Η κ. Ντόρα δεν φοβάται τον διάλογο…

Ο όρος «αμοιβαία αποδεκτή λύση», ο οποίος πιπιλίζεται σαν καραμέλα τους τελευταίους μήνες από κυβερνητικούς παράγοντες και ιδίως από την υπερβάλλουσας προθυμίας να υπακούει στα όποια κελεύσματα των Αμερικανών κ. Μπακογιάννη, μου σμπαραλιάζει πλέον τα νεύρα. Ένας όρος που, δεν αμφιβάλλω, εκνευρίζει τα μέγιστα κάθε ορθοφρονούντα Έλληνα, αφού προσβάλλει βάναυσα τη νοημοσύνη του. Είναι δυνατόν να υπάρξει «αμοιβαία αποδεκτή λύση» όταν η πλευρά των Σκοπίων εμμένει στη διπλή ονομασία και αποδέχεται… μεγαθύμως το σύνθετο κατασκεύασμα «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)» (το οποίο επί Μολυβιάτη θα αποτελούσε απλή βάση για διάλογο ΚΑΙ ΜΟΝΟ) και η ελληνική πλευρά απαιτεί ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ προσδιορισμό, ΕΝΙΑΙΑ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ και ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ στο γειτονικό κρατίδιο; Τι σόι σύγκλιση ή συγκερασμός απαιτήσεων μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στις ακραίες αυτές θέσεις;

Η Ελλάδα, πάντως, και συγκεκριμένα η κυβέρνηση Καραμανλή είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάνει ρούπι πίσω. Διότι, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, έκανε ήδη τη μέγιστη δυνατή στρατηγική υποχώρηση, δηλώνοντας ρητά ότι συναινεί στο να συμπεριλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» στη σύνθετη ονομασία των Σκοπίων. Επομένως, το «ως εδώ και μη παρέκει» οφείλει να εξυπακούεται. Εξυπακούεται όμως;

Άκουσα με προσοχή τις αγορεύσεις του πρωθυπουργού και της κ. Μπακογιάννη την Πέμπτη το πρωί ενώπιον της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ. Ο πρωθυπουργός ήταν κατηγορηματικός. Όμως, απέφυγε να χρησιμοποιήσει, όπως το πράττει μέχρι σήμερα, τη λέξη «βέτο» (επανέλαβε το γνωστό «μη λύση μη πρόσκληση») και λησμόνησε -λησμόνησε;- να μιλήσει για ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ στα Σκόπια. Τονίζω, εν προκειμένω, ότι και να επιτευχθεί ο γεωγραφικός προσδιορισμός για ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ, θα υπονομευθεί, αργά ή γρήγορα, αν δεν είναι καταγεγραμμένος στο Σύνταγμά τους.

Η κ. Μπακογιάννη, αφού κάρφωσε τον πρωθυπουργό στην πρώτη κιόλας φράση της, αποκαλώντας τη ΝΔ «φιλελεύθερο» κόμμα -ο Καραμανλής θέλει τη ΝΔ «κεντροδεξιό» κόμμα, κι ας λειτουργεί στην πράξη ως άκρως φιλελεύθερο, δηλαδή νεοφιλελεύθερο- και αφού αναφέρθηκε και σε θέματα άσχετα με την αρμοδιότητά της (για να δείξει ότι είναι κατάλληλη και για… πρωθυπουργός) είπε ότι «δεν φοβηθήκαμε τον διάλογο» (όταν διέσυρε τη χώρα μας συζητώντας με τον αρχιαδιάλλακτο πρωθυπουργό των Σκοπίων Γκρούεφσκι και τον εξίσου αρχιαδιάλλακτο υπουργό Εξωτερικών του εν λόγω κρατιδίου Μιλόσοσκι, με τον οποίο μάλιστα συναντήθηκε στο σπίτι της πρέσβεως των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ κ. Νούλαντ, ανεχόμενη τις προτροπές -και την ΕΠΙΔΙΑΙΤΗΣΙΑ- της ίδιας και του θρασύτατου και μωροφιλόδοξου «υφυπουργίσκου» Νταν Φριντ).

Πολιτικοί κύκλοι του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με ανταπόκριση του Δ. Π. Δήμα από τη βελγική πρωτεύουσα, που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα στην «Ελευθεροτυπία», έλεγαν για την κ. Μπακογιάννη, εξευτελίζοντάς την στον έπακρον, κατά λέξη: «Ακόμη και “κωλοτούμπες” θα έκανε η υπουργός σας μπρος στην Τόρια (σ.σ.: Βικτόρια Νούλαντ) για να μη δείξει ανυπακοή»! Παρά τη δουλοπρεπέστατη αυτή στάση της εν λόγω κυρίας, λες και εκπροσωπούσε αμερικανική ΑΠΟΙΚΙΑ και όχι χώρα που είναι από δεκαετιών ισότιμο μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί για ευχαριστώ δεχθήκαμε σβουριχτή σφαλιάρα με την τελευταία ανεκδιήγητη -και κατάπτυστη- πρόταση Νίμιτς.

