Βυζάντιον

Ξεκινάω να γράφω διαβάζοντας το μήνυμα ενός αναγνώστη που μου λέει πως πρώτα πρέπει να πλύνω το στόμα μου, να κάνω όσα έχει κάνει ο Άνθιμος για την πατρίδα και μετά να τον σχολιάζω. Καμία αντίρρηση, αρκεί ο παναγιώτατος να δεχθεί να συγκρίνουμε τις φορολογικές μας δηλώσεις για να δούμε ποιος πληρώνει περισσότερα στην πατρίδα.

Γράφε, Προκόπιε, γράφε! Τι όμως; Συλλογίζομαι τον Χαρδαβέλα, καταλαβαίνω πως ο άνθρωπος έκανε μια επιλογή ζωής και ασχολήθηκε με το ωραίο, το ευγενές, το μεταφυσικό. Θα ήταν υπέροχο, εκδότη, αν δημιουργούσα μια στήλη για UFO, κούφια γη και τα παιδιά των ημίθεων που γεννήθηκαν το 1983. Ποιοτικά θα κάναμε ένα βήμα μπροστά. Δημοσιογραφικά η αξιοπιστία τους θα ήταν αντίστοιχη των άρθρων που γράφονται τη Μεγάλη Εβδομάδα για το δράμα του Θεανθρώπου. Αν θέλετε, δώστε μου να γράφω συνταγές, μια στήλη ομορφιάς, μια θεματική ενότητα για τις σχέσεις. Εν ανάγκη θα την προσαρμόσω και στις ανάγκες της εφημερίδας. Παράδειγμα άρθρου: «Πώς μιλάμε στη σχέση μας για το Μακεδονικό και πώς την πείθουμε ότι ο Ιερώνυμος δεν κάνει καλά τη δουλειά του». Βέβαια το να έχεις σχέση με γυναίκα που την ενδιαφέρει το Μακεδονικό και ο Ιερώνυμος σημαίνει πως έχεις τρυπώσει σε μοναστήρι, στη Βουλή ή σε οργάνωση κόμματος. Συνεπώς μείνε μακριά.

••••

Να, για παράδειγμα, μια γυναίκα που ενδιαφέρεται γι’ αυτά τα δύο καυτά θέματα είναι η Ντόρα. Οπότε δεν πλησιάζουμε. Μόνο ακούμε από μακριά τα τηλεφωνήματα που κάνει προς τις διευθύνσεις εφημερίδων. Προς όλες τις διευθύνσεις. Και σε κάθε μία δίνει περίπου διαφορετική εκδοχή των γεγονότων και των εκτιμήσεων. Καλά κάνει. Το Μακεδονικό δεν είναι ακριβώς εθνική υπόθεση. Είναι πρωτίστως προσωπική. Δική της και του Καραμανλή. Κάπως έτσι, το βράδυ της Τρίτης, όταν έγινε γνωστή η πρόταση Νίμιτς, η υπουργός παράτησε το πάρτι στο οποίο είχε πάει (εφοπλιστής κέρναγε), πήγε σπίτι και άρχισε τα τηλεφωνήματα με τον Καραμανλή μήπως και καταλήξουν κάπου. Αλλά πού να καταλήξουν, όταν γυρίζουν από κει που ξεκίνησαν; Το «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)» μας το έδιναν το 2005, μας άρεσε, αλλά δεν το πήραν οι Σκοπιανοί. Τώρα δεν αρέσει ούτε σε μας. Και εδώ βρίσκεται το πρόβλημα: Η εθνική διαπραγμάτευση δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την προσωπική. Αυτό, όμως, είναι κάπως δύσκολο να το καταλάβουν έξω. Για τον λόγο αυτό, στο περιβάλλον του Μάθιου Νίμιτς έχουν ενημερωθεί πως καλόν είναι ο διαπραγματευτής να κρατείται μακριά από υψηλούς ορόφους και τη γέφυρα του Μπρούκλιν. Εγώ προσωπικά θα είχα φουντάρει.

