Βράζουν οι «ριγμένοι» από τον Γιώργο

Οι τελευταίες βέβαια δημοσκοπήσεις, που έδειξαν μια μικρή ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, ανέστειλαν τις δημόσιες διαφοροποιήσεις και -πολύ περισσότερο- το εσωκομματικό «αντάρτικο». Εξάλλου κι ο Γ. Παπανδρέου εμφανίζεται ενισχυμένος στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, μετά μάλιστα και την υποστολή κάθε σημαίας απ’ τον έως πρόσφατα βασικό του εσωκομματικό αντίπαλο, τον Β. Βενιζέλο, ο οποίος πλέον φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τις ηγετικές του φιλοδοξίες, τουλάχιστον μέχρι… νεωτέρας.
Ωστόσο ακόμα και αυτές οι δημοσκοπήσεις, οι ευνοϊκές, αμφισβητούνται από στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Και αμφισβητούνται ακριβώς στο σημείο εκείνο στο οποίο πράγματι ο Γιώργος «πάσχει». Στην ηγετική του δηλαδή επάρκεια έναντι του Καραμανλή, δεδομένου ότι και αυτές οι δημοσκοπήσεις επαναβεβαιώνουν τη μεγάλη υπεροχή του πρωθυπουργού έναντι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Δεν πείθει ο Γιώργος ακόμα και σε έρευνες θετικές για το ΠΑΣΟΚ», είναι η συνισταμένη της κριτικής που διατυπώνεται, υπόγεια προς το παρόν…
Και πέραν αυτής της κριτικής, της εδραζόμενης στα στοιχεία των δημοσκοπήσεων, υπάρχει και αμφισβήτηση βασικών στοιχείων της στρατηγικής που έχει επιλέξει ο Γ. Παπανδρέου την τελευταία περίοδο. Συγκεκριμένα:
Λέγεται από στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι αυτή η λεγόμενη «αριστερή στροφή» αφήνει το πεδίο ελεύθερο στον Καραμανλή για να «κάνει παιχνίδι» στον μεσαίο ή κεντρώο χώρο, έναν χώρο έτσι κι αλλιώς προνομιακό για τον πρωθυπουργό τα τελευταία χρόνια. Αυτή η κριτική διατυπώνεται από στελέχη σαν τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη, την Α. Διαμαντοπούλου, τον Αλ. Παπαδόπουλο, αλλά και από στελέχη του παπανδρεϊκού στρατοπέδου.
Αλλά και η λεγόμενη «αριστερή στροφή» αμφισβητείται και στην ουσία της. Λέγεται δηλαδή ότι σημαίνει επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην περίοδο του κρατισμού.
Επιπλέον διακωμωδείται και για ένα επιπλέον λόγο που αφορά στον Γιώργο προσωπικά. Συγκεκριμένα διατυπώνεται η κριτική, ότι «ο Γιώργος δεν μπορεί να περάσει εικόνα αριστερού, δεν του πάει».
Μια άλλη κριτική που εκφράζεται είναι ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έφτιαξε ένα Πολιτικό Συμβούλιο σαν… γραμματεία οργανωτικού, όχι δηλαδή ένα πολιτικό καθοδηγητικό όργανο. Είναι δε γεγονός ότι παρόμοια κριτική εκφράστηκε και από μέλη του νέου Πολιτικού Συμβουλίου, τα οποία είδαν το όργανο να «καπελώνεται επί της ουσίας» απ’ το κοινοβουλευτικό όργανο…
Οι… κινηματίες!
Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι εκτός απ’ την κριτική σε πολιτικό επίπεδο, έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται εστίες αμφισβήτησης αποτελούμενες από ομάδες στελεχών:
Μια τέτοια ομάδα, ευάριθμη, είναι η αποτελούμενη από ομάδα βουλευτών κυρίως απ’ την επαρχία και κυρίως νέων. Τους ενώνει το γεγονός ότι αν και στήριξαν τον Γιώργο στη μεγάλη εσωκομματική αναμέτρηση του περασμένου Νοέμβρη, αν και είχαν επενδύσει στις υποσχέσεις του για την αξιοποίηση νέων ανθρώπων, είδαν στο τέλος με απογοήτευση να περιθωριοποιούνται ξανά και στη θέση τους να τοποθετούνται στελέχη υπό τη λογική συσχετισμών και «παρεών». Οι βουλευτές αυτοί έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται, να συζητούν, να κάνουν παρεμβάσεις. Εμφανίζονται -προς το παρόν παρασκηνιακά…- στα πολιτικά πρότυπα των πάλαι ποτέ «λοχαγών»…
Άλλο αγκάθι και μάλιστα σοβαρό που έχει να αντιμετωπίσει ο Γιώργος είναι αυτό των συνδικαλιστών. Των συνδικαλιστών, επισημαίνουμε, που αποτέλεσαν τον βασικό μοχλό στήριξης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην εσωκομματική αναμέτρηση με τον Β. Βενιζέλο και είδαν και αυτοί να εγκαταλείπονται μετά την 11η Νοέμβρη. Μάλιστα ο επικεφαλής τους, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, ωθήθηκε απ’ τον Γιώργο σε παραίτηση απ’ τη διεκδίκηση κάθε καθοδηγητικής θέσης. Τώρα λοιπόν οι συνδικαλιστές τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα πνέουν μένεα κατά του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα σε σύσκεψη που πραγματοποίησαν πρόσφατα ακούστηκε και η ακραία άποψη «να βρούμε άλλο αρχηγό» (!) για να ακουστεί κι ο αντίλογος ότι «μα καλά, εσείς του δώσατε το φιλί της ζωής και τον βγάλατε»! Είναι σε κάθε περίπτωση γεγονός ότι πλέον το συνδικαλιστικό «κοχλάζει» και δυνάμει διαμορφώνεται σ’ αυτόν τον χώρο μια σοβαρή εστία αντιπολίτευσης στον Γιώργο…
Νέοι συσχετισμοί
και συμμαχίες…
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, είναι φυσιολογικό ότι και συμμαχίες διαλύονται και άλλες συμμαχίες διαμορφώνονται και συσχετισμοί αναδιατάσσονται και γενικά υπάρχει μεγάλη κινητικότητα και σε επίπεδο προσώπων.
Μια ενδιαφέρουσα αποστασιοποίηση είναι αυτή του Α. Λοβέρδου, ο οποίος διακριτικά μεν αλλά σταθερά αποστασιοποιείται απ’ τον Β. Βενιζέλο όχι για να προσχωρήσει στο στρατόπεδο του Γιώργου (κάτι τέτοιο δε θα το έκανε) αλλά για να κινηθεί αυτόνομα. Άλλωστε είναι στέλεχος με αυτόνομη πορεία, στέλεχος αποδεκτό όπως δείχνουν κι οι δημοσκοπήσεις και γενικά στέλεχος που έχει τη δυνατότητα να πορευτεί αυτόνομα.
Μια ενδιαφέρουσα «εγκατάλειψη» επίσης έχει τη σημασία της. Πρόκειται συγκεκριμένα για μεγάλο εκδοτικό-επιχειρηματικό όμιλο που έως και πρόσφατα στήριζε γνωστότατο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ (το οποίο στην τελευταία εσωκομματική αναμέτρηση στήριξε τον Γιώργο, αν και έχει προσωπικές φιλοδοξίες…), αλλά τώρα άλλαξε ρότα και πλέον στηρίζει -διακριτικά αλλά ευδιάκριτα- άλλο ανερχόμενο στέλεχος…
Βεβαίως οι συνεργάτες του Γιώργου είναι περιχαρείς επειδή, όπως λένε, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απεκατέστησε τις σχέσεις του με το συγκρότημα Λαμπράκη. Αλλά παρ’ όλα αυτά τους ενδιαφέρει και η στρατηγική των άλλων -φιλικών- συγκροτημάτων…
Ενδεικτική ακόμα του υπογείως μεν αλλά εκρηκτικού κλίματος είναι και η τακτική ορισμένων στελεχών ιστορικών, που επίσης έμειναν εκτός του νέου «συστήματος του Γιώργου» και είναι οργισμένα.
Μεταξύ αυτών αναφέρουμε τη Β. Παπανδρέου (είναι οργισμένη επειδή ο Γιώργος της αφαίρεσε τα οικονομικά τα οποία πλέον διαχειρίζεται αποκλειστικά η Λ. Κατσέλη), τον Κ. Σκανδαλίδη, που λέει σε στελέχη του ότι στις Ευρωεκλογές θα κατέβει μόνος του, επικεφαλής δικού του ψηφοδελτίου (!) τον Μ. Παπαϊωάννου.
Επίσης, ορισμένα ιστορικά στελέχη, τα οποία παραγκωνίστηκαν απ’ τον Γιώργο εκτός από οργή καταθέτουν και… απειλές. Του τύπου ότι αν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών είναι αρνητικά, τότε «θα κινηθούμε»!