Το λάδωμα

Ο ένας ήταν στέλεχος της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Μεταφορών. Ο άλλος ήταν στέλεχος του κορυφαίου συνδικαλιστικού οργάνου, των «σχολών» οδήγησης.

Κύριο αντικείμενο της συνέντευξης ο χρηματισμός ή μη των «εξεταστών». Η συνέντευξη εξελίχθηκε και σε άγριο καβγά, στον οποίον έμπαιναν πάντα με καταγγελτικό λόγο και οι ακροατές.

Αισθάνθηκα ντροπή, θλίψη, αγανάκτηση και οργή, επειδή ισχυρίζονταν οι κύριοι αυτοί ότι το φαινόμενο της δωροδοκίας είναι περιστασιακό. Το διαπράττουν ορισμένοι επίορκοι και δεν έχει τις διαστάσεις που του δίνουν μερικοί.

Τα ισχυρίζονταν αυτά αδιάντροπα, ενώπιον χιλιάδων ελλήνων ακροατών, οι οποίοι σχεδόν στο σύνολό τους είναι «δαγκωμένοι», είναι θύματα της κοινοπραξίας που κάνουν οι «Σχολάρχες» με τους «Εξεταστές». Γιατί κακά τα ψέματα. Το φαινόμενο της διαφθοράς στο σύστημα των αδειών οδήγησης είναι εκτεταμένο, είναι καθεστώς και πλήττει τους πάντες. Και δεν μπορώ να δεχθώ ότι δεν έχουν αίσθηση του φαινομένου ο αρμόδιος υπουργός και οι νομάρχες κάτω από τη διοίκηση των οποίων λειτουργεί το σύστημα. Άγρια θύματα οι υποψήφιοι οδηγοί με τη σύμπραξη των «δασκάλων» και των εξεταστών της ημέρας, οι οποίοι ναι μεν προέρχονται από κλήρωση, αλλά από ένα «σύνολο κατά κανόνα διεφθαρμένων».

Η «προδικασία» είναι περίπου η εξής: Οι «δάσκαλοι» προετοιμάζουν «ψυχολογικά» και κάτω από την καταλλήλως διαμορφούμενη ατμόσφαιρα τον μαθητή «ότι αν δεν λαδώσεις, χαρτί δεν παίρνεις», ο οποίος κάτω από την ανάγκη να τελειώνει μια ώρα νωρίτερα καταβάλλει το αντίτιμο.

Το σύστημα είναι διεφθαρμένο απʼ άκρου σε άκρο, σε όλες τις διευθύνσεις συγκοινωνιών όλων των νομαρχιών όλης της χώρας. Δεν είναι, όμως, μόνο διεφθαρμένο είναι και ξεπερασμένο. Και μόνος τρόπος εξουδετέρωσης αυτής της κοινωνικής μάστιγας είναι να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με ένα σύστημα σύγχρονο, αυτοματοποιημένο, αντικειμενικό και αδιάβλητο, ένα σύστημα έξω και πέρα από την υστερόβουλη κρίση του κάθε «ειδικού».

Σήμερα, οι νέοι άνθρωποι έχουν ανεπτυγμένο IQ, έχουν καταπληκτική εξοικείωση με την τεχνολογία και τη μηχανική, έχουν προηγμένη αντίληψη, ώστε να μην τους είναι και τόσο απαραίτητη η ειδική εκπαίδευση από τον ιδιώτη σχολάρχη. Αν μάλιστα η εκπαίδευση αυτή προστεθεί θεωρητικά ως μάθημα στα σχολεία της μέσης εκπαίδευσης, τουλάχιστον μια ώρα την εβδομάδα, τότε όλα τα νέα παιδιά που θα τελειώνουν το λύκειο θα μπορούν άριστα μπροστά σε έναν υπολογιστή του υπουργείου και έναν εξομοιωτή να θέσουν υπό την κρίση τη δεξιότητά τους. Έτσι θα απαλλαγεί ο τόπος από το διεφθαρμένο σύστημα. Αυτό θα ήταν μεταρρύθμιση και μάλιστα μια σημαντική μεταρρύθμιση.

Όσοι θέλγονται από τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες εξυγιαίνουν και εκσυγχρονίζουν το σύστημα, ας το τολμήσουν.

* Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι πρώην Αντ/ος της Βουλής και Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ»

e-mail: [email protected]