Τύμπανα Κοσόβου ηχούν στην Ξάνθη!

Έστω και αργά πάντως άρχισαν να ενεργοποιούνται δειλά κάποια αντανακλαστικά εθνικής ευαισθησίας. Να εκφράζονται ανησυχίες, επιφυλάξεις για τους χειρισμούς της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής για πολλά μάλιστα χρόνια, απ’ το ’96 και μετά, από τότε που εγκαταλείφτηκε η εξωτερική πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην Τουρκία.

Βέβαια οι έως τώρα αντιδράσεις στην επιχείρηση «κοσοβοποίησης» της Θράκης απ’ την Τουρκία είναι, επαναλαμβάνουμε, δειλές. Διότι ορισμένοι φοβούνται πως θα χαρακτηριστούν… εθνικιστές. Διότι έτσι χαρακτηρίζει κάθε φωνή αντίστασης στα τουρκικά επεκτατικά σχέδια αυτή η ελίτ που έχει το πάνω χέρι στην Ελλάδα στα ΜΜΕ και στους πολιτικούς χώρους και ελέγχει τη ροή της πληροφόρησης!

Έτσι χαρακτήρισαν κι εμάς. Υπερβολικούς έως και… εθνικιστές. Όταν, απ’ τις 25 Γενάρη, σχολιάζοντας το παρασκήνιο της επίσκεψης Καραμανλή στην Τουρκία, επισημαίναμε:

• «Έντονο προβληματισμό προκάλεσε η μετατροπή σε διμερές θέμα του μειονοτικού, της μουσουλμανικής δηλαδή μειονότητας της Θράκης, που επιδέξια στη συνέχεια «εξισώθηκε» και τέθηκε σε σχέση αμοιβαιότητας από τον κ. Ερντογάν με την ελληνική (εθνική μειονότητα, κατά τη συνθήκη της Λωζάννης) μειονότητα της Κωνσταντινούπολης».

Αυτά γράψαμε τότε. Και μας εγκάλεσαν για… εθνικισμό, για ακραίες προσεγγίσεις, για κινδυνολογικές εκτιμήσεις…

Μέχρι που, προχθές μόλις, αυτήν την επιχείρηση της Τουρκίας την ανακάλυψαν και άλλοι. Όπως ο «Ελεύθερος Τύπος», που έκανε κύριο θέμα του ότι «Η Τουρκία ʽʽσκηνοθετείʼʼ μειονοτικό στη Θράκη».

Το γεγονός είναι πως πράγματι η Τουρκία εδώ και καιρό, αργά αλλά μεθοδικά, επιχειρεί να αλλάξει τη συνθήκη της Λωζάννης, να κατασκευάσει μειονοτικό στη Θράκη, με τελικό στόχο εξελίξεις α λα Κόσοβο!

Είναι δε και γι’ αυτό που εμείς επιμένουμε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να αναγνωρίσει τη μονομερή ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, επειδή αυτή δημιουργεί προηγούμενο και για τη Θράκη και για τα κατεχόμενα στην Κύπρο, παρά τις διακηρύξεις ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτές οι διακηρύξεις έχουν τόση αξία, όση τόσες άλλες αμερικανόπνευστες διακηρύξεις και «διαβεβαιώσεις» που πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων, όταν αυτό εξυπηρετούσε τα αμερικανικά σχέδια…

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα μας τόνισε παλαιός και έμπειρος πολιτικός, ο οποίος έχει ασχοληθεί με το μείζον αυτό -έτσι αποδεικνύεται- θέμα:

– Το θέμα, μας υπογράμμισε, είναι πολύ σοβαρό και έχει ανησυχήσει και την κυβέρνηση. Το έχει δε αναδείξει ψηλά στην ατζέντα του ο Ερντογάν.

Ο ίδιος μας διευκρίνισε ότι η Ελλάδα έχει μεταφέρει αυτό το θέμα στις Βρυξέλλες και το έχει καταστήσει ευρωτουρκικό, συνδέοντάς το με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.