••••

Ένας καλός άνθρωπος που παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις μου λέει πως ο Καραμανλής θα θέσει το βέτο στο δείπνο των ηγετών την παραμονή της συνόδου. Και επειδή πρωτίστως τον ενδιαφέρει η πάρτη του, πιστεύει πως θα γυρίσει πίσω ως ο ήρωας, ο μάγκας, ο ωραίος που έδειξε τα δόντια του στον Μπους. Η εξέλιξη δεν χαροποιεί την Ντόρα, αλλά δεν μπορεί να κάνει και διαφορετικά. Τουλάχιστον η ίδια έδειξε τις καλύτερες των προθέσεων προς τα έξω, αλλά η υπογραφή της δεν μετράει μόνη της, χρειάζεται και του Καραμανλή.

••••

Και τώρα κάτι αρκετά πιο σοβαρό, σε βαθμό που μέχρι και εγώ δεν το βρίσκω γελοίο. Θα έχετε μάθει πως η πίεση των Αμερικανών έχει να κάνει με την αποστολή περισσότερων δυνάμεων στο Αφγανιστάν. Πώς περιγράφεται αυτό; Μη με ρωτάτε πώς το ξέρω, αλλά έχει να κάνει με την ανάληψη διοικητικών πρωτοβουλιών στα σύνορα του Αφγανιστάν με το Πακιστάν ή κάπου εκεί, σε μέρος όπου βγάζεις το σπίρτο από το κουτί και παίρνει μόνο του φωτιά. Θέλουν να στείλουμε και ελικόπτερα, δέσμευση που ήδη έχουμε αναλάβει. Εύκολο; Όχι καλέ. Διότι αυτήν την περίοδο υπάρχει στο στράτευμα έντονος προβληματισμός για τη συμμετοχή και τους κινδύνους που ενέχει η αποστολή. Δεν σας λέω για μεγάλα γαλόνια, αλλά για λίγα αστέρια. Να το πω πιο ωμά: υπάρχουν πιλότοι των Σινούκ που όταν τους ζητηθεί να πετάξουν στο Αφγανιστάν θα υπογράψουν μια πολύ ωραία αίτηση παραίτησης ή θα κατέβουν ανεξάρτητοι στις επόμενες εκλογές για να αποχαιρετήσουν πιο εύκολα το στράτευμα. Σημειώστε το οι ενδιαφερόμενοι, γιατί θα το βρείτε μπροστά σας.

••••

Ξεμπέρδεψα με αυτό; Όχι ακόμα. Μην ξεχάσω να σας πω πως στο στρατόπεδο της Ντόρας καταγράφουν νέες αφίξεις. Λένε πως έχουν προσελκύσει τους Κεφαλογιάννη και Παναγιωτόπουλο, που μέχρι πρόσφατα ήταν στο στρατόπεδο του Καραμανλή. Wow! Να κάνουν και διαφημίσεις σαν τα ΙΕΚ δημοσιογραφίας. Και ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης στο στρατόπεδο Ντόρας. Μεγαλεία από τη μία, αφάνταστη μιζέρια από την άλλη, ειδικά για τον Παναγιωτόπουλο. Τι ήθελες και την άφηνες τη δημοσιογραφία; Τότε έκανες και κανένα πολιτικό θέμα. Τώρα το πολύ να γίνεις παραπολιτικό.

••••

Όλα αυτά με κάνουν να αισθάνομαι Θιβετιανός. Μοναχός είμαι ούτως ή άλλως, υπό την έννοια της μοναξιάς. Μοναδική είναι, φυσικά, η ΕΡΤ. Λοιπόν για να μην έχετε απορίες σχετικά με τη στάση της στην κάλυψη της αφής, οι σχετικές εντολές είχαν δοθεί από νωρίς. Οποιαδήποτε εικόνα που θα έπληττε το κύρος της χώρας έπρεπε να κοπεί έστω και άγαρμπα. Όπως και έγινε. Το ωραίο είναι πως λειτούργησε αποτελεσματικά, καθώς ουδείς ασχολείται με το χωριό μας. Πιο απλά, τα ξένα μέσα αναφέρθηκαν εκτενώς στη διαμαρτυρία, αλλά δεν κάθισαν να ασχοληθούν με την απερίγραπτη στάση της ΕΡΤ, που, για να μην ξεχνιόμαστε, λειτούργησε υπό διακομματική συναίνεση. Επίσης μας ενδιέφερε πολύ ως χώρα μην τυχόν και δυσαρεστήσουμε τους Κινέζους, καθώς ήδη υπάρχει μια σχετική γκρίνια για την αθέτηση υποσχέσεων σχετικά με την εκμετάλλευση των λιμανιών.

