Επικράτησαν οι Βενιζελικοί στη Θεσσαλονίκη
Ενδεικτικό είναι πως από μια πλειάδα γνωστών και επώνυμων στελεχών προερχόμενων από τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη, οι μόνοι από τους άνρες που διασώθηκαν ήταν ο Θανάσης Παπαγεωργίου από την Πιερία και ο Μιχάλης Αλεξανδρίδης από τη Θεσσαλονίκη. Όλοι οι υπόλοιποι γνώρισαν αναπάντεχη αποτυχία. Εκλέχτηκαν επίσης και μερικές γυναίκες (Αρσένη, Βογιατζοπούλου, Γερακούδη), που κατάφεραν να ξεφύγουν από την κατάρρευση των γραμμών της… κατά τα άλλα πλειοψηφίας.
Ερμηνεύοντας τους λόγους της αποτυχίας τους, οι Παπανδρεϊκοί βορειοελλαδίτες αναφέρονταν:
1. Στην απόφαση του Παπανδρέου να μην επιδιώξει τον αποκλεισμό των Βενιζελικών από το Εθνικό Συμβούλιο, από τη στιγμή που το «ρεύμα» δεν κατέβασε περισσότερους από 45 υποψήφιους. Σαρανταπέντε κατεβάζει ο Βενιζέλος, τρεις τέσσερις θα βγάλει ο Άκης, άρα περισσεύουν 100 θέσεις για δικούς μας. Αυτήν την επιλογή του Παπανδρέου την αξιοποίησαν οι εκ μέρους του διαχειριστές του συνεδρίου, που θέλησαν να προωθήσουν ανθρώπους του στενού προσωπικού τους επιτελείου, αντί να κάνουν τις επιβεβλημένες επιλογές με βάση την αξιοκρατία και την εκπροσώπηση όλων των γεωγραφικών διαμερισμάτων της χώρας.
2. Στην επιλογή του Χάρη Καστανίδη να συγκροτήσει δική του γραμμή, χωρίς σ’ αυτήν να συμπεριλάβει στελέχη με τα οποία βρέθηκε στην ίδια πλευρά κατά την εσωκομματική αναμέτρηση. Η πρωτοβουλία αυτή του Χάρη λειτούργησε διασπαστικά στη Θεσσαλονίκη και στην υπόλοιπη Μακεδονία (τα στελέχη που μετείχαν στη γραμμή του προέρχονταν τόσο από την πόλη όσο και από διάφορους νομούς της βόρειας Ελλάδας) και οδήγησε σε εκατέρωθεν «κοψίματα», με αποτέλεσμα αρκετοί βορειοελλαδίτες να οδηγηθούν σε απρόσμενη αποτυχία, ενώ και ο ίδιος να μην καταφέρει να βγάλει ούτε έναν της δικής του επιλογής.
3. Στο περίεργο κλίμα των υπέρμετρων και αδικαιολόγητων φιλοδοξιών που κατέλαβε δεκάδες συνέδρους της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι «παραμυθιάστηκαν» και πίστεψαν ότι μπορούν να εκλεγούν. Οι δεκάδες Θεσσαλονικείς υποψήφιοι επέφεραν εσωτερικές έριδες, με αποτέλεσμα να μην έχουν οι τοπικοί υποψήφιοι την υποστήριξη που ανέμεναν από τους συντοπίτες τους.