ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΣ «ΕΦΑΓΑΝ» ΤΗ… ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός κρύβεται πίσω της και την έχει «βγάλει στο κλαρί» να συναντάει κάθε εβδομάδα κι από έναν ανώτατο ηγέτη των Σκοπίων -την προηγούμενη εβδομάδα τον πρωθυπουργό Νίκολα Γκρούεφσκι, αυτήν τον υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Μιλόσοσκι και έπεται συνέχεια- προκειμένου να γλιτώσει ο ίδιος Κ. Καραμανλής τον προσωπικό διασυρμό.

Δεν τολμά να αποκρούσει τις αμερικανικές πιέσεις για συναντήσεις κορυφής με τους ηγέτες της ΠΓΔΜ, κι έτσι στέλνει την Ντόρα να τους βλέπει, για να μην υποχρεωθεί να τους δει και ο ίδιος. Προφανώς ούτε που περνάει από το μυαλό του η σκέψη πως θα ήταν απολύτως δυνατόν να μη δει τον Γκρούεφσκι ή τον Μιλόσοσκι ούτε ο ίδιος ούτε η Ντόρα!

Πόσω μάλλον τώρα, που μόνο τυπικά εκπροσωπούν τη χώρα τους, αφού από τότε που εγκατέλειψαν την κυβέρνηση οι Αλβανοί του Μέντουχ Θάτσι, η κυβέρνηση Γκρούεφκσι είναι κυβέρνηση μειοψηφίας, δηλαδή ουσιαστικά ανύπαρκτη, αφού τα πολιτικά κόμματα της ΠΓΔΜ έχουν δηλώσει ότι στηρίζουν Γκρούεφσκι, Μιλόσοσκι και λοιπούς για… δύο εβδομάδες ακόμη, μέχρι τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, που τελειώνει τις 4 Απριλίου!

Τι μπορεί να συζητήσει στα σοβαρά η Ντόρα με μια κυβέρνηση που είναι… άταφο πολιτικό πτώμα και την έχει πιάσει τέτοιος σφοδρός «έρωτας», που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να βλέπει κι από έναν ηγέτη των Σκοπίων κάθε εβδομάδα;

Ε, όχι και στο σπίτι

της Αμερικάνας!

Σαν να μην έφτανε η ουσία της απευθείας διαπραγμάτευσης με τα Σκόπια, έχουμε από πάνω και μια διαδικασία συνομιλιών τόσο ταπεινωτική και εξευτελιστική για την Ελλάδα που καταντάει κι αυτή θέμα ουσίας, αφού ξαναγυρίζει τη χώρα μας στη δεκαετία του 1950, όταν ακόμη και η τότε ακραία φιλοαμερικανική Δεξιά ομολογούσε πως «η Ελλάς κατήντησεν το αθλιέστερον προτεκτοράτον».

Η κακή αρχή έγινε στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, όταν η Ντόρα Μπακογιάννη συναντήθηκε κατ’ απαίτηση των Αμερικανών με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρούεφκσι… παρουσία της Αμερικανίδας πρέσβεως στο ΝΑΤΟ Βικτόριας Νούλαντ!

Προχθές δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα της διπλωματικής αξιοπρέπειας. Η Νούλαντ φώναξε στο… σπίτι της (!) την Ντόρα και τον Μιλόσοσκι. Δεν έκρινε ότι αξίζει καν τον κόπο να μετακινηθεί από τη βολή του σπιτιού της για δυο… ψωρο-Βαλκάνιους!

Φώναξε και τον αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Ντάνιελ Φριντ, τον «πατέρα» της όλης μεθόδευσης ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου, και οι δυο τους έβαλαν κάτω την Ντόρα και τον Μιλόσοσκι και τους «κανοναρχούσαν» σχεδόν τρεις ώρες!

Πρόκειται ομολογουμένως για διασυρμό του κύρους της χώρας μας, ολόκληρη υπουργός Εξωτερικών να σηκωθεί να φύγει άρον άρον από την Αθήνα και να πάει στο… σπίτι μιας διπλωματικής υπαλλήλου των ΗΠΑ, στις Βρυξέλλες, για να διαπραγματευτεί εκεί το όνομα της Μακεδονίας!

