Πώς… εξόρισαν οι Έλληνες ισχυροί την RWE στην Αλβανία

Η επιχειρηματική συμμαχία ΔΕΗ-RWE, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, αν και είχε τις ευλογίες όχι μόνο της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και του Βερολίνου, από την Πέμπτη τροποποιήθηκε σε βαθμό… εξαφάνισης. Αντί να ιδρύσουν οι δύο εταίροι στην Ελλάδα δύο νέες μονάδες λιθάνθρακα, ισχύος 1600 MW, τελικά… αυτοεξορίζονται στην Αλβανία, για να εγκαταστήσουν μόνο μία μονάδα, ισχύος 500-800 MW, σε έκταση της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ, που θα πάρει το 10% των μετοχών της νέας κοινοπραξίας.
Με αυτή τη στρατηγική στροφή 180 μοιρών, ο νέος χάρτης των επενδύσεων στον λιθάνθρακα μεταβάλλεται προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων, που αντέδρασαν με «νύχια και με δόντια» στη γερμανική «εισβολή»:
– Η Endesa Hellas, κοινοπραξία του ισπανικού ενεργειακού ομίλου με τον όμιλο Μυτιληναίου, έχει ήδη εξασφαλίσει από το φθινόπωρο άδεια της ΡΑΕ για νέα μονάδα λιθάνθρακα στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας, με ισχύ 600 MW.
– H Ήρων Θερμοηλεκτρική της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ έχει εξασφαλίσει επίσης την άδεια της ΡΑΕ για μια μονάδα 460 MW στο Μαντούδι της Εύβοιας, στις παλαιές εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΑΓΝ (Συγκρότημα Σκαλιστήρι). Σημειώνεται ότι στον όμιλο ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, οι οποίες ήδη βρίσκονται σε διαδικασία συγχώνευσης, εντάσσεται και η εταιρεία Κέκροψ, στην οποία έχουν συμμετοχή ο Στ. Ψυχάρης (μέσω του γιου του, Παναγιώτη), αλλά και ο Σ. Κόκκαλης, μέσω της Intrapar.
– Αίτηση για άδεια για μονάδα με καύσιμο τον λιθάνθρακα έχει υποβάλει και η Edison Hellas, η οποία στα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια συμπράττει με την Ελληνική Τεχνοδομική του ομίλου Μπόμπολα.
– Το «καρέ του λιθάνθρακα» συμπληρώνει η ίδια η ΔΕΗ, που όπως είπε ο κ. Αθανασόπουλος την Πέμπτη περιμένει τις άδειες της ΡΑΕ για δύο νέες μονάδες με λιθάνθρακα, η πρώτη στο Αλιβέρι σε συνεργασία με την ΑΓΕΤ-Ηρακλής, η δεύτερη στη Λάρυμνα.
Οι Έλληνες «παίκτες» της Ενέργειας αντιμετώπισαν εξαρχής σαν «παρείσακτη» την RWE, αφού ήταν φανερό ότι με την είσοδό της, η γερμανική εταιρεία θα… έκοβε κομμάτια από την πίτα του λιθάνθρακα, αφήνοντας εκτός παιχνιδιού ορισμένους από τους Έλληνες διεκδικητές.
Και αυτό γιατί τα περιθώρια διείσδυσης του λιθάνθρακα στο εθνικό μας ενεργειακό ισοζύγιο είναι περιορισμένα, δεδομένου ότι τα υψηλά διεθνή «πρόστιμα ρύπων» καθιστούν υποχρεωτική μακροπρόθεσμα τη στροφή σε «καθαρότερες» ενεργειακές πηγές. Το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής κρίνει ότι ο λιθάνθρακας μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο σαν «καύσιμο-γέφυρα», το οποίο θα καλύψει προσωρινά το κενό στο ενεργειακό ισοζύγιο, μέχρι να υπάρξει η απαραίτητη ισχύς από ανανεώσιμες πηγές – το «προσωρινό», βέβαια, έχει διάρκεια τουλάχιστον δεκαετίας…
Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2013, όταν τεθεί σε ισχύ το αυστηρότερο καθεστώς χρεώσεων για τη ρύπανση, εκτιμάται ότι οι ενεργειακές μονάδες της χώρας θα πληρώνουν τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ ετησίως για «πρόστιμα ρύπανσης», αν η δομή της παραγωγής παραμείνει ως έχει. Αυτό θα σημάνει τεράστια επιβάρυνση για τα νοικοκυριά, που θα πληρώσουν τελικά το «μάρμαρο», με αυξήσεις τιμολογίων στο ρεύμα τουλάχιστον κατά 45%.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι νέες μονάδες λιθάνθρακα δεν μπορεί να είναι απεριόριστες, ώστε να καλυφθούν οι επενδυτικοί στόχοι των ελλήνων «παικτών», αλλά και της RWE. Τελικά, οι έλληνες ισχυροί απέδειξαν, χρησιμοποιώντας και τα media που επηρεάζουν, ότι μπορούν να αναχαιτίσουν κάθε εισβολέα που απειλεί τα συμφέροντά τους, ακόμη και αν πρόκειται για μια μεγάλη γερμανική εταιρεία, με «πλάτες» της διπλωματίας του Βερολίνου.
«Οι αντιδράσεις που σημειώθηκαν δεν ήταν για τον λιθάνθρακα αλλά για την RWE, με πρόσχημα τον λιθάνθρακα», σχολίασε με μια δόση πικρίας ο κ. Αθανασόπουλος, εξηγώντας γιατί ορισμένες εφημερίδες και ΜΜΕ πολέμησαν λυσσαλέα τη σύμπραξη της ΔΕΗ με τον γερμανικό όμιλο, την ίδια ώρα που παραδέχονταν ότι ο «βρώμικος» λιθάνθρακας είναι φθηνό και αποδοτικό καύσιμο, που θα επιτρέψει να μην εξαρτηθεί η χώρα από το φυσικό αέριο και έναν προμηθευτή (βλ. Ρωσία-Κοπελούζος)…
Πάντως, το πεδίο κερδών προδιαγράφεται λαμπρό για τους Έλληνες επενδυτές του λιθάνθρακα. Πρόκειται για ένα καύσιμο εξαιρετικά φθηνό, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο κάθετης ανόδου των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου, που είναι αρκετά αποδοτικότερο από τον ελληνικό λιγνίτη και επιτρέπει τη λειτουργία των μονάδων σε 24ωρη βάση.
Αμφίβολο είναι, όμως, αν οι επενδυτές θα ακολουθήσουν τον ακριβό δρόμο, που είναι και πιο «φιλικός» για το περιβάλλον, εγκαθιστώντας στις νέες μονάδες τους τεχνολογικά προηγμένα συστήματα δέσμευσης των εκπεμπόμενων ρύπων…
[email protected]