Τι συμβαίνει με την περιουσία Σκυλίτση;

Τι συμβαίνει με την περιουσία του αείμνηστου δημάρχου Πειραιά Αριστείδη Σκυλίτση; Το ερώτημα αυτό πλανάται έντονα πλέον στην πόλη μετά την αγορά του πανάκριβου σπιτιού του στο Παλαιό Ψυχικό από νεοσύστατη εταιρεία και μάλιστα σε πολύ χαμηλή τιμή. Το σπίτι ήδη κατεδαφίζεται και στο μεγάλο οικόπεδο (γιατί είχε και μεγάλο κήπο) θα γίνει συγκρότημα κατοικιών με πισίνες.
Το ζητούμενο για τον Πειραιά είναι πώς χάθηκε αυτή η περιουσία για τον δήμο. Γιατί ο Αριστείδης Σκυλίτσης είχε αφήσει χειρόγραφη και ενυπόγραφη διαθήκη με την οποία άφηνε το σπίτι αυτό στον δήμο και ένα άλλο ακίνητο στη Μητρόπολη. Οπότε είναι μάλλον απίθανο η τελευταία διαθήκη του, την οποία έκανε τρεις μήνες πριν από τον θάνατό του και 23 ημέρες μετά από τον γάμο του με την οικονόμο του Στέλλα Μποζίκη, που έγινε όταν ο αείμνηστος δήμαρχος ήταν 100 ετών, κατάκοιτος και σε καταστολή, να απηχεί τις πραγματικές του διαθέσεις. Γιατί ο Σκυλίτσης λάτρευε τον Πειραιά και δεν ήταν δυνατόν στο τέλος της ζωής του να τον ξεχάσει και να μην του αφήσει τίποτα από εκείνα που του άφηνε στην παλαιότερη διαθήκη του.
Η τελευταία διαθήκη, με την οποία εκχωρεί σχεδόν το σύνολο της περιουσίας του στην κ. Μποζίκη, δεν έχει ούτε καν την υπογραφή του. Μόνο ένα δακτυλικό αποτύπωμα.
Ο αείμνηστος δήμαρχος δεν ήταν σε θέση να πιάσει ούτε στιλό για να υπογράψει. Όπως δεν υπέγραψε και τα έγγραφα του γάμου του, αφού ήταν 100 ετών και κατάκοιτος.
Εδώ λοιπόν τίθενται ορισμένα ερωτήματα:
= Αφού με την κ. Μποζίκη ζούσε μαζί επί 32 χρόνια, αφού ήταν οικονόμος του, γιατί δεν την παντρεύτηκε νεώτερος και περίμενε να φτάσει… 100 χρονών για να την παντρευτεί;
= Γιατί οι μάρτυρες στον γάμο και την τελευταία διαθήκη ήταν οι ίδιοι που συμπτωματικά είναι φίλοι της νύφης;
= Γιατί έκανε πίσω ένας εκ των ανιψιών του Αρ. Σκυλίτση που είχε κινηθεί δικαστικά για να προσβάλει τη διαθήκη;
Μήπως τελικά θα έπρεπε ο δήμος ή και η Εκκλησία, που στην προηγούμενη διαθήκη του αείμνηστου δημάρχου αναφερόταν ότι θα κληρονομούσαν ακίνητα, να κινηθούν και να διεκδικήσουν κάτι;
Δεν γνωρίζουμε αν αυτό είναι εφικτό και αν μπορεί να ευδοκιμήσει δικαστικά μια τέτοια προσπάθεια, ωστόσο δεν θα ήταν κακό να ασχοληθεί η νομική υπηρεσία του δήμου με το θέμα.
Γιατί κανένας στον Πειραιά δεν μπορεί να πιστέψει πως ο τέταρτος δήμαρχος της «δυναστείας» Σκυλίτση, που έγραψε τη δική του ιστορία στην πόλη, δεν θα της άφηνε τίποτα έστω και κάτι μικρό, συμβολικό, ως ενθύμιο και ως απόδειξη της αγάπης που είχε γι’ αυτήν.