Μεγάλα… όνειρα κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ
Αυτή η κάπως φαινομενικά υπερβολική σε πρώτη ανάγνωση εκτίμηση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ απηχεί την αίσθηση που διακατέχει τα στελέχη του κόμματος, μετά τις εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας. Και όχι άδικα, αφού στην Κουμουνδούρου είδαν το ΠΑΣΟΚ να σύρεται πίσω από την πρότασή τους για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Ασφαλιστικό και να εμφανίζεται αμήχανο στην προσπάθεια εμπλοκής του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια στην υπόθεση. Η εικόνα που εμφάνισαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία ενδιαφέρονταν περισσότερο για την «προστασία των θεσμών» και ξιφουλκούσαν κατά της εμπλοκής του Προέδρου της Δημοκρατίας στη τρέχουσα πολιτική έδωσε «αέρα» στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία από τα -πρόθυμα να τους φιλοξενήσουν- ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης εμφάνιζαν το ΠΑΣΟΚ ως δύναμη που φοβάται τις ανατροπές και περιορίζεται σε έναν ρόλο «πολιτικού καθωσπρεπισμού». Αυτή η εικόνα όπως είναι φυσικό τροφοδοτεί ακόμα περισσότερο την εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι στο ΠΑΣΟΚ έστω και με βαριά καρδιά αποφάσισαν να υποβάλουν την γνωστή πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι αντιπαρατίθενται στη ΝΔ με κάθε μέσο. Όμως και αυτή η κίνηση του ΠΑΣΟΚ -παρότι χαρακτηρίστηκε καλοδεχούμενη από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλη- αντιμετωπίστηκε από τον Α. Αλαβάνο τουλάχιστον απαξιωτικά. Σχολίασε την πρόταση δυσπιστίας με την έκφραση «καλώς τα παιδιά» (σ.σ.: στην αντιπολίτευση), κάτι που προκάλεσε την αντίδραση όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον σκεπτικισμό παραγόντων του κόμματος, που λένε ότι πλέον δίνουμε την εντύπωση ότι «καβαλήσαμε το καλάμι».
Ο Α. Αλαβάνος βέβαια είναι έμπειρος πολιτικός και έτσι κατά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια φρόντισε να απαλύνει την εικόνα του «αλαζόνα μικρομέγαλου» που θα υπαγόρευε στον Πρόεδρο τι θα κάνει για το ψηφισθέν ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Έτσι από τη θέση ότι ο
ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει από τον Κ. Παπούλια να αποπέμψει το νομοσχέδιο, στελέχη του κόμματος έσπευδαν μετά την επίσκεψη στο προεδρικό μέγαρο να τονίζουν μετ’ επιτάσεως ότι δεν είναι αυτοί που θα κάνουν μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου στον Πρόεδρο. Πάντως πέρα από αυτή την τακτική αναδίπλωση στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι, αφού θεωρούν ότι με τις πρωτοβουλίες τους έχουν έρθει στο κέντρο της πολιτικής σκηνής και έχουν πείσει αρκετό κόσμο ότι αυτοί αποτελούν την πραγματική αντιπολίτευση στη σημερινή κυβέρνηση. Διαμορφώνουμε πλέον την πολιτική ατζέντα, κομπάζουν στελέχη του κόμματος και υπενθυμίζουν ότι αυτό είναι συνέχεια των πρωτοβουλιών που είχαν αναληφθεί από τον καιρό ακόμα των φοιτητικών κινητοποιήσεων για το άρθρο 16, που ανάγκασε τον Γ. Παπανδρέου να αποχωρήσει από τη διαδικασία της αναθεώρησης του Συντάγματος παρά τη διαχρονικά εκφρασμένη άποψή του υπέρ της αναθεώρησης του συγκεκριμένου άρθρου.
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι όσο στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν τα -δημοσκοπικά πάντα- ποσοστά τους να εκτοξεύονται, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αφήσουν το ΠΑΣΟΚ να ανασάνει, άσχετα εάν σε περίπτωση επιβεβαίωσης των ευρημάτων θα πρέπει να απαντήσουν με ποιον και πώς θα (συν)κυβερνήσουν. Τα δεδομένα δείχνουν ότι δεν πρόκειται να έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές και στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει σιγά-σιγά να σκέφτονται τι πρόταση διακυβέρνησης θα διαμορφώσουν και το κυριότερο σε ποιους θα την απευθύνουν.
«Ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς», σχολιάζουν στον ΣΥΝ με αφορμή τις πρόσφατες πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ (δημοψήφισμα για το Ασφαλιστικό, εμπλοκή στην υπόθεση του προέδρου της Δημοκρατίας). Ο Α. Αλαβάνος -έστω ως απλός πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ- ήταν ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής των εξελίξεων της επικαιρότητας, αφήνοντας ουσιαστικά στην αφάνεια τον «εκλεκτό του», Α. Τσίπρα, ο οποίος απλώς επαναλάμβανε ως «δεύτερη φωνή» τις θέσεις που ανέπτυσσε ο μέντοράς του. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δημιουργήθηκαν προβλήματα ανάμεσα στους δύο, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρους τι θα συμβεί στο μέλλον, εάν ο Α. Αλαβάνος θα συνεχίσει με τις πρωτοβουλίες του να είναι στο προσκήνιο, παρά τη θορυβώδη «αποχώρησή του». Μπορεί ο Α. Αλαβάνος σε κάθε περίπτωση να εκδηλώνει την προτίμησή του στη νέα γενιά, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει ότι οι νέοι -ως εκ της ηλικίας τους- εύκολα «τα παίρνουν στο κρανίο» και εάν τους καρφωθεί η ιδέα ότι κάποιος τους χρησιμοποιεί τότε υπάρχουν όλες οι περιπτώσεις να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις.