Όλο και πιο κοντά Καραμανλής – Πούτιν

Επιβεβαιώνει ότι αυτή η στενή μεταξύ τους συνεργασία με πολιτικές και οικονομικές πτυχές και παραμέτρους θα συνεχιστεί και μετά την αποχώρηση Πούτιν απ’ τη θέση του Προέδρου της Ρωσίας.
Επιβεβαιώνει επίσης ότι θα συνεχιστεί και ο ειδικός ρόλος της Ελλάδας, της ενίσχυσης δηλαδή της εισόδου στην Ευρώπη της ρωσικής ενεργειακής μηχανής, με τις ευδιάκριτες πολιτικές επιπτώσεις που έχει μια τέτοια επιλογή.
Μα και τις πολύ σημαντικές οικονομικές. Που εκτείνονται όχι μόνο στον τομέα της ενέργειας, τομέα ούτως ή άλλως καθοριστικό, αλλά και σε επίπεδο:
– Στρατηγικών συμβάσεων.
– Τουρισμού. Σημειώνουμε ότι φέτος αναμένεται αύξηση του αριθμού ρώσων τουριστών στη χώρα μας κατά 30%. Στον τομέα αυτό και πέραν των καλών σχέσεων Πούτιν – Καραμανλή έχει κάνει πολύ καλή δουλειά κι ο υπουργός Τουρισμού Α. Σπηλιωτόπουλος.
– Κατασκευών.
– Λιμανιών.
– Εμπορικών κέντρων.
– Εξοπλιστικών προγραμμάτων. Επίσης σημαντικότατος τομέας, με μεγάλο φυσικά ενδιαφέρον από ρωσικής πλευράς, για ευνόητους λόγους.
Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές επιπτώσεις αυτής της ελληνορωσικής προσέγγισης που έχει και την πτυχή και τη σφραγίδα της προσωπικής καλής «χημείας» Καραμανλή – Πούτιν (κάποιοι κάνουν λόγο για «πολιτικό έρωτα») πολιτικοί και διπλωματικοί παρατηρητές μεταξύ άλλων επισημαίνουν:
• Την επίσημη ρωσική τοποθέτηση ότι η Ρωσία, εφόσον υπάρξει συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων, τότε θα χρησιμοποιήσει το νέο όνομα στις διμερείς σχέσεις της με τα Σκόπια, αν και έχει αναγνωρίσει τη γειτονική μας χώρα με το όνομα «Μακεδονία».
Υπάρχει μάλιστα η εκτίμηση, ότι αυτή τη ρωσική στάση θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες. Αυτό θα δημιουργήσει ένα θετικό για μας κλίμα «ακύρωσης» πολλών μέχρι τώρα αναγνωρίσεων των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία»…

Αντίδραση από Ουάσινγκτον και…
Ντόρα – Γιώργο – Λαμπράκη!
Βεβαίως αυτό το πολιτικο-διπλωματικό «ειδύλλιο» Καραμανλή – Πούτιν έχει προκαλέσει και αντιδράσεις και ενοχλήσεις και… αντισυσπειρώσεις.
Κατ’ αρχάς υπάρχει η σφοδρότατη αντίδραση και ενόχληση της Ουάσινγκτον, που θεωρεί αδιανόητο να διαμορφώνονται τέτοιου είδους και επιπέδου σχέσεις μεταξύ του αντιπάλου, της Ρωσίας, και μιας χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας. Σχέσεις μάλιστα που πλήττουν ή έστω αμφισβητούν τα ευρύτερα γεωστρατηγικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον στην ευρύτερη περιοχή.
Η αντίδραση αυτή της Ουάσινγκτον αναμένεται να εκφραστεί και έμπρακτα. Μόνο που είναι ζητούμενο η μορφή και το περιεχόμενο που θα πάρει.
Υπενθυμίζεται ότι σχετικές αιχμές για το πότε υπήρξε επίθεση κατά της κυβέρνησης και του ιδίου προσωπικά και συσχέτιση με το ρωσικό «άνοιγμα» και τις συμφωνίες Ελλάδας – Ρωσίας άφησε πριν από λίγες βδομάδες ο Κ. Καραμανλής…
Ανεξάρτητα πάντως απ’ το πότε και το πώς θα εκδηλωθεί συγκεκριμένα η αμερικανική αντίδραση, είναι γεγονός ότι ήδη η Ουάσινγκτον κάνει πλέον το «παιχνίδι» της στην περιοχή με τον άξονα Τουρκία – Αλβανία. Με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται…
Αλλά το εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι ότι εκτός απ’ την -αναμενόμενη- αντίδραση των ΗΠΑ, διαμορφώνεται και στο εσωτερικό της χώρας μια «συμμαχία» ανησυχούντων απ’ την προσέγγιση Πούτιν – Καραμανλή και αντιδρώντων.
Μια περίεργη μάλιστα «συμμαχία» αποτελούμενη:
• Απ’ την υπουργό Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη.
• Απ’ τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και
• Απ’ τον εκδότη Χρ. Λαμπράκη.
Κατά κάποιον τρόπο η διαφωνία με το ρωσικό άνοιγμα του Καραμανλή είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους.
Έχει δε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι κι ο μεγαλοεκδότης, για λόγους τόσο εσωτερικής επιρροής αλλά και προώθησης συγκρουόμενων με τον ελληνορωσικό «άξονα» συμφερόντων, συμπαρατάσσεται με δύο πολιτικούς οι οποίοι φιλοδοξούν, απ’ τον δικό του ο καθένας χώρο, να διαδεχθούν τον Καραμανλή.
Με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας ντε φάκτο άξονας πολιτικοεκδοτικής αντιπολίτευσης…