ΔΙΑΤΙ να το κρύψωμεν άλλωστε
oΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΑΠΕΦΥΓΕ κάθε σχολιασμό, είναι γεγονός ότι υπήρξε ένας εκνευρισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας από την «ακτιβιστική τακτική» που ακολουθεί ο κ. Αλαβάνος. Πολύ περισσότερο όταν γνωρίζει τις αρμοδιότητες του Προέδρου, που είναι σαφείς και συγκεκριμένες.
oΜΕΣΑ σ’ αυτό κλίμα ματαιώθηκε η προγραμματισμένη για τα μέσα της εβδομάδας συνάντηση του Κ. Παπούλια με τους εκπροσώπους των επιστημονικών κλάδων (δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί ), οι οποίοι σχεδίαζαν να του ζητήσουν παρέμβαση για το Ασφαλιστικό. Επίσημη εξήγηση για τη ματαίωση δεν υπήρξε.
oΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι όταν ο πρωθυπουργός δίνει στους υπουργούς του μια εντολή, έστω μια οδηγία, αυτές τηρούνται κατά γράμμα. Ωστόσο, με βάση όσα προηγήθηκαν την προηγούμενη τετραετία, διατηρώ ζωηρές επιφυλάξεις για την… αποτελεσματικότητα που θα έχει η τελευταία «εντολή» του κ. Καραμανλή να σταματήσει μαχαίρι η φιλολογία για κυβερνήσεις συνεργασίας. «Τέτοιου είδους συζητήσεις δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις και καλλιεργούν κλίμα ηττοπάθειας στον κόσμο της παράταξης», παρατηρούν στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού. Μεταξύ αυτών που κατέστησαν κοινωνοί της οδηγίας ήταν και ο κ. Μεϊμαράκης, ο οποίος έσπευσε να προβλέψει αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας και στις επόμενες εκλογές. Περιμένω ανάλογες δηλώσεις από τους κ. Αβραμόπουλο και Λιάπη, οι οποίοι «φλέρταραν» με την ιδέα τις προηγούμενες ημέρες.
oΑΝΘΡΩΠΟΙ της Ντόρας έχουν γίνει… σκιά του… εχθρού που ακούει στο όνομα Αβραμόπουλος. Πηγαίνουν σε εκδηλώσεις όπου μιλάει ο υπουργός Υγείας και… κόβουν κίνηση. Τι λέει ακριβώς, πώς το εννοεί, ποιοι είναι στο ακροατήριο κ.λπ. Ένα είδος κατασκοπείας, δηλαδή. Ελπίζω να έχουν παρακολουθήσει τις ταινίες με τον Τζέιμς Μποντ για να έχουν καλές ιδέες.
oΠΟΛΥ… ΧΑΛΑΡΑ και ψύχραιμα αντιμετωπίζουν στην κυβέρνηση τις αντιδράσεις για τη νομοθετική πρωτοβουλία του κ. Χατζηγάκη. Πάνω κάτω έτσι είχαν ξεκινήσει και με το περίφημο βιβλίο Ιστορίας και τα αποτελέσματα τα είδαμε στην πορεία. Επί της ουσίας τώρα, βουλευτές, από την περιφέρεια κυρίως, αλλά και την ευρεία περιφέρεια της Β΄ Αθηνών, έχουν μεταφέρει στη Ρηγίλλης το κλίμα δυσαρέσκειας που συναντούν σε μερίδα ψηφοφόρων τους για την απόφαση της κυβέρνησης. Παράλληλα, έχουν ενημερώσει ότι τη δυσαρέσκεια αυτή την «υποδαυλίζουν» ιερείς, ακόμη και Μητροπολίτες που έχουν υιοθετήσει τη «σκληρή γραμμή». Σε τελική ανάλυση εκφράζουν την ανησυχία τους για πιθανές απώλειες στις εκλογές προς την πλευρά του ΛΑΟΣ.
oΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ, στις αρχές της εβδομάδας, τις ημέρες δηλαδή που θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος του ΝΑΤΟ, θα βρίσκεται μεταξύ των άλλων ηγετών και ο Βλ. Πούτιν. Από το Μαξίμου καταβάλλονται επίμονες προσπάθειες να βρεθεί χρόνος στο βαρύ πρόγραμμα του ρώσου ηγέτη προκειμένου να συναντηθεί με τον Κ. Καραμανλή. Για ουσιαστικούς λόγους, αλλά και για συμβολικούς, μου επισημαίνουν αρμοδίως. Θα είναι ένα μήνυμα προς Ουάσινγκτον μεριά για τη στάση της αμερικανικής πλευράς στο θέμα των Σκοπίων.
oΗ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ των εξελίξεων στο θέμα των Σκοπίων με αρνητική εκδοχή για τα ελληνικά συμφέροντα επανέφερε στο προσκήνιο τις… συνήθεις γκρίνιες για τους χειρισμούς της Ντ. Μπακογιάννη. Βουλευτές που δεν κινούνται αποκλειστικά στο κλίμα των καραμανλικών σημείωναν ότι από τη στάση των Αμερικανών προκύπτει πως η υπουργός Εξωτερικών στις συνομιλίες μαζί τους δεν ήταν τόσο κατηγορηματική όσο έπρεπε ως προς τις ελληνικές θέσεις. Ότι ενδεχομένως τους δημιούργησε την εντύπωση ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει ένα ακόμη βήμα πίσω!
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ωστόσο επισημάνσεις στελεχών που βρίσκονται κοντά στον πρωθυπουργό: «Η Ντόρα χειρίσθηκε “εν λευκώ” το θέμα των Σκοπίων». Κατά συνέπεια θα τις αποδοθούν «εν λευκώ» και οι… ευθύνες σε ενδεχόμενη αρνητική εξέλιξη.
oΑ, ΝΑΙ, είχε και… ευχάριστα διαλείμματα η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν. Δημοκρατίας. Όταν, απευθυνόμενη προς τον πρωθυπουργό, η Κατ. Παπακώστα τον διαβεβαίωσε ότι «οι Ελληνίδες και οι Έλληνες εμπιστεύονται πάνω απ’ όλα τον άνθρωπο Καραμανλή», «ως άνθρωπο ευαίσθητο στα θέματα της κοινωνίας», «ως έναν έντιμο πολιτικό ηγέτη» και «ως έναν άνθρωπο ο οποίος συμμερίζεται τις ανάγκες και τις αγωνίες της πολιτείας». Πολύ λιβάνι, ρε Κατερίνα…