Ωστόσο υπάρχουν διπλωμάτες οι οποίοι ανησυχούν. Και από ορισμένες επιλογές του υπουργείου Εξωτερικών (π.χ. βακούφια, συνέχιση διαλόγου περί «ελληνοτουρκικών διαφορών» κ.λπ.) και από μια τάση διολίσθησης, απ’ την εποχή που έφυγε απ’ το ΥΠΕΞ ο Π. Μολυβιάτης.

Μέχρι ύμνο και σημαία ετοίμασαν!

Ο σχεδιασμός λοιπόν υπάρχει. Εξελίσσεται. Όλα τα στοιχεία εκεί οδηγούν. Εκτός αν κάποιοι θέλουν να εθελοτυφλούν.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι οργανώσεις οι ελεγχόμενες απ’ το τουρκικό προξενείο έχουν φτάσει στο σημείο να έχουν ετοιμάσει μέχρι και σημαία και ύμνο για το… μελλοντικό εν Ελλάδι «Κόσοβο», δηλαδή το κράτος που ονειρεύονται!

Ενώ στο διαδίκτυο οργιάζει η προπαγάνδα των πρακτόρων της Άγκυρας. Και γενικά με κάθε τρόπο προωθούν τις επιδιώξεις τους, υπό την περίεργη ανοχή της ελληνικής Πολιτείας.

Μάλιστα στην όλη μεθόδευση φαίνεται να συμμετέχουν τόσο νυν όσο και πρώην βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τοπικά τους στελέχη ανήκοντα στη μειονότητα (χαρακτηριστικές περιπτώσεις η Καραχασάν, ο Ιλχάν Αχμέτ, ο Χατζηοσμάν κ.ά.).

Ενώ η περίεργη απραξία της ελληνικής κυβέρνησης οδήγησε πρόσφατα μόλις στην αποχώρηση απ’ τη Θράκη της θαρραλέας ελληνίδας δασκάλας Χαράς Νικοπούλου (κόρης του προέδρου του Αρείου Πάγου), επειδή δεν άντεξε την τρομοκρατία των μειονοτικών, υπό την ανοχή του τοπικού δημάρχου και των άλλων αρχών!

Το σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία μουσουλμανικού και τουρκικού τόξου από την Αλβανία μέχρι τη Θράκη, που θα «καπελώσει» την Ελλάδα.

Και εξελίσσεται με ποικίλους τρόπους. Και με την προώθηση του στόχου να αναγνωριστεί η μειονότητα ως «τουρκική».

Και με την επιβολή του «νόμου της Άγκυρας» στις περιοχές όπου υπάρχει μειονότητα, υπό την ανοχή -επαναλαμβάνουμε- των ελληνικών αρχών.

Και με οικονομικά μέσα. Όπως με την εγκατάσταση της τουρκικής «Αγροτικής» τράπεζας στην Κομοτηνή, μέσω της οποίας θα ασκούν οικονομικές παρεμβάσεις και θα δημιουργούν εξαρτήσεις (δάνεια κ.λπ.).

Απέναντι σε αυτές τις τουρκικές μεθοδεύσεις οι ελληνικές «απαντήσεις» είναι από αμήχανες έως ανύπαρκτες. Κάποιες κινήσεις, όπως το επικείμενο άνοιγμα και στην Αλεξανδρούπολη παραρτήματος του Αρσακείου, είναι μεν θετικές για την ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας, αλλά δεν αρκούν. Πολύ περισσότερο όταν αποδεικνύεται πως οι Τούρκοι έχουν στρατηγική, ενώ εμείς όχι…

Επίλογος;

Εμείς απλώς θα υπενθυμίσουμε αυτά που έχει πει εδώ και χρόνια ένας πραγματικός, ασυμβίβαστος πατριώτης, ο Β. Λυσαρίδης περί σχεδίου «κυπροποίησης της Θράκης».

Ακούει κανείς στην Αθήνα;