Κάτι άρχισε να κινείται στη Θράκη…
Τα μηνύματα που λαμβάνονται τον τελευταίο καιρό δεν θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν «αναστάσιμα», αλλά είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ελπιδοφόρες εξελίξεις. Όχι πως η ελληνική πολιτεία αποφάσισε να βάλει φρένο στις ορέξεις των γνωστών κύκλων του «βαθέος» τουρκικού κράτους, που εκφράζονται διά των ενταύθα εγκάθετων του προξενείου της Κομοτηνής… Κάποιοι όμως αποφάσισαν να βάλουν επιτέλους «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» και να πούνε δημόσια τα πράγματα με το όνομά τους.
Το ξετύλιγμα της ανέμης έγινε με τη «σούπα» που ετοιμάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από τους εκφραστές της σκοπιανοτουρκικής (ανθελληνικής) προπαγάνδας και με τη βοήθεια μάλιστα των «πράσινων» και των «ελευθέρων» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μια σούπα όμως που τη χάλασαν με την εκεί παρουσία τους εκπρόσωποι των ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης, Πομάκων και Αθιγγάνων.
Και ενώ η «μηχανή» στήθηκε για να αναδειχθούν εθνικές μειονότητες σε Μακεδονία και Θράκη και να εμφανιστούν ως καταπιεζόμενα τα μέλη τους από την Ελλάδα, έγινε μπούμερανγκ με τις ζωντανές μαρτυρίες των Πομάκων και των Αθιγγάνων μουσουλμάνων, που διατράνωσαν το αυτονόητο. Την ύπαρξή τους δηλαδή και ως εκ τούτου τη συμμετοχή τους στη μία και μοναδική θρησκευτική μειονότητα που υπάρχει -και αναγνωρίζεται- στη Θράκη.
Δεν σταμάτησαν όμως εκεί. Προχώρησαν και σε σημαντικότατες καταγγελίες κατά των εγκάθετων της Άγκυρας (και διοργανωτών της «συζήτησης»), λέγοντας πως αυτοί οι ίδιοι καταπιέζουν και καταπατούν βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα, «σαλαμοποιώντας» την καταγωγή, τη γλώσσα, την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα των μουσουλμάνων Πομάκων και Αθιγγάνων και σε καμία περίπτωση η ελληνική πολιτεία.
Πήγαν για μαλλί και βγήκαν… καραφλοί δηλαδή οι τουρκογενείς πράκτορες και πρακτορίσκοι, που βρίσκονται διασπαρμένοι σε όλη την Ευρώπη και δεν είναι και λίγοι… Το πράγμα έχει και συνέχεια.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ν. Ξάνθης, που ιδρύθηκε και δραστηριοποιείται τον τελευταίο καιρό, διοργάνωσε πριν από λίγες ημέρες μια εκπληκτική πομάκικη βραδιά, με γνήσιο πομάκικο φαγητό, τραγούδι και χορό, με παραδοσιακές φορεσιές που είναι καθαρά θρακιώτικες (καμία σχέση με Τουρκία) και με προσκεκλημένο και παρόντα μάλιστα τον αμερικανό πρόξενο της Θεσσαλονίκης. Οι άνθρωποι αυτοί δέχθηκαν έναν ανελέητο πόλεμο και μποϊκοτάζ στη διοργάνωση, αλλά παρ’ όλα αυτά την πραγματοποίησαν και όσοι παραβρέθηκαν πέρασαν υπέροχα.
(Ελπίζω πως και ο πρόξενος των ΗΠΑ θα μεταφέρει τις εντυπώσεις του από την εκδήλωση στους διεθνείς οργανισμούς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ώστε να συμπεριληφθούν στις ανάλογες ετήσιες «εκθέσεις» τους…)
Αναφέρεται δε πως την ίδια ώρα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη διοργάνωνε αντι-εκδήλωση θρησκευτικού περιεχομένου, σε κοντινό πομακικό χωριό της ορεινής Ξάνθης, στα πλαίσια μιας κίνησης αντιπερισπασμού, ενώ κάποιοι άλλοι του «είδους» όργωσαν όλα τα πομακοχώρια, συνιστώντας και εκβιάζοντας τους Πομάκους κατοίκους να μη διανοηθούν να πατήσουν το ποδάρι στους στην εκδήλωση, φοβούμενοι τον «όγκο». Σημειωτέον πως στον Ν. Ξάνθης οι Πομάκοι είναι εμφανώς περισσότεροι από τους τουρκογενείς…
Αφήνω δε τα εκβιαστικά διλήμματα στους γονείς των νεαρών κοριτσιών του πομακικού χορευτικού συγκροτήματος, ώστε να μην κάνουν την προγραμματισμένη εμφάνισή τους, πράγμα που το κατάφεραν.
Υπάρχει κι ένα άλλο τεράστιο θέμα, που η εφημερίδα «ΘΡΑΚΗ» παρουσίασε πρωτοσέλιδα, αφού προηγήθηκαν εκατοντάδες αναφορές ανάλογου περιεχομένου από τις στήλες της. Ίσως είναι γνωστό στους περισσότερους, αλλά όχι στις πραγματικές του διαστάσεις. Αναφέρομαι στην τουρκική γλώσσα. Τη γλώσσα δηλαδή που διδάσκονται -με τις ευλογίες του υπουργείου Παιδείας- από νηπιακής ηλικίας τα πομακόπουλα ως μητρική, ενώ δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτήν! Αυτό «απαίτησε» η Τουρκία… αυτό κάνει η Ελλάδα, συνεχίζοντας να ρίχνει στην αγκαλιά των γειτόνων μας τους Πομάκους από τη γέννησή τους ως πεσκέσι! Ένα έγκλημα που συνεχίζεται και ούτε σαν σκέψη περνάει από το μυαλό των «αρμοδίων» να βάλουν ένα φρένο. Το τραγικότερο όλων; Πολλοί Πομάκοι φωνάζουν και διαμαρτύρονται δημόσια, απαιτώντας ελληνόφωνα σχολεία για τα παιδιά τους, διατρανώνοντας την ελληνικότητά τους, αλλά δυστυχώς… στου κουφού την πόρτα…
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση τέτοιων ανθρώπων στην εφημερίδα «ΘΡΑΚΗ»: «Είμαστε Έλληνες Πομάκοι, θέλουμε τα παιδιά μας να μάθουν ελληνικά και σαν δεύτερη τα πομακικά. Δυστυχώς η ελληνική πολιτεία μαθαίνει τα παιδιά μας τούρκικα! Γιατί άραγε; Αφού ποτέ δεν πρόκειται να πάμε στην Τουρκία, ποτέ δεν πρόκειται να μιλήσουμε αυτήν τη γλώσσα. Δεν δέχονται τα παιδιά μας σε ελληνόγλωσσα σχολεία και τα στέλνουν πεσκέσι στην Άγκυρα»!
Αν αυτή η μαρτυρία δεν αγγίζει την επίσημη ελληνική πολιτεία και ιδιαίτερα τα υπουργεία Εξωτερικών και Παιδείας, τότε τι άλλο να «πούμε» εμείς;