Εκλογικοί εφιάλτες για Κώστα – Γιώργο
Κι όταν αναφερόμαστε σε προγραμματισμό επόμενων κινήσεων και πρωτοβουλιών, εννοούμε βασικά τους εκλογικούς σχεδιασμούς του πρωθυπουργού, σε συνδυασμό με τους «ενδιάμεσους» σταθμούς μιας πορείας προς τις κάλπες, όπως ενδεχόμενος ανασχηματισμός, χειρισμός της εικόνας του Καραμανλή, αντιμετώπιση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.
Σύμφωνα λοιπόν με έγκυρες πληροφορίες μας, προερχόμενες από συνεργάτες του πρωθυπουργού που είναι σε θέση να γνωρίζουν σκέψεις και προθέσεις του, υπό τις προϋποθέσεις που έχουν σήμερα διαμορφωθεί, το πιθανότερο εκλογικό σενάριο είναι αυτό της άνοιξης του 2010, συνδεόμενο με την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Βεβαίως εξετάζεται και το σενάριο των εκλογών την άνοιξη του 2009, σε συνδυασμό με τις ευρωεκλογές. Όμως οι σχετικές πληροφορίες κάνουν λόγο για περισσότερες πιθανότητες του σεναρίου του 2010. Και αναφέρουν πως κάτι τέτοιο είναι πιο κοντά στη λογική Καραμανλή, ο οποίος έτσι κι αλλιώς θέλει να βγάλει προς τα έξω ένα πρόσωπο «θεσμικής συνέπειας» και μέχρι τώρα το έχει σε γενικές γραμμές πετύχει. Οπότε το 2010 είναι πολύ πιθανό να προκληθούν οι εκλογές απ’ την αξιωματική αντιπολίτευση, αν δεν συναινέσει στην εκλογή Προέδρου κοινής αποδοχής.
Πάντως και στη μία και στην άλλη περίπτωση ο σχεδιασμός του Κώστα Καραμανλή αφορά διπλές εκλογές.
Και τούτο επειδή είναι πιθανό -αυτό τουλάχιστον προκύπτει από όλες τις σημερινές δημοσκοπήσεις – να μην υπάρξει αυτοδυναμία, δεδομένου ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη, που δίνει στο πρώτο κόμμα μπόνους 40 εδρών, οπότε η αυτοδυναμία έτσι κι αλλιώς δυσκολεύεται. Αφού μάλιστα η ΝΔ παραμένει μεν πρώτο κόμμα και δεν φαίνεται να απειλείται απ’ το δεινά χειμαζόμενο ΠΑΣΟΚ, αλλά τα ποσοστά της, ακόμα και με αναγωγή των αναποφάσιστων, είναι πολύ μικρότερα απ’ το σχεδόν 42% των τελευταίων εκλογών που έδωσε μια οριακή αυτοδυναμία.
Οπότε είναι πολύ πιθανό να προσφύγει σε νέες εκλογές, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, με το εκλογικό σύστημα Παυλόπουλου, που δίνει στο πρώτο κόμμα μπόνους 50 εδρών και επίσης:
• Αποκλείει απ’ το μπόνους τον συνασπισμό ή τη συμμαχία κομμάτων. Έτσι, α πριόρι ακυρώνεται πιθανή συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως μια τέτοια συνεργασία δεν αποκλείεται απ’ τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη, δηλαδή δεν αποκλείεται απ’ τις επόμενες εκλογές. Ωστόσο, οι πιθανότητες μιας τέτοιας συνεργασίας είναι από ελάχιστες έως και μηδενικές, για τις επόμενες εκλογές τουλάχιστον. Όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να καταγραφεί αυτόνομα η παρουσία του, πολύ περισσότερο που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ανίκανο να βγει απ’ τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση του.
Επιπλέον ουδείς εγγυάται ότι σε πιθανή συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσουν όλοι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και ότι μια τέτοια συνεργασία δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ, υπέρ της ΝΔ και του ΚΚΕ τελικά…
Αν λοιπόν για την επίτευξη αυτοδυναμίας απαιτηθούν τελικά δύο εκλογικές αναμετρήσεις, τότε αν μεν επικρατήσει το σενάριο των εκλογών το 2009 (την άνοιξη), οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν περίπου δυο μήνες πριν από τις ευρωεκλογές. Οπότε αν απαιτηθεί να ξαναπάει η χώρα σε εκλογές, αυτές μπορεί να πραγματοποιηθούν μαζί με τις ευρωεκλογές.
