Επικοινωνιακά «παιχνίδια»

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με «φουσκωμένα μυαλά» από τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, «προωθεί» δημοψήφισμα, προσπαθώντας να σύρει τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης στην πρωτοβουλία του αυτή, και φθάνει μάλιστα στο σημείο να υποδεικνύει -μέσω του νεόκοπου προέδρου του- και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τι να πράξει.

Και το ΠΑΣΟΚ ως «απάντηση», ως θεσμική κίνηση η οποία στην πράξη μπορεί να υπερκεράσει την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτει «πρόταση δυσπιστίας» με εκ των προτέρων δεδομένο το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Έχουν, άραγε, αποτέλεσμα αυτού του είδους οι κινήσεις πέραν του επικοινωνιακού; Σε ποιο πρόβλημα της κοινωνίας δίνουν διέξοδο και λύση; Κι όμως την ίδια ώρα οι εξελίξεις στο Σκοπιανό μάς υπενθυμίζουν ότι τα εθνικά μας θέματα πρέπει να τεθούν σε πρώτη προτεραιότητα. Γιατί τα προτεκτοράτα που κατασκευάζονται στα σύνορά μας και καθοδηγούνται από τους μεγάλους μας «συμμάχους» θα αποτελέσουν μια διαρκή εστία έντασης και προβλημάτων τα επόμενα χρόνια, ανεξάρτητα από τη δρομολόγηση του ονόματος των Σκοπίων…

Ούτε η κυβέρνηση κλονίζεται με κοινοβουλευτικούς – επικοινωνιακούς χειρισμούς ούτε μπορούν να κερδίσουν μακροπρόθεσμα από τέτοιου είδους επιλογές τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Απαιτείται περισσότερη υπευθυνότητα από τα κόμματα και επικέντρωση στα κρίσιμα προβλήματα του τόπου. Γιατί τελικά με τα μικροκομματικά τους τεχνάσματα, οι πολιτικοί μας υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών και πλήττουν τη δική τους αξιοπιστία.

ΟΦΙΣ