Τις Ευρωεκλογές περιμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ

Όπως ήταν αναμενόμενο, η παρουσία του Α. Τσίπρα ήταν αυτή που σηματοδότησε τις εργασίες όχι της πανελλαδικής διάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ (πράγμα φυσιολογικό) αλλά του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. «Στο συνέδριο συζητούσαν για την παρουσία του Τσίπρα», ήταν η εκτίμηση στελεχών του ΣΥΝ, η οποία βέβαια δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Κάποιοι έσπευσαν να δουν στην ομιλία του Α. Τσίπρα άνοιγμα προς το ΠΑΣΟΚ για συνεργασίες ακόμα και σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά γρήγορα διαψεύστηκαν.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ έκανε λόγο για συνεργασίες σε επιμέρους θέματα όπως το άρθρο 16 του Συντάγματος, το Aσφαλιστικό και ο δημόσιος χαρακτήρας των ΔΕΚΟ, με πλαίσιο όμως που με βάση τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση συμπόρευσης των δύο κομμάτων. Ο Γ. Παπανδρέου επιμένει ότι πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο 16, για να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ ήταν κυρίαρχη πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Στο Aσφαλιστικό, από την άλλη, δεν υπάρχει περίπτωση αποστασιοποίησης από τον νόμο Ρέππα.
Το τοπίο στις σχέσεις των δύο κομμάτων φρόντισε να το ξεκαθαρίσει από το βήμα της Βουλής και ο Α. Αλαβάνος. Πρότεινε για το Aσφαλιστικό κοινή δράση με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με αίτημα εκτός από την απόσυρση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης και την κατάργηση των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων του νόμου Ρέππα, κάτι που το ΠΑΣΟΚ ούτε καν συζητάει.
Το βέβαιο είναι ότι όσο στον ΣΥΝ βλέπουν τα δημοσκοπικά τους ποσοστά να εκτοξεύονται (ήδη φλερτάρουν με το 20%!), δεν έχουν κανένα λόγο να δημιουργήσουν στο εκλογικό σώμα που τους εμπιστεύεται συγχύσεις σχετικά με τη συνεργασία τους με το ΠΑΣΟΚ. Θα συνεχίσουν στην ίδια τακτική διατρανώνοντας ότι βρίσκονται πολιτικά στην απέναντι όχθη με το ΠΑΣΟΚ και θα περιμένουν τις Ευρωεκλογές σε έναν περίπου χρόνο για να δουν εάν η άνοδό τους στις δημοσκοπήσεις θα επιβεβαιωθεί και στις κάλπες. Εάν γίνει κάτι τέτοιο, είναι σίγουρο ότι η πλαγιοκόπηση του ΠΑΣΟΚ θα ενταθεί.
Επιχειρώντας στον ΣΥΝ να διαχειριστούν την αυξημένη δύναμη που καταγράφουν πλέον σε όλες τις δημοσκοπήσεις, θέλουν να δείξουν ότι δεν είναι απλώς και μόνο ένα κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά διαθέτουν και συγκεκριμένες και μάλιστα υλοποιήσιμες, προτάσεις για τα προβλήματα του τόπου. Έτσι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποίησε την εβδομάδα που πέρασε ανοιχτή συνεδρίαση με τη συμμετοχή και συνδικαλιστικών ενώσεων, όπου ο Α. Αλαβάνος παρουσίασε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το Ασφαλιστικό. Εκτίμησε ότι πρόκειται για προτάσεις υλοποιήσιμες, οι οποίες όμως δεν αποβαίνουν σε βάρος των ασφαλισμένων, όπως οι κυβερνητικές προτάσεις, αλλά υπέρ τους και σε βάρος όσων ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος (κυβερνήσεις και εργοδότες).
Στον ΣΥΝ έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι και με το αποτέλεσμα των εργασιών της πανελλαδικής σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού εκτός από τη μαζική συμμετοχή που υπήρξε, επιβεβαιώθηκε η κοινή πορεία των επιμέρους κινήσεων που αποτελούν τη συμμαχία, πράγμα όχι και τόσο αυτονόητο στον χώρο της Αριστεράς, που αρέσκεται στη «βυζαντινολογία» και τις ίντριγκες.
Βέβαια υπάρχουν και οι σκεπτικιστές -κυρίως από την εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΝ- που διαβλέπουν πίσω από την έντονη κινητικότητα του ΣΥΡΙΖΑ μια προσπάθεια υποκατάστασης του ΣΥΝ και διάχυσής του στο «πλαδαρό σχήμα» του ΣΥΡΙΖΑ. Την ανησυχία τους την εντείνει η απόφαση της πανελλαδικής συνδιάσκεψης να προχωρήσει στη συγκρότηση τοπικών, κλαδικών και κεντρικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δημιουργεί τον κίνδυνο να υπάρξει οργανωτική σύγχυση από την παράλληλη δράση οργάνων του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ σε συνοικίες αλλά και σε τόπους δουλειάς. Οι σκεπτικιστές υπενθυμίζουν ότι μια αντίστοιχη εξέλιξη το 1991 οδήγησε στην αποχώρηση του ΚΚΕ από τον ενιαίο ΣΥΝ, που διείδε προσπάθεια διάλυσής του μέσω της οργανωτικής ενοποίησης του ΣΥΝ. Βέβαια, οι υπέρμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ αποκρούουν τέτοιου είδους αιτιάσεις, τονίζοντας ότι υπάρχει πλέον η εμπειρία εκείνου του εγχειρήματος και ως εκ τούτου δεν θα γίνουν κινήσεις που θα πλήξουν την αυτονομία σχημάτων που συμμετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ.