«Ανώμαλη προσγείωση» στον ΣΥΡΙΖΑ
Η παράταξη που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ, στον προνομιακό γι’ αυτόν χώρο των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, σημείωσε μεν άνοδο, αλλά αυτή ήταν οριακή και απείχε «έτη φωτός» από τα ποσοστά που έδιναν στο κόμμα οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ αναγόρευαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως δυνάμει δεύτερο κόμμα.
Η γενιά «του άρθρου 16», όπως τη βάφτισε ο Α. Αλαβάνος εμφανιζόμενος μάλιστα ως ο ιδεολογικός της εκφραστής, έδειξε να μην έλκεται από τη γοητεία του ΣΥΝ και έτσι η παράταξη στις φοιτητικές εκλογές κατέλαβε την 5η θέση, πίσω όχι μόνο από τις παρατάξεις των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων, αλλά και από τα μαχητικά ΕΑΑΚ της «εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς».
Το αποτέλεσμα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών προβληματίζει την ηγεσία του ΣΥΝ και δίνει σήμα στα στελέχη να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Μετά τον καταιγισμό της δημοσκοπικής ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις τελευταίες εκλογές (φλέρταρε με ποσοστά γύρω στο 20%), ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση σε πραγματικές συνθήκες και σε προνομιακό χώρο (Πανεπιστήμια και ΤΕΙ) και η σκληρή πραγματικότητα της κάλπης σίγουρα θύμισε στα στελέχη του ΣΥΝ τη ρήση του ευρωβουλευτή του κόμματος Δ. Παπαδημούλη: «Πήραν τα πανιά μας αέρα, μην πάρουν και τα μυαλά μας αέρα».
Τα στελέχη του ΣΥΝ ήδη αντιλαμβάνονται ότι για την πολιτική επιβίωση του κόμματος -πόσω μάλλον τη διεκδίκηση κεντρικού πολιτικού ρόλου- απαιτείται σκληρή δουλειά και όχι ασκήσεις δημοσίων σχέσεων ή απολυτότητες αυταρέσκειας όπως αυτές του στυλ ότι «μόνο εμείς είμαστε η πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ».
Στελέχη του κόμματος πάντως εκτιμούν ότι δεν ήταν δυνατή μια δυναμική ανατροπή στον φοιτητικό και σπουδαστικό χώρο, αφού εκεί υπάρχουν πλέον παγιωμένοι και ριζωμένοι μηχανισμοί επιρροής των φοιτητών, εξ ου και η αδιαφιλονίκητη πρωτιά της ΔΑΠ, της παράταξης που πρόσκειται στην κυβέρνηση της ΝΔ. Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα συνεχίσει την τακτική της πολιτικής αντιπαράθεσης με το ΠΑΣΟΚ, αφού θεωρεί ότι αυτή αποδίδει εκλογικά (έστω και δημοσκοπικά) και αποδυναμώνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την περασμένη εβδομάδα είχαμε σημαντικά δείγματα αυτής της τακτικής με κορυφαίο την αντιπαράθεση του Α. Τσίπρα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο.
Ο πρώτος χαρακτήρισε απαράδεκτη τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε η ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ και ο δεύτερος απάντησε ότι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΝ ανταγωνίζεται την Α. Παπαρήγα σε επιθέσεις κατά της ΓΣΕΕ!
Ο ίδιος ο Α. Αλαβάνος εξέλαβε τις κριτικές που γίνονται στο κόμμα του από το ΠΑΣΟΚ ως αυτές που δέχεται το κόμμα του από το ΚΚΕ και έσπευσε να πει ότι δεν θα μπει σε μια «βεντέτα» αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αντιπαράθεση όμως ανάμεσα στα δύο κόμματα είχαμε και με αφορμή δηλώσεις του Κ. Σημίτη (!), ο οποίος σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη είπε ότι ο ΣΥΝ σχετικά με την ΟΝΕ δεν ξέρει τι λέει. Ιδιαίτερα οξύς ήταν ο -συνήθως ηπίων τόνων- Γ. Δραγασάκης, ο οποίος έκανε λόγο για διαστρέβλωση των θέσεων του κόμματος (ο Κ. Σημίτης είπε ότι ο ΣΥΝ ζητάει την κατάργηση της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΟΝΕ) και ζήτησε από τον πρώην πρωθυπουργό να ζητήσει συγγνώμη.