Επικαιρότητα
1Στα Βαλκάνια παίζεται από τις δύο υπερδυνάμεις ένα αρκετά επικίνδυνο παιχνίδι, που είναι ενδεχόμενο να καταλήξει σε αποσταθεροποίηση της περιοχής μας, ακόμη και με αλλαγές συνόρων. ΗΠΑ και Ρωσία επιδιώκουν να αποκτήσουν επιρροή στον βαλκανικό χώρο και να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ η αιωνίως άβουλη και ρυμουλκούμενη από τις ΗΠΑ Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν κατάφερε ούτε θα καταφέρει να χαράξει δική της εξωτερική πολιτική, γιατί στερείται πολιτικής βούλησης, φανερά στηρίζει τις επιδιώξεις των
ΗΠΑ στα Βαλκάνια. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τις βαθιές εθνικές διαφορές που χωρίζουν τις βαλκανικές χώρες και καθιστούν την περιοχή μας ευαίσθητη και να δημιουργήσουν κρατίδια-προτεκτοράτα με τυφλή υπακοή στις εντολές της Ουάσινγκτον. Έτσι υποδαυλίζουν τις εθνικές διαφορές και δημιουργούν εντάσεις που ασφαλώς, αργότερα, θα ενταθούν με άγνωστο προς το παρόν αποτέλεσμα. Σήμερα το Κόσοβο και τα Σκόπια αποτελούν την αιχμή του δόρατος της βαλκανικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τα Σκόπια και η μελλοντική τους ονομασία αποτελούν αυτήν τη στιγμή μοχλό πίεσης για την Ελλάδα. Για τις ΗΠΑ, απείρως σοβαρότερο είναι το πρόβλημα της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Και για να το πετύχει αυτό δείχνει διατεθειμένη να αγωνιστεί σθεναρά. Και η αμερικανική πεποίθηση-παγίδα είναι ότι τάχα η περίπτωση του Κοσόβου διαφέρει απ’ όλες τις περιπτώσεις μειονοτήτων που διεκδικούν ανεξαρτησία. Και η λύση του προβλήματος θα είναι μοναδική και μη επαναλαμβανόμενη. Στην παγίδα αυτή έπεσαν η Βρετανία, οικειοθελώς, και η Ισπανία, που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ξεσηκωμένων για ανεξαρτησία μειονοτήτων (Ισλανδών και Βάσκων). Τα τυχόν εμπόδια που θα μπορούσαν να συναντήσουν οι επιλογές των ΗΠΑ στους κόλπους ορισμένων χωρών της ΕΕ ήδη έχουν υπερπηδηθεί. Για τους ηγέτες της ΕΕ υπέρτατος νόμος είναι η στήριξη της αμερικανικής πολιτικής, όπου Γης. Η εθνική τους συνείδηση έχει καταπνιγεί. Το έχουν αποδείξει σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Τώρα ξεχνούν ότι το Κόσοβο έχει πάρα πολλές ομοιότητες με την Ισλανδία, τη Σκωτία, το Ναγκόρνο Καραμπάχ, την κουρδική επαρχία της Ανατολικής Τουρκίας, με την τουρκοκρατούμενη Βόρεια Κύπρο, με την Αμπχαζία, τη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, το Κασμίρ και αρκετές άλλες περιοχές. Ψεύδεται για άλλη μια φορά η ηγεσία των ΗΠΑ.
2Ποιες είναι οι επιδιώξεις της Ρωσίας στον βαλκανικό χώρο; Μέσα στα πλαίσια της πολιτικής που έχει χαράξει ο Πούτιν για την αύξηση της πολιτικής επιρροής της χώρας του και την ανύψωσή της σε υπερδύναμη, όπως ήταν την εποχή 1945-1990, πρέπει να τοποθετήσουμε το βαλκανικό παιχνίδι της Ρωσίας. Επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την αντίδραση της Σερβίας στον περαιτέρω διαμελισμό της και υποστηρίζει τη γειτονική μας χώρα στην άρνησή της να παραχωρήσει πλήρη ανεξαρτησία στο Κόσοβο. Και φυσικά είναι πρόθυμη να παράσχει οικονομική και στρατιωτική βοήθεια στην ακρωτηριασμένη Σερβία για να κερδίσει σε επιρροή. Και ακόμα προσπαθεί να εμφανίσει φόβους στο κράτος των Σκοπίων για την τύχη του Τέτοβου, της επαρχίας του κρατιδίου αυτού που κατοικείται αποκλειστικά από Αλβανούς, οι οποίοι βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής για ξεσηκωμό. Στην Ελλάδα διακριτικά θυμίζει τις ομοιότητες του Κοσόβου με το ψευδοκράτος της τουρκοκρατούμενης Βόρειας Κύπρου. Και στη Βουλγαρία επισείει τον κίνδυνο ξεσηκωμού της ισχυρής αλβανικής και μουσουλμανικής μειονότητας που ζει στη χώρα αυτή. Η Ρωσία γνωρίζει καλά το πρόβλημα μειονοτήτων που αντιμετωπίζουν σχεδόν όλες οι χώρες της Βαλκανικής. Και είναι εύκολο για μια μεγάλη δύναμη να χρησιμοποιήσει αυτήν την κατάσταση για να αποσταθεροποιήσει το σημερινό βαλκανικό στάτους και να ματαιώσει τα αμερικανικά σχέδια και τις επιδιώξεις του ΝΑΤΟ. Εάν οι δύο υπερδυνάμεις τεντώσουν το σχοινί, τότε η περιοχή μας θα γίνει τόπος σφοδρών αντιπαραθέσεων, με αποτελέσματα μη προβλέψιμα.
Η Ελλάδα πώς αντιδρά στο θέμα της ανεξαρτησίας του Κοσόβου; Η Ρουμανία και η Βουλγαρία εξεδήλωσαν την αντίθεσή τους στην αμερικανική απόπειρα για τη ίδρυση του προτεκτοράτου. Εμείς, οι τάχα ισχυροί των Βαλκανίων, τηρούμε αιδήμονα σιγή και μοιράζουμε χαμόγελα. Και τελικά θα συρθούμε σε αναγνώριση του Κοσόβου και σε οικονομική του βοήθεια με τη δικαιολογία ότι ακολουθούμε τη γραμμή που χαράσσει το «ιερατείο των Βρυξελλών». Να γιατί γίναμε κλοτσοσκούφι και δεν μας υπολογίζει κανείς. Ούτε και αυτά τα Σκόπια!