνο βελτιώσεις υπέρ των εργαζομένων θα μπορούσε να δεχθεί και τίποτε περισσότερο.
Όσοι, είτε η κυβέρνηση είναι αυτή είτε φορείς ή πρόσωπα τα οποία ασχολούνται με την αγορά εργασίας αφήνουν έστω και να εννοηθεί ότι θα μπορούσε το πλαίσιο αυτό να γίνει πιο ”ελαστικό”, τότε -απέναντι και στον πλέον καλοπροαίρετο εργαζόμενο- δημιουργούν την υποψία ότι εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες. Η οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα στη βάση του ”να το δούμε, να το εξετάσουμε, να γίνει το καθεστώς που διέπει τις απολύσεις λιγότερο αυστηρό” προκαλεί συναισθήματα οργής, ανάλογα δηλαδή με αυτά που διακατέχουν όλο τον κόσμο της εργασίας, ανεξαρτήτως πολιτικής άποψης, όταν ακούει τις ομιλίες του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Νίκου Γκαργκάνα».
Αλ. Καλύβης:
«Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά συζήτηση, όσον αφορά στη χειροτέρευση του καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων.
Οποιοδήποτε πρόσχημα ή οποιοδήποτε αντιστάθμισμα κι αν προβληθεί δεν είναι ικανό να οδηγήσει τη ΓΣΕΕ σε διάλογο επί αυτού του ζητήματος.
Η απαίτησή μας είναι να υπάρξουν ακόμη πιο αυστηροί περιορισμοί στο καθεστώς των ομαδικών απολύσεων. Στην ατομική απόλυση, το βάρος της απόδειξης να το έχει ο εργοδότης, ενώ πρέπει να απαγορευτούν οι απολύσεις εργαζομένων 45 ετών και πάνω και να εξισωθούν οι αποζημιώσεις εργατών με αυτές των υπαλλήλων.
Απαίτησή μας είναι επίσης η διεκδίκηση ενός σαφώς καλύτερου καθεστώτος προστασίας των ανέργων, απαίτηση που είναι ισχυρή και άμεσα υλοποιήσιμη. Όμως δεν πρέπει να συγχέεται καθόλου αυτός ο στόχος, με την αλλαγή του καθεστώτος στις απολύσεις.
Εμείς διεκδικούμε και την υποστήριξη των θέσεων εργασίας και των εργαζομένων που τις κατέχουν, αλλά και τη διευρυμένη προστασία των ανέργων».
Στ. Ανέστης:
«Σε μια αγορά εργασίας που έχει σοβαρά προβλήματα, κυρίως λόγω της καταστρατήγησης της Εργατικής Νομοθεσίας, αλλά και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο το άνοιγμα της συζήτησης για τις ομαδικές απολύσεις.
Αυτό είναι ένα μακροχρόνιο αίτημα των βιομηχάνων, αλλά φαίνεται ότι τώρα η κυβέρνηση ”ακούει” καλύτερα και είναι φιλικότερη προς αυτούς! Γι’ αυτό και δείχνει αποφασισμένη να τους ικανοποιήσει.
Την ώρα που θα έπρεπε να συζητούνται και να νομοθετούνται μέτρα ενίσχυσης της προστασίας των εργαζομένων από παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις, ανοίγει διλά-δειλά συζήτηση για την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων και περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Ο θατσερισμός σε πλήρη εφαρμογή στη χώρα μας και για τις εργασιακές σχέσεις! Αναρωτιόμαστε υπάρχει άραγε όριο, υπάρχει όραμα για την κοινωνική ευημερία και συνοχή, στους κυβερνητικούς ”εγκεφάλους”; Πως άραγε οραματίζονται το εργασιακό αναπτυξιακό και κοινωνικό μοντέλο στη χώρα μας; Θα υπάρχουν εργαζόμενοι με δικαιώματα και ελάχιστες εγγυήσεις ασφάλειας στην εργασία ή οδηγούμαστε σε μια εργασιακή ζούγκλα με ασυδοσία της αγοράς και του κεφαλαίου;
Από την πλευρά μας απαντάμε:
Σπέρνουν ανέμους, θα θερίσουν θύελλες!»
Γ. Κουτρουμάνης:
«Όταν η ανεργία πλήττει κάθε ελληνική οικογένεια και η ανασφάλεια μεγαλώνει για κάθε εργαζόμενο, όταν εκατοντάδες χιλιάδες δουλεύουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο, συνολικά, εργαζόμενοι είναι ανασφάλιστοι, όταν τα πραγματικά εισοδήματα των μισθωτών συνεχώς μειώνονται, αποτελεί πρόκληση να ανοίγουν θέματα παραπέρα ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι σύμμαχοί τους έχουν αποθρασυνθεί. Θέλουν διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, που στην πράξη σημαίνει πλήρες ωράριο και αποδοχές για τις μισές ώρες. Θέλουν κατάργηση των περιορισμών για τις απολύσεις. Θέλουν κατάργηση των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων. Διεκδικούν νέα προνόμια σε βάρος των εργαζομένων και χωρίς να αναλαμβάνουν την παραμικρή υποχρέωση.
Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα που διαμορφώνεται όλο και πιο σκληρή χρόνο με τον χρόνο η κοινωνική αντίδραση και αντίσταση φαίνεται δυσανάλογα μικρή σε σχέση με τα προβλήματα. Η αφύπνιση και η ενεργοποίηση των δυνάμεων της εργασίας είναι σήμερα το μεγάλο στοίχημα για τα συνδικάτα και τις προοδευτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και διεθνώς.
Η αποτυχία στον τομέα αυτό είναι δρόμος χωρίς επιστροφή σε μια πορεία που οδηγεί σε εργασιακό μεσαίωνα».
Χρ. Πρωτόπαπας:
«θα περίμενα από τον κύριο καθηγητή και ιδιαίτερο γνώστη της ελληνικής αγοράς εργασίας μια ευθεία τοποθέτηση για την πλήρη ανασφάλεια και τη μη τήρηση των νόμων που τη χαρακτηρίζει και οδηγεί σε ιδιαίτερα αρνητικές καταστάσεις για τους εργαζόμενους.
Πρώτο ζήτημα είναι η τήρηση και εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας. Κι αυτό προϋποθέτει ότι το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας θα αναδιαρθρωθεί και ενισχυθεί ώστε να ανταποκριθεί στον ρόλο του.
Δεύτερο η μεταρρύθμιση του ΟΑΕΔ, ώστε επιτέλους και έμπρακτα αυτός να σταθεί δίπλα στον άνεργο, προσφέροντάς του θετικές διεξόδους για την εξεύρεση εργασίας.
Και τρίτο η αναζήτηση της ”νέας ρύθμισης” που αντιστοιχεί στις σύγχρονες εξελίξεις και οδηγεί σε περισσότερη, αλλά και πιο ΠΟΙΟΤΙΚΗ απασχόληση στη χώρα μας.
Και η ”ποιότητα” μπορεί να στηριχθεί μόνο σε κανόνες, ρυθμίσεις και στη ΓΝΩΣΗ, στο υψηλά καταρτισμένο αλλά και σωστά αμειβόμενο ανθρώπινο δυναμικό».