••••

Κατά τα λοιπά η ξεφτίλα αναδεικνύεται με όλο το ολυμπιακό της μεγαλείο. Ο πρόεδρος της ΕΟΕ ελέγχεται ποινικά και μπορεί να του απαγορεύσουν την έξοδο από τη χώρα. Αυτό δεν αποτελεί, φυσικά, είδηση για κανένα μεγάλο μέσο ενημέρωσης. Αυτό, λοιπόν, που οι καλές εφημερίδες δεν γράφουν είναι πως έχει ξεκινήσει ένα απίστευτο παζάρι πιέσεων και διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση. Μπορεί, όμως, η κυβέρνηση να ελέγξει τις δικαστικές αρχές του Ναυπλίου; Σίγουρα δεν μπορεί να πει ούτε υπονοούμενο στον ανακριτή που έδειξε πως δεν καταλαβαίνει τίποτα. Όπως και ο εισαγγελέας. Περιμένουμε το βούλευμα.

••••

Τρέξε, Προκόπιε, τρέξε! Ναι, θα ήθελα να τρέξω λαμπαδηδρόμος. Αλλά έχει γίνει τόσο κοσμικό και σε κλειστό κύκλο, ώστε οι κοινοί θνητοί δεν έχουν ελπίδα. Πρώτα πέρασαν τα ρουσφέτια του προέδρου Κυριακού. Ακολούθησαν τα πολιτικά ρουσφέτια και στη συνέχεια οι χορηγοί. Οι αιτήσεις για ρουσφέτια της τελευταίας στιγμής βολεύτηκαν ως εξής: μοιράζουμε τα slot, δηλαδή τις θέσεις των λαμπαδηδρόμων. Εκεί δηλαδή που κάποιος ήταν να τρέξει 400 μέτρα, θα τρέξει 200 για να χωρέσει και δεύτερος. Καταλαβαίνετε πως ο χαμός γίνεται για το δωρεάν σουβενίρ της ολυμπιακής δάδας και της στολής. Τώρα αν εσύ θέλεις να βάλεις τη στολή του Πεκίνου και να κρατήσεις τη δάδα αυτών που εκτελούν χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, είναι αυστηρά προσωπική σου υπόθεση. Αλλά εδώ δεν έχει πρόβλημα η ΔΟΕ, γιατί να έχεις εσύ; Τρέξε και εσύ, πήγαινε και εθελοντής στο Πεκίνο.

••••

Εγώ θέλω να πάω εθελοντής, υπηρέτης, κάτι τέτοιο τέλος πάντων στον Βγενόπουλο. Λοιπόν, επειδή οι συνεπείς αναγνώστες γνωρίζουν πως έχω πληροφόρηση από το οικονομικό επιτελεί, ξέρουν επίσης πως έχω ξεφωνίσει τον Αλογοσκούφη, σας ζητώ να με πάρετε στα σοβαρά. Αυτά που ακούγονται περί συνεννόησης με τον Βγενόπουλο, για να πιάσουν κορόιδο τους Γερμανούς είναι, παιδιά, τρίχες. Όπως και τα περί ξεπουλήματος του ΟΤΕ. Είναι άλλο να διαφωνείς με την πώληση και άλλο να αποκαλείς ξεπούλημα αυτό που έγινε. Πουλάμε στους Γερμανούς σε ονειρεμένη τιμή 26 ευρώ ανά μετοχή σε μια εποχή που το χρηματιστήριο είναι περίεργο. Το αν ο Βγενόπουλος έβαλε στην τσέπη 200 εκατομμύρια δεν έχει να κάνει με υπόγεια συμφωνία. Η πρόθεση της κυβέρνησης ήταν δεδομένη, όποιος μπορούσε να μαζέψει μετοχές το έκανε. Βλακώδη είναι και τα περί συνδιοίκησης με τους Γερμανούς. Ο ΟΤΕ θα σπάσει στα δύο, σε εμπορικό και δικτυακό κομμάτι. Κατά πάσα πιθανότητα οι Γερμανοί θα πάρουν το εμπορικό.