Μετά τις τελευταίες αυτές εξελίξεις (που αηδιάζουν κάθε Έλληνα και πλήττουν καίρια τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπειά του) ελπίζω ότι ο Καραμανλής -παρά την πλήρη κατάρρευση της ελληνικής διπλωματίας (βλέπε και την απόφαση ευρωπαϊκού δικαστηρίου για την ίδρυση ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ σωματείου στη Θράκη με καθεύδουσα ΚΑΙ Σʼ ΑΥΤΟ την κ. Μπακογιάννη)- ελπίζω, λέω, ότι ο Καραμανλής δεν θα υποκύψει στις ακόμα εντονότερες πιέσεις που θα ασκηθούν εκ μέρους των Αμερικανών στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. (Αμερικανός παράγων διατείνεται, όπως υπογραμμίζει στην προαναφερθείσα ανταπόκρισή του ο Δ. Π. Δήμας, ότι «ενώ μέχρι τώρα έχει διανυθεί το 90% του χρόνου και έχει γίνει το 10% της δουλειάς, στο απομένον 10% του χρόνου θα γίνει το 90% της δουλειάς»! Τουτέστιν, μας αναμένουν «συνοπτικές διαδικασίες».)

Με αυτά τα δεδομένα και τις… αγαθές προθέσεις των «φίλων» και «συμμάχων» μας, έχουμε υποχρέωση να αντιδράσουμε ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Μας ευνοεί, άλλωστε, η περίοδος που διανύουμε. Περίοδος επικείμενων αμερικανικών εκλογών, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Επειδή συμφωνώ απόλυτα μαζί του και επειδή δεν θα μπορούσα να το γράψω καλύτερα απʼ όσο το έχει γράψει ήδη εκείνος, παραθέτω εδώ ένα ευρύ απόσπασμα άρθρου τού πάντοτε ευθύβολου και αποστομωτικού Γιώργου Δελαστίκ, που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στο «Έθνος». Ιδού:

«Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχει άλλο δρόμο πλέον από το να σηκώσει το γάντι της αμερικανικής πρόκλησης. Το βέτο του πρωθυπουργού στο Βουκουρέστι είναι μονόδρομος. Δεν πρέπει να διστάσει ούτε στιγμή να το χρησιμοποιήσει, απαγορεύοντας να απευθυνθεί πρόσκληση ένταξης στα Σκόπια και αδιαφορώντας παντελώς για τις αμερικανικές πιέσεις. Ο Τζορτζ Μπους όχι μόνο είναι ένας “ξοφλημένος” αμερικανός Πρόεδρος, περιστοιχιζόμενος από μια κυβέρνηση που ένα ένα τα μέλη της εγκαταλείπουν σαν τα ποντίκια το πλοίο που βυθίζεται, επειδή γνωρίζουν πως οι νεοσυντηρητικοί ανήκουν πλέον στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας, αλλά και ως πρόσωπο χαίρει μηδενικού κύρους σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να τον σεβαστεί, πόσω μάλλον να τον φοβηθεί ο έλληνας πρωθυπουργός και να δώσει βάρος στις πιέσεις ή και τις απειλές του. Βέτο και τελείωσε. Διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια πάλι ίσως από του χρόνου, με νέο αμερικανό Πρόεδρο, όποιος κι αν είναι αυτός. Με την κυβέρνηση Μπους δεν υφίσταται κανένα περιθώριο συνεννόησης. Αυτό κατέστη ηλίου φαεινότερον και δεν θα πρέπει ο Κ. Καραμανλής να ξαναχάσει χρόνο μαζί της».

Θυμίζω, υπερθεματίζοντας στις απόψεις (και ουσιαστικά υποδείξεις του Γιώργου Δελαστίκ προς τον Κώστα Καραμανλή), ότι η έμμεση πλην σαφέστατη υποστήριξη του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κύπρου εκ μέρους του Καραμανλή -και μάλιστα σε περίοδο αυτοδυναμίας του Μπους- και την Κυπριακή Δημοκρατία ωφέλησε και την Ελλάδα ουδόλως έβλαψε, καθιστώντας την αντίθετα υπολογίσιμο παίκτη στη σκακιέρα της περιοχής μας. Προσθέτω ότι το βέτο πρέπει να ισχύσει και για τη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Σεπτέμβριο – κι ας καταφεύγει σε απειλητικές δηλώσεις την ώρα ακριβώς που χαράσσονται (μεσάνυχτα Πέμπτης) αυτές οι αράδες ο θλιβερός Μπους. Ένα σκιάχτρο δηλαδή που, αν τρομάξει τον Καραμανλή, θα τον κλαίνε πλέον οι ρέγκες. Όσο για την κ. Ντόρα (που έμπασε βλακωδώς τους Αμερικανούς στο παιχνίδι), θα τρέμει πως το σκιάχτρο αυτό θα μας κηρύξει τον πόλεμο!