Μάχη επιγόνων στο Φανάρι
Την απόφαση του κ. Βαρθολομαίου τη διαδέχτηκαν η έκπληξη και η οργή του Μητροπολίτη Σεβαστείας Δημητρίου, ο οποίος, όπως λένε οι πληροφορίες μας, δεν περίμενε «τέτοια αχάριστη συμπεριφορά από τον Πατριάρχη, τον οποίο υπηρέτησε με αφοσίωση και του συμπαραστάθηκε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της Πατριαρχίας του από το 1991 και εντεύθεν».
Την απομάκρυνση του Μητροπολίτη Σεβαστείας την ακολούθησε η παραίτηση του Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Μελίτωνα απ’ όλες τις νευραλγικές επιτελικές θέσεις του Φαναρίου. Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας και στενός συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριάρχη προ τριετίας περίπου είχε γευτεί την άψινθο της αχαριστίας με την αντικατάστασή του από τη θέση της αρχιγραμματεύοντος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου με τον νέο και ισχυρό, καθώς φαίνεται, άνδρα του Φαναρίου και εξ απορρήτων σήμερα του Οικουμενικού Πατριάρχη, τον Αρχιμανδρίτη Ελπιδοφόρο.
Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Μελίτων, σύμφωνα με πληροφορίες μας, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο, διότι θεώρησε προσβλητική για το κύρος και την εν γένει προσφορά του Μητροπολίτη Σεβαστείας Δημήτριου την αψυχολόγητη ενέργεια του Πατριάρχη να τον αντικαταστήσει. Οι ίδιες πληροφορίες λένε επίσης ότι στο παρελθόν, όταν ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας απηλλάγη των καθηκόντων του αρχιγραμματεύοντος, ο Μητροπολίτης Σεβαστείας Δημήτριος του είχε συμπαρασταθεί και τον είχε υποστηρίξει σε όλες τις δύσκολες στιγμές της διοίκησης και των σχέσεών του με τον δύσκολο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Οι γνωρίζοντες τα του Φαναρίου θεωρούν ότι οι κινήσεις αυτές του Οικουμενικού Πατριάρχη ήταν γι’ αυτόν μονόδρομος, επειδή ήθελε από καιρό να απαλλαγεί από τα «κουρασμένα παλικάρια», που άρχισαν να γίνονται πλέον αντιπαραγωγικά για την ομαλή λειτουργία του Φαναρίου. Άλλοι θεωρούν ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των δύο ομάδων που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στο Φανάρι και ότι, αργά ή γρήγορα, θα ερχόμασταν σε επαφή με αυτήν την εξέλιξη.
Ένα είναι βέβαιο, ότι αν στο μικρό Φανάρι, τη «μικρά αλλά ισχυρά ζύμη», ασχολούνται με τέτοιου είδους καταστάσεις, ενώ θα έπρεπε να είναι όλοι μαζί ενωμένοι σε μια γροθιά, τότε δεν πρέπει να μας παραξενεύουν οι απαιτήσεις που κατά καιρούς εγείρει το Φανάρι και από την Εκκλησία της Ελλάδος, όσο παράλογες κι αν είναι. Οι άνθρωποι πρέπει με κάτι να ασχολούνται για να μην πλήττουν.