Υπέρ του σεναρίου αυτού συνηγορεί η ανάλυση σύμφωνα με την οποία αν οι ευρωεκλογές προηγηθούν των εθνικών εκλογών, στις οποίες η ψήφος είναι έτσι κι αλλιώς «χαλαρότερη» και τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων πέσουν τραγικά, τότε το πράγμα δεν θα μπορεί να «μαζευτεί», να ελεγχθεί. Και οι εθνικές εκλογές που θα ακολουθήσουν θα είναι μια «μικρογραφία» των ποσοστών των ευρωεκλογών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Κατά του σεναρίου αυτού, όπως προαναφέραμε, είναι η επιμονή του Κ. Καραμανλή να έχει εικόνα «θεσμικής συνέπειας».
Πάντως κρίσιμο χρονικό σημείο σχετικά με το τι τελικά θα γίνει θα είναι το προσεχές φθινόπωρο.
Αν τότε ο πρωθυπουργός πάει σε ανασχηματισμό, αυτό θα σημαίνει ότι το ενδεχόμενο των εκλογών λίγους μόλις μήνες αργότερα, δηλαδή την άνοιξη του 2009, απομακρύνεται. Ενώ ενισχύεται, αν δεν γίνει ανασχηματισμός.
Τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ…
Ενώ ο Καραμανλής έχει ξεκινήσει να σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του (άσχετα με το αν θα του βγουν), το ΠΑΣΟΚ, και κυρίως ο αρχηγός του, συνεχίζουν να ταλανίζονται απ’ τα σύνδρομα της αμηχανίας και ανικανότητας να βρουν αντίδοτα στη μεγάλη κρίση τους.
Ουσιαστικά δείχνουν πλήρη αδυναμία να παρέμβουν. Και είναι φαιδρό να υποστηρίξει κάποιος ότι το συνέδριο θα βγάλει το ΠΑΣΟΚ απ’ τα αδιέξοδα. Ένα συνέδριο μάλιστα που έχει ως σήμερα περάσει απαρατήρητο, πράγμα πρωτοφανές για την ιστορία των συνεδρίων του ΠΑΣΟΚ.
Ουσιαστικά η εικόνα που βγάζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι του «ακίνητου» που αναμένει το μοιραίο.
Έτσι την ίδια ώρα που ο Καραμανλής φιλοτεχνεί την εικόνα του εθνικά ασυμβίβαστου (αξιοποιώντας τις εξελίξεις στο Σκοπιανό) και του μεταρρυθμιστή (είναι χαρακτηριστικό ότι βγήκε και «πήρε πάνω του» την ασφαλιστική μεταρρύθμιση), σχεδιάζοντας τη στρατηγική του, ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ αναλώνονται σε μάχες εσωκομματικές, άγονες και αδιέξοδες. Ενώ το στελεχικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ ή αδρανεί ή… περιμένει τον Γιώργο στη γωνία ή… ανακαλύπτει εχθρούς και υπονομευτές στα ΜΜΕ!
Είναι χαρακτηριστικές οι εκτιμήσεις γνωστού δημοσκόπου επί των πολιτικών εξελίξεων και διεργασιών:
• Θα πρέπει να αναμένουμε και νέες και ακόμα μεγαλύτερες εκπλήξεις, που θα μας κάνουν να τρίβουμε ακόμα περισσότερο τα μάτια μας!
• Είναι πολύ πιθανό ότι ο Καραμανλής θα βγει ωφελημένος απ’ το Σκοπιανό και θα το αξιοποιήσει αυτό.
Αλλά, αν η κυβέρνηση κάνει στοιχειωδώς σοβαρούς χειρισμούς στο Ασφαλιστικό, τότε μπορεί επίσης να βγει κερδισμένη, παρά το καταρχάς αρνητικό κλίμα που προέκυψε μετά την κατάθεση των προτάσεών της. Χαρακτηριστικά μας τόνισε ότι «αν κάνεις ορό αλήθειας στους πασόκους, θα δεις ότι κατά βάθος συμφωνούν κι αυτοί με τις ρυθμίσεις»!