ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΣ

Αρχαίο πνεύμα αθάνατο του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού, ψάλλουμε σε όλους τους τόνους παγκοσμίως, δουλεύοντας τους πάντες και πρωτίστως τους εαυτούς μας. Ήρθε η WADA (World Anti-Doping Agency) με έναν απλό αιφνιδιαστικό έλεγχο στην Εθνική Ομάδα Άρσεως Βαρών, για να μας ξεγυμνώσει παγκόσμια και να αποκαλύψει αυτά που οι αρμόδιοι και οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζανε. Τα ξέραμε καλά όλοι, αλλά οι κύριοι της εξουσίας θέλανε μετάλλια, πομπές και πανηγύρεις, μη σκεπτόμενο λαό, αρπαγή ψήφου και πάνω από όλα αντάρα για το ξάφρισμα του δημόσιου χρήματος. (Η στήλη είχε ακόμα και προ διμήνου γράψει για τα προνόμια των αθλητών, «ΠΑΡΟΝ» της 10 Φεβρουαρίου 2008, «Μεγάλο μας Τσίρκο»).

Όλοι οι εμπλεκόμενοι σ’ αυτό το τεράστιο σκάνδαλο είναι πεπεισμένοι ότι σε λίγο θα ξεχαστεί και όλα θα είναι και πάλι μέλι γάλα. Άλλωστε άνθρωποι του αθλητισμού σε όλα τα κλιμάκια θα χειριστούν την υπόθεση. Υπάρχει και προηγούμενο προς παραδειγματισμό. Ξέρει κανείς τι έγινε με την υπόθεση των χρυσών δρομέων μας; Ήταν, λέει, σε μια μοτοσικλέτα και έπεσαν. Αυτή η δικαιολογία όπλισε και πάλι τα επιχειρήματα του γνωστού δικηγόρου, ο οποίος ξεφούρνισε μια καινούργια ακόμα πιο φαιδρή ιστορία. Την επομένη του σκανδάλου πήρε σβάρνα όλα τα κανάλια και κουνούσε ένα e-mail στο οποίο, όπως έλεγε, η κινέζικη προμηθεύτρια εταιρεία ζητούσε ταπεινά συγγνώμη για το λάθος. Σου λέει ο άνθρωπος αυτοί φάγανε τα περί ατυχήματος, δεν θα καταπιούν ολόκληρη επιστολή; Μάλιστα, έκανε και έκκληση προς την κοινή γνώμη να αγκαλιάσει τον εθνικό προπονητή της άρσης βαρών, που τόση εθνική ανάταση έχει παράσχει στους Έλληνες. Σ’ αυτόν τον τόπο υπάρχει δικαιοσύνη; Υπάρχει δικηγορικός σύλλογος; Γιατί αν υπάρχουν, ας μας πούνε αν είναι σωστό ένας δικηγόρος να προσπαθεί να προκαταλάβει την ανάκριση μέσα από τα ΜΜΕ. Θέλω όμως πριν μπω στις πελώριες κοινωνικές διαστάσεις αυτού του θέματος να θυμίσω σ΄αυτή την ένοχη κοινωνία μας τα μαρτύρια και τις διώξεις που υπέστη πριν από χρόνια ο αθλητής της άρσης βαρών Χρήστος Κωνσταντινίδης. Βγήκε μια ωραία πρωία και είπε ότι ο προπονητής μου δίνει αναβολικά. Έτσι με ευθύτητα και συνέπεια αποκάλυψε τα πάντα. Έγινε πανζουρλισμός. Όλοι εστράφησαν εναντίον του. Στις καταγγελίες του είχαν απαντήσει με την εκπληκτική φράση «εσύ θα τα βάλεις με τους ημίθεους;». Οι ημίθεοι βέβαια ήταν ο σύλλογος Ολυμπιονικών, η ομοσπονδία, οι κρατούντες και έχοντες συμφέροντα και βέβαια ο υφυπουργός Αθλητισμού.
Η πολιτεία τον άφησε απροστάτευτο και τα άγρια θηρία τον κατασπάραξαν. Μετά από λίγες μέρες τον είδα στο γυαλί, καταπτοημένο και περίτρομο, ένα κυριολεκτικά ψυχικό κουρέλι να ζητάει συγγνώμη για να διασωθεί, αφού έβλεπε ότι όλες οι πόρτες είχαν κλείσει και για να αμυνθεί δεν είχε τρόπο. Είδα στο πρόσωπό του έναν αδίκως διωκόμενο άνθρωπο, ο οποίος δεν μπορούσε να προστατευθεί από τη δήθεν έννομη πολιτεία μας και διερωτόμουν πώς αντέχει αυτό το βάρος της αδικίας. Η απηνής δίωξη του Κωνσταντινίδη έκλεισε έκτοτε όλα τα στόματα των καταπιεσμένων από την ντόπα, μέχρι προχθές που ήρθε η WADA. Το ευχαριστώ στους ξένους τώρα έπρεπε να ειπωθεί. Μάλιστα ο ένας εξ αυτών μας πληροφόρησε ότι η Ελλάδα είναι η τέταρτη χώρα στον κόσμο από πλευράς χρήσεως αναβολικών. Αλήθεια με τι μούτρα θα ξαναζητήσουμε τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας; Οι συνθήκες παγκόσμια έχουν ωριμάσει, ιδίως μετά τα γεγονότα της φλόγας, αλλά ποιος μπορεί πλέον να μας εμπιστευθεί;
Το πρόβλημα του ντοπαρίσματος στην Ελλάδα είναι τεράστιο. Οι διαστάσεις του δεν περιορίζονται απλώς και μόνο στη χρήση τοξικών ουσιών από τους αθλητές της άρσης βαρών, όσο σκληρές και αν είναι οι ουσίες αυτές. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο, είναι ολέθριο και φθάνει μέχρι του κοινωνικού εξανδραποδισμού ενός ολοκλήρου κράτους. Ας πάρουμε τα πράγματα λίγο με τη σειρά. Προπονητής με την ανοχή ομοσπονδίας γιατρών και ειδικών χορηγεί δηλητήριο εφήμερης διάκρισης στους αθλητές. Η ουσία προορίζεται για το γρήγορο μεγάλωμα των βοοειδών. Δηλαδή παίρνουμε ανθρώπους με επιλογή μειωμένης αντίδρασης και τους υποβιβάζουμε στην κατηγορία των ζώων και μάλιστα των προς σφαγή.
Οι ουσίες αυτές κρίθηκαν επικίνδυνες για ζώα και όμως χορηγήθηκαν σε ανθρώπους. Παρακαλώ πολύ σκεφθείτε πόσο αδίστακτος πρέπει να είναι κανείς, για να δίνει ένα ποτήρι ή μια ένεση σε ένα παιδί με τέτοιες ουσίες. Αυτός ο άνθρωπος πήγαινε στο σπίτι του το βράδυ και μπορούσε να κοιμηθεί; Σκεφθείτε το μέγεθος της εξάρτησης των αθλητών αυτών από τον κόσμο της δόξας και του χρήματος με τον οποίο τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου, που βγήκαν να υποστηρίξουν τους δηλητηριαστές τους. Ασφαλώς αν πιάνανε κάποιον που να έδινε σε ζώα τις ουσίες αυτές κανείς ψόγος δεν θα υπήρχε από την οργανωμένη πολιτεία. Το λέω αυτό για να καταλάβουν πόσο πλανώνται όσοι επαναπαύονται στην ποιότητα των ελληνικών κρεάτων.
Γεμίσαμε λοιπόν αναβολικά και μετάλλια και βάλαμε τη χώρα μας στη θέση της Βουλγαρίας, της Ανατ. Γερμανίας. Οι λαοί αυτοί βγαίνουν από το σκοτάδι, κοιτάνε το μέλλον τους και εμείς πάμε ολοταχώς προς τα οπίσω. Θαυμάζουμε τον Αμπατζίεφ και τους ομοίους του. Προχωρούμε όμως στον άλλο παράγοντα του ντόπιγκ στην εξουσία και τους αρμόδιους και συναρμόδιους υπουργούς. Καλά, μέσα στην ευφορία των πανηγυρισμών, η χοντροπετσιά δεν τους άφησε να αντιληφθούν το δράμα της γυμναζόμενης ελληνικής νεολαίας. Τα ναρκωτικά είναι θάνατος και καταστροφή, όμως η κοινωνία τα απορρίπτει και αυτή η κοινωνική απαξίωση προς τον χρήστη λειτουργεί αποτρεπτικά. Στην περίπτωση όμως των τοξικών αναβολικών, που είναι το ίδιο αν όχι και παραπάνω επικίνδυνα, δεν υπάρχει φραγμός και η κοινωνία δρα