Η Ντόρα υπονομεύει τον Νίμιτς

Πέρα όμως από τον εξευτελισμό (που φυσικά δεν είναι καθόλου άσχετος με την ουσία των διαπραγματεύσεων, δεδομένου ότι κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά κάποιον που δέχεται να ταπεινώνεται με τέτοιον τρόπο), αυτή η πειθήνια υποταγή της Ντόρας στις αμερικανικές εντολές για διεξαγωγή απευθείας διαπραγματεύσεών της με την ηγεσία των Σκοπίων κάτω από άμεση αμερικανική επιδιαιτησία έχει σοβαρότατες επιπτώσεις.

Πρώτα πρώτα, έτσι ακυρώνεται η διαπραγματευτική διαδικασία στο πλαίσιο του ΟΗΕ, η οποία διεξάγεται από τον επίσης Αμερικανό Μάθιου Νίμιτς. Πρόκειται για φαρσοκωμωδία: Αν διαπραγματεύονται απευθείας η Ντόρα με τον Γκρούεφσκι και τον Μιλόσοσκι υπό την επιδιαιτησία της αμερικανίδας πρέσβεως στο ΝΑΤΟ και του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φριντ, τότε τι νόημα έχουν οι συνομιλίες των δύο ασήμαντων πολιτικά -σε σχέση με τους υπουργούς τους- πρέσβεων Βασιλάκη και Ντιμιτρόφ; Προφανώς κανένα.

Μέχρι τώρα όμως η κυβέρνηση Καραμανλή αρνιόταν απευθείας συνομιλίες με τα Σκόπια. Γιατί υποχώρησε; Θεωρεί καλύτερο να πέσει στα νύχια των Αμερικανών και μόνο αυτών, οι οποίοι μέχρι τώρα διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι δεν θέλουν να βάλει βέτο η Ελλάδα στο Βουκουρέστι και όχι μόνο αδιαφορούν για το τι θα γίνει με το όνομα, αλλά και η κυβέρνηση Μπους αναγνώρισε την ΠΓΔΜ ως Δημοκρατία της Μακεδονίας μία μόλις ημέρα μετά την επανεκλογή της; Γιατί ακριβώς εμπιστεύονται τους Αμερικανούς ο Καραμανλής και η Ντόρα και έχουν συναποφασίσει να υπονομεύσει η Ντόρα με τη δράση της την αποστολή του Νίμιτς;

Στα νύχια των Αμερικανών

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι Αμερικανοί και μόνον οι Αμερικανοί είναι αυτοί που μπορούν να επιβάλουν στα Σκόπια όποιο όνομα θελήσουν.

Δεν υπάρχει επίσης καμιά αμφιβολία ότι οι Αμερικανοί αποφάσισαν να κινηθούν μόνον αφού πείστηκαν ότι όντως ο Καραμανλής εννοούσε πως θα βάλει βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αν προηγουμένως δεν έχει βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση στο θέμα του ονόματος, γι’ αυτό και τρέχουν την τελευταία ώρα.

Δεν υπάρχει επομένως καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση έπρεπε να συνεννοηθεί με τους Αμερικανούς. Αυτό ούτως ή άλλως γίνεται ανεπίσημα μέσω του Νίμιτς και επίσημα μέσω των επαφών που έχει η Ντόρα είτε με την Κοντολίζα Ράις είτε με άλλους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Όλα αυτά όμως σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνουν ότι έπρεπε να αρχίσουν διμερείς άμεσες συνομιλίες Ντόρας – Μιλόσοσκι υπό αμερικανική επιδιαιτησία και ταπεινωτική παρουσία.

Όλα τα «πλεονεκτήματα» που είχε αποκτήσει η ελληνική πλευρά με τη στρατηγικής σημασίας υποχώρηση του Καραμανλή στην αποδοχή σύνθετης ονομασίας με τη λέξη Μακεδονία συμπεριλαμβανόμενη, πράγμα που απαιτούσε πλέον κίνηση από πλευράς Σκοπίων, χάθηκαν από τη στιγμή που άλλαξε η βάση των διαπραγματεύσεων.

Οι Αμερικανοί άρχισαν τις δικές τους διαπραγματεύσεις από «μηδενική βάση», θεωρώντας δεδομένη την υποχώρηση Καραμανλή για σύνθετη ονομασία με τη λέξη Μακεδονία. «Δεδομένη» όμως σημαίνει ότι δεν απαίτησαν από τα Σκόπια να κάνουν την ανάλογη υποχώρηση από την πλευρά τους για να «ισοφαρίσουν», κι έτσι πιέζουν τώρα εξίσου και τις δύο πλευρές να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις για να βρουν λύση!

Πρόκειται για σοβαρότατο διπλωματικό σφάλμα στους χειρισμούς, που απειλεί να οδηγήσει σε δυσμενέστερη λύση από αυτήν που θα ήταν ίσως εφικτή!

Απαράδεκτο το «Νέα Μακεδονία»

Όλη αυτή η ξαφνική πρεμούρα της κυβέρνησης και η βουτιά της στην αγκαλιά των Αμερικανών και στις απευθείας διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια προκαλεί την υποψία ότι φέρεται σαν να έχει λίγο πολύ συμφωνήσει εκ των προτέρων σε κάποια ονομασία με τους Αμερικανούς, να μην της βγήκε το επιθυμητό αποτέλεσμα μέσω Νίμιτς και να προσπαθούν τώρα όλοι να επιβάλουν τα προσυμφωνημένα με διαδικασίες εξπρές, αδιαφορώντας ακόμη και για την τήρηση των προσχημάτων.

Ο πρωθυπουργός έχει τονίσει στη Βουλή ότι συζητάει μόνο για γεωγραφικό προσδιορισμό. Στους παροικούντες όμως την Ιερουσαλήμ είναι πασίγνωστο πως η Ντόρα δεν θα είχε καμιάν αντίρρηση για την ονομασία «Νέα Μακεδονία», αν την αποδέχονταν τα Σκόπια.

Πρόκειται για τη χειρότερη δυνατή εκδοχή σύνθετης ονομασίας, αν υποτεθεί ότι είναι αποδεκτή από την κυβέρνηση Καραμανλή.

Πρώτα πρώτα το πρόθεμα «Νέα» καθόλου δεν υποδηλώνει γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως π.χ. το «Άνω», το «Βόρεια» κ.λπ., προθέματα που αμέσως οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει και άλλη Μακεδονία.

Αντιθέτως, το «Νέα» σηματοδοτεί κυρίως τη συνέχεια της «παλιάς», της Αρχαίας Μακεδονίας στην περίπτωσή μας, και όχι την αντιθετική διάκριση μ’ αυτήν. Τη Νέα Ιωνία, για παράδειγμα, ο μέσος νους την αντιλαμβάνεται ως συνέχεια, ως ανάμνηση, ως σύγχρονη εκπροσώπηση της Ιωνίας και όχι ως το αντίθετο της Ιωνίας.

Βέτο στις παγίδες

Επιπλέον, παρόλο που πραγματικά η ονομασία «Νέα Μακεδονία» θα καθιερωνόταν ολόκληρη και όχι ως σκέτη «Μακεδονία», το «Νέα Μακεδονία» ερμηνεύεται αυθόρμητα ως εκπροσώπηση σήμερα ολόκληρης της Αρχαίας Μακεδονίας. Κατά κανέναν τρόπο η ονομασία «Νέα Μακεδονία» δεν οδηγεί στη σκέψη ότι πρόκειται απλώς για ένα κομμάτι της γεωγραφικής έκτασης της Μακεδονίας.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το όνομα αυτό δεν ανταποκρίνεται καθόλου στις προδιαγραφές που έχει θέσει ο Κ. Καραμανλής και ως εκ τούτου πρέπει να το απορρίψει χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αυτές οι τεχνητές βιασύνες των Αμερικανών και η επιβολή απευθείας διαπραγματεύσεων Ντόρας – Μιλόσοσκι αποτελούν επικίνδυνη παγίδα της Ουάσινγκτον. Επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια τεχνητή εικόνα προσέγγισης «πάνω στην τούρλα του Σαββάτου» με ασαφείς δεσμεύσεις και δήθεν δικές τους εγγυήσεις, με αναξιόπιστο συνομιλητή από πλευράς Σκοπίων, αφού αυτή η κυβέρνηση δεν θα υπάρχει σε μερικές εβδομάδες, άρα καμιά συμφωνία δεν θα μπορεί να είναι εγγυημένη.

Καμιά βιασύνη δεν έχει η κυβέρνηση Καραμανλή να κάνει διαπραγματεύσεις άρπα κόλλα. Ο πρωθυπουργός πρέπει να παραμείνει αμετακίνητος στην προβολή βέτο στο Βουκουρέστι και έπειτα, όταν με το καλό τα Σκόπια αποκτήσουν νέα κυβέρνηση, να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με το πρώτο ελληνικό βέτο στην ένταξή τους στο ΝΑΤΟ να έχει αποτελέσει γεγονός.