ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΘΕΩΡΕΙΟ

Ο Καραμανλής πήγε στη Βουλή μόνο για να ψηφίσει
Μόνη της έμεινε τις περισσότερες ημέρες της συζήτησης του Ασφαλιστικού η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη Πετραλιά, η οποία τις ώρες που έπρεπε να ξεκουραστεί άφηνε στο πόδι της την υφυπουργό Σοφία Καλαντζάκου.
Οι υπόλοιποι υπουργοί, με εξαίρεση τον Γιώργο Αλογοσκούφη που μίλησε, εμφανίστηκαν στη Βουλή μόνο για τις ψηφοφορίες, ενώ την τελευταία ημέρα που τα πράγματα «ζόρισαν» με την πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για δημοψήφισμα, πήρε την υπόθεση πάνω του ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος.
Τα στελέχη της κυβέρνησης, βέβαια, δεν έκαναν τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από το να ακολουθήσουν το παράδειγμα του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, ο οποίος πήγε στη Βουλή μόνον για να πει «ναι» στην -κατά τα άλλα- «κορωνίδα της μεταρρυθμιστικής του πολιτικής».
————–*—————
Φιλότιμη προσπάθεια από τους «πράσινους» βουλευτές
Ιδιαίτερα φιλότιμη ήταν η προσπάθεια που κατέβαλαν οι «πράσινοι» βουλευτές στη διάρκεια του τετραήμερου των πολύωρων συνεδριάσεων και πρέπει να τους αναγνωριστεί ότι χάρη στη μαζική εγγραφή τους στον κατάλογο των ομιλητών, αλλά κυρίως στην υπομονή που είχαν να μείνουν ως τα ξημερώματα στη Βουλή για να μιλήσουν, δόθηκε η εικόνα ότι το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε αρμονία με τις αντιδράσεις των συνδικαλιστικών φορέων και των απεργών εργαζομένων.
Από την ώρα, μάλιστα, που αποχώρησαν το ΚΚΕ -μετά την ψήφιση επί της αρχής- και ο ΛΑΟΣ -είχε φύγει νωρίτερα μετά την ομιλία του αρχηγού του Γ. Καρατζαφέρη- τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εκείνοι που μονοπωλούσαν το βήμα, καθώς και οι «γαλάζιοι» άρχισαν να αραιώνουν.
Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Παπουτσής με τις παρεμβάσεις του, αν και, χωρίς να είναι δική του ευθύνη, ο γενικός συντονισμός που είχε το κόμμα του δεν ήταν για μια ακόμη φορά ο πλέον ενδεδειγμένος, αφού πολλές φορές βουλευτές εμφανίστηκαν να μην είναι γνώστες αποφάσεων που είχαν παρθεί στη Διάσκεψη είτε συμφωνιών που είχαν γίνει παρασκηνιακά.
————–*—————
Βρίσκουν μπροστά τους ό,τι κάνουν όταν είναι εξουσία
Οι υπεύθυνοι του ΠΑΣΟΚ διαμαρτυρήθηκαν επανειλημμένα για τις ασφυκτικές διαδικασίες που επέβαλε η κυβέρνηση στη συζήτηση του Ασφαλιστικού. Οι διαμαρτυρίες τους, ωστόσο, όσο και αν ακούγονταν βάσιμες, αφού τους στέρησαν μέρες κοινοβουλευτικού ελέγχου, έγιναν μεταμεσονύκτιες συνεδριάσεις και συζητήθηκαν σε ενότητες εκατοντάδες άρθρα μαζί, έπεφταν στο κενό. Για κάθε θέμα που έθεταν οι «πράσινοι», το Προεδρείο, όταν δεν επικαλούνταν τον ίδιο τον Κανονισμό που ψηφίστηκε όταν η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση ήταν πλειοψηφία, επιχειρηματολογούσε με βάση την πρακτική που ακολουθούνταν επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ.
Με άλλα λόγια βρήκαν μπροστά τους όλα όσα έκαναν όταν ήταν εξουσία, όπως το ίδιο θα συμβεί και με τα όσα κάνει η σημερινή πλειοψηφία, η οποία εφαρμόζει τον Κανονισμό όπως τη βολεύει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της ότι όλα αυτά θα τα υποστεί όταν -αργά ή γρήγορα- θα περάσει στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο, ότι ρόδα είναι και γυρίζει…
————–*—————
Δυσκολίες προσέγγισης…
Ένα από τα ενδιαφέροντα ζητήματα που προέκυψαν από τη συζήτηση του Ασφαλιστικού ήταν και αυτό των σχέσεων του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πίσω από τα παχιά λόγια για «κοινά μέτωπα» και «αντικυβερνητικές πρωτοβουλίες», με δυσκολία κρύβεται η εκατέρωθεν προσπάθεια να κερδηθούν οι εντυπώσεις από τη μια ή την άλλη πλευρά.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να δείξει ότι εκείνος και το κόμμα του έχουν τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάτι που, έστω και με καθυστέρηση, φαίνεται ότι αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται στο ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτό και ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να επιμένει στα περί συνεργασίας, αλλά σιγά-σιγά, όπως λένε άνθρωποι που είναι κοντά του, δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια στις πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ που πολλοί «πράσινοι» θεωρούν ότι είναι «υστερόβουλες» και «στοχεύουν στη λεηλασία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ».
Τι δείχνουν όλα αυτά; Δείχνουν ότι όχι μόνον δεν υπάρχουν περιθώρια για προσέγγιση των δύο πολιτικών χώρων, αλλά ίσως το επόμενο διάστημα δούμε και ανοιχτές αψιμαχίες. Αν και με την στήριξη της πρόταση του Αλαβάνου, την τελευταία ημέρα της συζήτησης, για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, έφερε πολύ κοντά τα δύο κόμματα παρά την γκρίνια βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ότι γίναμε ουρά του ΣΥΡΙΖΑ…
————–*—————
Γιατί ο Ευάγ. Βενιζέλος τα «έβαλε» με τον Αλαβάνο
Ο μόνος (;) που αντέδρασε ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην αιφνιδιαστική ανακοίνωση από το βήμα της πρωτοβουλίας του Αλ. Αλαβάνου να ζητηθεί δημοψήφισμα.
Η φράση «να αξιοποιούμε το κοινωνικό και κοινοβουλευτικό momentum με ωριμότητα και όχι να ψαρεύουμε στα θολά νερά μιας συγκυρίας», που χρησιμοποίησε, θεωρήθηκε casus belli από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του δεν έχασε την ευκαιρία να ανταποδώσει τα πυρά υποστηρίζοντας ότι «με την πρωτοβουλία δεν συμφωνεί όποιος δεν θέλει τη φθορά της ΝΔ, γιατί φοβάται το ενδεχόμενο των εκλογών».
Η επιθετικότητα, πάντως, που πρώτος ανέπτυξε ο «πράσινος» δελφίνος δεν ήταν διόλου τυχαία. Με την κίνησή του αυτή ο Βαγγέλης Βενιζέλος στόχευε στο εσωτερικό του κόμματός του, θέλοντας, όπως λένε φίλοι του βουλευτές, από τη μια να δείξει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται την ανυπαρξία πρωτοβουλιών από την ηγεσία του δικού του κόμματος» και από την άλλη να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιουργούνται από τις «διαρροές» ότι οι δικοί του οπαδοί είναι εκείνοι που δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις ότι θα ψηφίσουν το κόμμα του κ. Αλαβάνου.
Η συνέχεια προμηνύεται πολύ ενδιαφέρουσα.