προτρεπτικά. Με χιλιάδες τρόπους πιέζονται οι νέοι να πάρουν αναβολικά. Τα πρότυπά τους κολυμπούν στο χρήμα. Η δόξα στεφανώνει τους νικητές κι ας είναι ντοπαρισμένοι. Δρόμοι, πλατείες και πλοία παίρνουν το όνομά τους. Και δεν χρειάζεται να βγεις και πρωταθλητής, βρε αδερφέ, αρκεί και μόνο να εξασφαλίσεις την από το παράθυρο είσοδό σου στα Ανώτερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα. Ήρθε η πολιτεία σαν νονός να βάλει, λέει, οικονομικά, σπουδαστικά, πολιτικά, κοινωνικά και κάθε είδους άλλα προνόμια για να εκμαυλίσει τους πάντες. Γι’ αυτό μιλάμε για πλήρη κοινωνικό εξανδραποδισμό. Τους τσίμπησε όλους μύγα. Γονείς, κηδεμόνες, συγγενείς, δάσκαλοι, προπονητές επιζητούσαν την ντόπα για το ίδιο τους το παιδί. Άκουσα στην τηλεόραση για το παράπονο ενός γονιού προς τον προπονητή του παιδιού του και έτρεξα και δυνάμωσα τη φωνή, σκεπτόμενος ότι επιτέλους ένας γονιός μάχεται για την υγεία του παιδιού του. Ο αθεόφοβος είπε στον προπονητή ότι το δείνα παιδί υστερούσε παλαιότερα του δικού του και τώρα πετάει κυριολεκτικά στους αγώνες, άρα του δίνανε καλύτερο φάρμακο. Το συμπέρασμα ήταν ότι ήθελε και για το παιδί του από το ίδιο φάρμακο που έπαιρνε το άλλο παιδί, που πρώτευε.
Έπειτα ψάχνω εγώ, γιατί η ελληνική νεολαία δεν κινητοποιήθηκε για τη Μακεδονίας μας. Στα κανάλια βγαίνουν αρκετοί που σερβίρουν έντεχνα και ένα άλλο παραμύθι. Δεν πρέπει λένε να ισοπεδώνουμε τα πάντα και προ παντός αυτούς που μας δοξάσανε. Απίστευτο! Αν τους κοιτάξετε καλά θα δείτε ότι πίσω τους κρύβονται συμφέροντα. Θέλω όμως να ρωτήσω τους υπευθύνους και κάτι άλλο: Στην Ελλάδα έχουμε συστήσει πληθώρα οργανισμών, επιτροπών και υπηρεσιών αντιντόπινγκ όπως το ΕΣΚΑΝ (Εθνικό Συμβούλιο Καταπολέμησης του Ντόπινγκ!) ακόμα κι άλλες τόσες για τη προστασία του πολίτη και της υγείας του κοινωνικού συνόλου. Θεσάρες, κουρσάρες, μισθάρες και δεν βρέθηκε σε όλους αυτούς τους βολεμένους ένας φιλότιμος, να μπει στο δράμα του Κωνσταντινίδη. Όλες αυτές οι υπηρεσίες δεν θα μπορούσαν τόσα χρόνια να κάνουν ένα, έστω ένα, αιφνιδιαστικό έλεγχο όπως οι τρεις υπάλληλοι της WADA; Αγαπητοί μου, η πολιτεία πρέπει οπωσδήποτε αυτή τη φορά να μας πει όλη την αλήθεια για το σκάνδαλο. Πρέπει επίσης να αποκαλύψει στον έλληνα φορολογούμενο πόσα δισ. σπαταλήθηκαν για να σκοτώνουμε τα παιδιά μας. Έτσι για να καταλάβουν γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για το Ασφαλιστικό. Τέλος όλοι οι αθλητές οφείλουν κάτι στον εαυτό τους. Να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αποκαλύψουν τους εκτελεστές. Αυτοί τους συμπεριφέρθηκαν χειρότερα και από τα βοοειδή, γιατί λοιπόν να τους καλύψουν; Αυτοί οι ίδιοι ή κάποιοι όμοιοί τους θα κάνουν τα ίδια και στα παιδιά τους στο μέλλον. Ας τους εμποδίσουν.
ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10ης Φεβ. 2008
«……..Κύριοι του αθλητισμού μας, δεν νομίζετε ότι πρέπει να ξανασκεφθείτε τα αθλητικά μας κίνητρα; Οι μέθοδοι ανάδειξης πρωταθλητών τύπου Βουλγαρίας ή και Ανατ. Γερμανίας (δείτε το κατάντημα του εκπληκτικού δισκοβόλου Σμιντ) πρέπει να ανθούν στο κήπο του ελληνικού αθλητισμού; Ποτέ να μην πάρουμε μετάλλια, ας μπούμε όμως λόγω βαριάς κληρονομιάς παγκόσμια πρωτοπόροι για έναν καθαρότερο αθλητισμό…»