••••

Αντίστοιχα, θα ήταν εξόχως βολικό να σπάσει και η Εκκλησία στα δύο να ησυχάσουμε. Βέβαια αν αυτό γινόταν στα πρότυπα του ΟΤΕ, θα είχαμε πόλεμο για την πλευρά που θα πάρει το εμπορικό κομμάτι. Αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Άγιοι πατέρες, έχετε δύο επιλογές: Ή θα ξεκατινιαστείτε με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζετε για να το απολαύσουμε όλοι ή θα το βουλώσετε. Και αντί να ψάχνουν αν έγινε λάθος διάγνωση για τον Ιερώνυμο, ας κοιτάξουν καλύτερα να βρουν ποιος τον μάτιασε. Ο άνθρωπος είναι ματιασμένος, τον έχουν φάει με την κακογλωσσιά. Αλλά κατά την ταπεινή και διόλου ευσεβή γνώμη μου, αυτό είναι υπέροχο. Μετά από χρόνια το μόνο που με απασχολεί για τον Αρχιεπίσκοπο είναι αν τον έχουν ματιάσει. I love Jeronymo. Μέρες που έρχονται θα πλακωθώ σε εντατικές επαναλήψεις, θα δω τον Ιησού από τη Ναζαρέτ να μάθω και τι γίνεται στο τέλος, αν πεθαίνει, δραπετεύει ή ανασταίνεται. Ποτέ δεν κάθισα να το δω μέχρι το τέλος, πάντα κάτι γίνεται και φεύγω από το σπίτι την ώρα της κορύφωσης. Με τον Ιερώνυμο όχι μόνο θα το δω, αλλά θα εμφανιστώ και Κυριακή πρωί σε εκκλησία, να παρακολουθήσω όλο το πρόγραμμα.

Μου έχουν μείνει κάτι λέξεις. Φτάνοντας ως εδώ βλέπω ότι θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα, αλλά αυτή η πρόταση μομφής μου χάλασε ένα ωραίο κουτσομπολιό που περίμενα για το γεύμα που παρέθεσε ο αμερικανός πρέσβης προς επιφανείς Ελληνίδες. Δυστυχώς ο κοινοβουλευτικός συναγερμός χάλασε το event και έμειναν πολλές άδειες θέσεις. Δεν πήγε καμία βουλευτίνα. Εξαιρείται, φυσικά, η Ντόρα, που αισθάνεται την πρεσβευτική κατοικία κάτι σαν το σπίτι της. Επίσης μου λένε πως προσεκλήθη και η Γιάννα, αλλά δεν πήγε. Σιγά μην τους έκανε τη χάρη. Έτσι έμειναν άδεια τα πιάτα και άθικτα τα σοκολατάκια του πρέσβη.

Να, τώρα βλέπω στις ειδήσεις πλάνα από την άφιξη του ζεύγους Σαρκοζί στο Λονδίνο. Μα τι ωραίες εικόνες. Γιατί ρε να μην έχουμε και εμείς βασιλεία; Γιατί ρε ενώ μπορούσαμε να έχουμε τόσο υπέροχα πλάνα τα χάσαμε; Ξέρετε τι γέλιο χάσαμε μετά το καταραμένο δημοψήφισμα; Βλέπεις τον Νικολά και την Κάρλα να μπαίνουν στην άμαξα με τα άλογα και το χαίρεσαι. Εδώ τι έχεις να δεις; Τίποτα. Τα μικρά του Καραμανλή να παίρνουν καραμέλες από τον Γιώργο και να χαμογελούν στον καλό κύριο που τον βλέπουν από την τηλεόραση και ξέρουν ότι φροντίζει τον μπαμπά τους. Το κοντινότερο που έχουμε σ’ αυτό το γκλάμουρ είναι η Ντόρα με το κόκκινο σακάκι που φέρνει, όμως, περισσότερο σε ντάμα κούπα.

Πάει κι αυτό. Ήρθε η άνοιξη, την επόμενη εβδομάδα θα γράφω με θερινή ώρα και θα είναι Απρίλιος. Ε, και; Ο Φόρεστ Γκαμπ δεν καταλαβαίνει τις αλλαγές των εποχών. Ο Φόρεστ θα τρέχει και ο Προκόπιος θα γράφει. Μόνο που κάπου στο έργο ο Φόρεστ γίνεται πλούσιος…

Προκόπιος