Κατέρρευσε η συνωμοσία των λευκών
ΧΑΣΤΟΥΚΙ προς την ελληνική δικαιοσύνη, αλλά και την κυβέρνηση, αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο για τη γνωστή υπόθεση των λευκών ψηφοδελτίων, με την οποία ουσιαστικά αμφισβητείται η απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Εκλογοδικείο), που κατά παγκόσμια πρωτοτυπία έκρινε ότι τα λευκά ψηφοδέλτια έπρεπε να ληφθούν υπόψη για τον υπολογισμό του εκλογικού μέτρου σε 3 εκλογικές περιφέρειες της κεντρικής Μακεδονίας, με αποτέλεσμα να χάσουν την έδρα τους το 2005 οι τότε βουλευτές Πασχαλίδης, Κουτμερίδης και Ζαχαράκης, οι οποίοι είχαν προσφύγει καταγγέλλοντας ως αστήρικτη και στερούμενη κάθε λογικής την απόφαση αυτή.
ΜΕ ΤΗΝ απόφασή του αυτή το Δικαστήριο του Στρασβούργου τους δικαίωσε με τη σκέψη ότι τα εθνικά δικαστήρια, κατά τον έλεγχο της συνταγματικότητας του εκλογικού νόμου, δεν μπορούν να μεταβάλουν εκ των υστέρων τους κανόνες της εκλογικής αναμέτρησης, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι κανόνες αυτοί ουδέποτε στο παρελθόν είχαν αμφισβητηθεί και όταν με νεώτερο νόμο η Βουλή τελικά παρέμεινε στην παλιά ρύθμιση. Όπως και να έχουν τα πράγματα είναι μια απόφαση που συνιστά πολιτική και ηθική δικαίωσή τους και ταυτόχρονα καταδίκη όσων, για άδηλες σκοπιμότητες, αλλοίωσαν την ετυμηγορία των εκλογέων.
ΠΑΝΤΩΣ, ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Γιώργος Πασχαλίδης, με αφορμή αυτήν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι: «Τρία χρόνια μετά το πολιτικό σκάνδαλο των λευκών ψηφοδελτίων, η δικαίωση έρχεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο οποίο προσέφυγα στη βάση των αρχών της ισότητας και της δίκαιης δίκης, καταγγέλλοντας τις μεθοδεύσεις του συστήματος της ΝΔ και ζητώντας την αποκατάσταση της αλήθειας και της λογικής των πραγμάτων».
ΕΠΕΣΗΜΑΝΕ μάλιστα ότι ελπίζει «η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να λειτουργήσει παραδειγματικά για τους ιθύνοντες (φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς) και αποτρεπτικά για όσους θα θελήσουν στο μέλλον να αξιοποιήσουν καταχρηστικώς και ιδιοτελώς την κυβερνητική εξουσία παραβιάζοντας τους κανόνες της ηθικής και της λογικής που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν μια αξιόπιστη κοινοβουλευτική δημοκρατία».