Ούτε Ανανιστές ούτε ριψάσπιδες Υμίων ούτε επιλήσμονες FYROMάστορες
Ματαίως προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν, να παρασύρουν και τελικά να μαντρώσουν ανυποψίαστους πολίτες, ανέλπιδες ρυτίδες του μόχθου και διψασμένους για οράματα νέους.
Ματαίως υπόσχονται μια πατρίδα υπερήφανη και έναν ελληνισμό στα ανατολικά και βόρεια σύνορά μας, σε αγαστή και δημιουργική συνεργασία με τα εκεί δοτά, εξωνημένα και στρατοκρατικά καθεστώτα και τους αφιονισμένους λαούς τους. Ματαίως προσπαθούν να πείσουν ότι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βρίσκονται στην καλύτερη εκπαιδευτική και δημοκρατική τους φάση, ακόμα κι όταν είναι κλειστά, αρκεί να είναι δημόσια. Δηλαδή, σε κατάληψη ή σε εφαρμογή του φασιστικού κεκτημένου παροχής ασύλου σε ολιγάριθμους βανδάλους και πυρομανείς.
Όμως το μαγικό κουτί που «έβγαζε» τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, ραγισμένο εδώ και χρόνια, έχει πλέον σπάσει και ήδη είναι διάτρητο. Τώρα όλοι βλέπουν τον ψεύτικο πάτο με τους καταχθόνιους μηχανισμούς ψεύτικων συνθημάτων, διακηρύξεων, υποσχέσεων…
Για ισχυρή Ελλάδα, της ανάπτυξης, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας. Για συμμετοχική δημοκρατία και διαφάνεια. Για επανίδρυση του διαλυμένου κράτους. Για νέα αλλαγή, μακριά από αυτήν του μεγάλου κόλπου του χρηματιστηρίου, των Υμίων και του Σχεδίου
Ανάν. Για το ότι όλοι οι Έλληνες είμαστε το ίδιο πατριώτες. Για το ότι δημοκράτες είναι μόνον… οι αριστεροί και ιδιαίτερα οι εξ επαγγέλματος ναρκοθέτες της καθημερινότητας, αλλά και του δικαιώματος εκπαίδευσης του απλού πολίτη.
Για την Ελλάδα, που δεν εκβιάζεται (παρά μόνο από Τούρκους, Αμερικανούς, Άγγλους, ΕΕ, Σκοπιανούς, Αλβανούς και το τουρκικό προξενείο Θράκης…), αλλά και δεν εκβιάζει (αυτό μας έλειπε). Για την Ελλάδα, που δεν διεκδικεί τίποτε (αντίθετα, υποχωρεί, παραχωρεί και ενίοτε τα δίνει όλα).
Για το ότι όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα τα «χειρίζεται» η κυβέρνηση και επομένως ο λαός δεν έχει καμιά αρμοδιότητα. Έτσι, ο λαός δεν μπορεί να ασκεί πολιτική με συλλαλητήρια. Άποψη εξόχως νεοφασιστική, δηλαδή νεοταξική, που προοιωνίζεται, ίσως, νέα εθνική συρρίκνωση. Ήδη, το ΥΠΕΞ διακηρύσσει ότι τις σχέσεις μας με Σκόπια, Αλβανία και σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου (που βαυκαλίζεται με μεγαλόπνοα και ανιστόρητα σχέδια όπως αυτά των Σκοπίων) τις αντιμετωπίζουμε με συναίνεση, ρεαλισμό και αξιοπρέπεια…
Συναίνεση με τον άρπαγα, τον σφετεριστή και βιαστή είναι άραγε να δίνεις το μισό βιος σου, τη μισή ύπαρξή σου, όντας φοβικός, ανίκανος ή μπορεί και εξωνημένος και συγχρόνως να αισθάνεσαι υπερήφανος και πατριώτης;
Ρεαλισμός είναι άραγε να στηρίζεις το Σχέδιο Αχτισάαρι (ή ακόμη χειρότερα το πτωματικό πλέον ανδραποδώδες Σχέδιο Ανάν), που αναγορεύει τοπικές, εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες σε κρατίδια – προτεκτοράτα υπόγειων συμφερόντων; Τι «σκέφτεται» άραγε το συνήθως εκτός πολιτικής διπλωματίας και γεωστρατηγικής πολιτικής ΥΠΕΞ για περιπτώσεις όπως:
• Της Ηπείρου, όπου εύκολα μπορούν να «μετεγκατασταθούν» ένα εκατομμύριο Αλβανοί μετανάστες που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα;
• Της Θράκης, όπου οι μουσουλμάνοι του τουρκικού προξενείου είναι κράτος εν κράτει, αφού «επέβαλαν» την προσηλυτιστική διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία;
• Της κατεχόμενης Κύπρου, όπου το ισλαμοκεμαλικό χαλιφάτο της Τουρκίας είναι έτοιμο να ασκήσει κάθε υπονομευτική δυνατότητα, από το Σχέδιο Αχτισάαρι μέχρι το Σχέδιο Ανάν;
Αξιοπρέπεια είναι άραγε να διαπραγματευόμαστε ή ακόμη χειρότερα να εκχωρούμε το όνομα της Μακεδονίας, που είναι συστατικό του έθνους και της υπόστασής μας; Που νοηματοδοτεί και συμπυκνώνει την ελληνική ιστορία, γλώσσα, επιστήμη και φιλοσοφία για περισσότερο από 3.000 χρόνια; Αξιοπρέπεια είναι άραγε Σκόπια και Αλβανία (όπου και η προδομένη βόρεια Ήπειρος) να λεηλατούν δικαιώματά μας και, αντ’ αυτού, εμείς να τους επιβραβεύουμε, χορηγώντας, πέραν πολλών άλλων διευκολύνσεων, δισεκατομμύρια ευρώ, χρήματα των χειμαζόμενων ελλήνων πολιτών; Και επιπλέον, ως ευτελείς και ανίκανοι, να τους εκλιπαρούμε για να… μετριάσουν τη λεηλασία τους;
Όλα τα παραπάνω και άλλα, ακόμη χειρότερα, που συμβαίνουν σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα γίνονται και εξυφαίνονται ερήμην του ελληνικού λαού και σε πλήρη αντίθεση προς τη θέλησή του. Γιατί μόνο ευτελείς και ανόητοι θα μπορούσαν να δεχθούν διπλή ονομασία και μόνο ανιστόρητοι, φοβικοί καρεκλοκένταυροι και εθελόδουλοι, σύνθετη ονομασία που θα οδηγούσε στο να αποκαλούνται οι Σκοπιανοί de jure Μακεδόνες. Καλά, επίγνωση μπορεί να μην υπάρχει, αλλά εντροπή δεν υπάρχει;
Είναι λοιπόν επιταγή της ιστορίας και του μέλλοντος του ελληνισμού η άμεση προσφυγή σε δημοψήφισμα για ν’ αποφασίσει ο κυρίαρχος ελληνικός λαός για την, διά πλαστογράφησης και λεηλασίας, υπονόμευση της εθνικής του υπόστασης από το προτεκτοράτο υποχθόνιων σκοπιμοτήτων κρατίδιο των Σκοπίων.
* Υποψήφιου στις βουλευτικές εκλογές του 2004 και στις δημοτικές του 2002, διδάκτορος Πανεπιστημίου Αθηνών, αρθρογράφου