Ποια είναι η ανατροπή;

Αυτό φαίνεται καθαρά και από το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση της ΝΔ. Ένα νομοσχέδιο που υπονομεύει παραπέρα το μέλλον της νέας γενιάς και υποχρεώνει τους εργαζόμενους να ξεζουμίζονται μέχρι τα βαθιά γεράματα από την εργοδοσία. Οι αντιδραστικοί νόμοι Σιούφα – Ρέππα δεν επαρκούσαν για τα κέρδη του κεφαλαίου. Θέλει κι άλλα. Τα πήρε. Στην πορεία θα πάρει περισσότερα, αν ο λαός δεν σηκώσει το ανάστημά του.

• Προεκλογικά το ΚΚΕ έδωσε, επίσης, συνέντευξη Τύπου με αποκλειστικό θέμα την κατάσταση στα Βαλκάνια. Οι εξελίξεις που ζούμε επιβεβαίωσαν –και πάλι δυστυχώς– τις ανησυχίες και τις προειδοποιήσεις του για την εκρηκτική κατάσταση στην περιοχή. Δεν επικέντρωσε στην ονοματολογία, συνεχίζοντας στην ίδια επιβεβαιωμένη γραμμή που έχει εδώ και 16 χρόνια. Υπογράμμισε ότι το κύριο δεν είναι η ονομασία της ΠΓΔΜ, αλλά η διαπάλη στα Βαλκάνια για τις σφαίρες επιρροής, η δημιουργία κρατών-προτεκτοράτων, ο ιμπεριαλισμός και ο εθνικισμός. Και έδειξε τα παρόμοια σχέδια που εξυφαίνονται από την πλευρά του ιμπεριαλισμού για την Παλαιστίνη. Επισήμανε ταυτόχρονα ότι το «Σχέδιο Ανάν» θα έρθει με άλλη ονομασία, όμως με το ίδιο περιεχόμενο επί της ουσίας.

• Αυτά τα δύο παραπάνω ζητήματα, ως παραδείγματα από πολλά άλλα παρόμοια, αναδείχνουν ένα καίριας και θεμελιώδους σημασίας θέμα: Το πρόβλημα της εξουσίας. Υπογραμμίζουν ότι η επίλυσή τους δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί με ρετουσαρίσματα του πολιτικού συστήματος, γιατί αυτό το σύστημα υπηρετεί «λύσεις» υπέρ του ιμπεριαλιστικού παράγοντα, υπέρ των μονοπωλίων. Και το υπηρετεί, είτε με τη «Δεξιά» είτε με τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή. Όπως το υπηρετεί, επίσης, με τη δικομματική εναλλαγή, θα το υπηρετήσει και με τη διπολική, όποιας έκφρασης, συντηρητική ή Αριστερή – Κεντροαριστερή.

• Η φιλολαϊκή απάντηση, λοιπόν, βρίσκεται στη μόνη διέξοδο: Λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία.