Δεν άφησαν πρέσβη μας να υποστηρίξει στον ΟΗΕ τις ελληνικές θέσεις για τη Μακεδονία
-Ύποπτες αναβολές και σκόπιμες χρονικές μεταθέσεις στη διεκπεραίωση απαραίτητων διπλωματικών κινήσεων που θα έδιναν πολιτικό βάρος και αέρα δικαίωσης των ελληνικών θέσεων.
-Υπονομεύσεις όλων όσοι σε πολιτικό κοινοβουλευτικό και διπλωματικό επίπεδο ήθελαν, αλλά και μπορούσαν να τραβήξουν την υπόθεση μπροστά, είναι μερικές μόνο όψεις αυτής της πληγωμένης εθνικής υπόθεσης. Πληγωμένης βεβαίως, αν αναλογιστεί κανείς τον πλούτο των επιχειρημάτων που βασίζονται σε ιστορικά προηγούμενα και διεθνή ντοκουμέντα.
Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του πρέσβη Μανώλη Γούναρη, στον οποίο η πολιτική και διπλωματική ηγεσία του ΥΠΕΞ δεν επέτρεψε να αναγνώσει μια πολυσήμαντη ομιλία σε διεθνή διάσκεψη του ΟΗΕ για τα τοπωνύμια.
Το «ΠΑΡΟΝ» φέρνει στη δημοσιότητα το κείμενο αυτό που ποτέ δεν εκφωνήθηκε. Αντ’ αυτού η ηγεσία του ΥΠΕΞ έδωσε εντολή σε νεαρό και άπειρο διπλωμάτη να παραστεί στη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής του ΟΗΕ για τα τοπωνύμια (για τις ονομασίες δηλαδή φυσικών τοπίων, λιμνών, ποταμών κ.λπ. σε περιοχές για τις οποίες υπάρχουν διακρατικές διαφορές και διενέξεις) και να ψελλίσει ελάχιστες και ανούσιες λέξεις. Οι θέσεις της Ελλάδας επί του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων είναι γνωστές, ήταν το κολοσσιαίο (sic) επιχείρημα του νεαρού διπλωμάτη απέναντι στα δηλητηριώδη βέλη που επί δύο ημέρες εξαπέλυσαν διπλωμάτες της Τουρκίας, της FYROM, αλλά και των ΗΠΑ.
Δεν έχει σημασία το ότι η συνεδρίαση αυτή έγινε τον περασμένο Σεπτέμβρη, στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, και εμείς το μάθαμε μόλις τις προηγούμενες ημέρες. Σημασία, και μάλιστα πρωτεύουσα, έχει το έντονο παρασκήνιο μεταξύ υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα και των γραφείων της μόνιμης αντιπροσωπίας μας στον ΟΗΕ για να κοπεί η ομιλία του κ. Γούναρη.
Χάθηκε έτσι μια ακόμα ευκαιρία να καταγραφεί σε επίσημα πρακτικά των διασκέψεων του ΟΗΕ η ελληνική θέση. Αυτό παίζει τεράστιο ρόλο για τις ανακεφαλαιώσεις που κατά καιρούς γίνονται στην έδρα του ΟΗΕ επί διακρατικών διαφορών και των θέσεων που κάθε χώρα υπερασπίζεται, σε ποιο βαθμό και με ποια επιμονή. Δεν πρέπει έτσι να μας ακούγεται παράξενο το ότι αρκετές δυτικές χώρες, και όχι μόνο, είχαν σχηματίσει την εντύπωση ότι η Ελλάδα δεν ενοχλείται από πιο «εποικοδομητικές» προτάσεις και απόψεις που διατυπώνονταν κατά καιρούς και αλλοίωναν δραστικά την ουσία του προβλήματος της ονομασίας και μείωναν τη σημασία των ελληνικών θέσεων που αρχικά η πολιτική ηγεσία της χώρας μας είχε πάρει με καθολική λαϊκή αποδοχή.
Το κείμενο της ομιλίας είχε ως εξής:
«Αγαπητοί κύριοι,
Δεν υφίσταται οποιαδήποτε βάση από ιστορικής άποψης και από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, για τη χρήση του ονόματος “Μακεδονία” εκ μέρους της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Πέραν τούτου, η χρήση εκ μέρους της FYROM του ονόματος αυτού ουδεμία σχέση έχει με την αρχή της κυριαρχίας του κράτους αυτού. Η Μακεδονία ήταν ένα ελληνικό βασίλειο μεταξύ άλλων πολλών ελληνικών βασιλείων, η Μακεδονία ήταν το βασίλειο του Φίλιππου και του Μ. Αλέξανδρου.
Όλοι οι έλληνες βασιλείς, όπως ο Φίλιππος, ο Μ. Αλέξανδρος, ο Αγαμέμνονας, ο Αχιλλεύς ο Κόδρος, ο Θησεύς, ο Ερεχθεύς, ο Άδμητος, ο Πυλέας, ο Νέστωρ, ο Οδυσσεύς, ο Ιάσων, ο Αιγεύς, ο Μίνως, ο Ιδομενέας, ο Κίνιρας, ο Ευαγόρας και άλλοι, είχαν την ελληνική εθνικότητα. Μακεδονική εθνότης ουδέποτε υπήρξε. Η γλώσσα και το αλφάβητο των ελληνικών βασιλείων ήσαν πάντοτε η ελληνική γλώσσα και το ελληνικό αλφάβητο (είτε ως Αττική είτε η Ιονική ή Αχαϊκή ή Αιολική διάλεκτος)!
Η δημιουργία της FYROM το 1947 ήτο ιδέα του γιουγκοσλάβου δικτάτορος Ιωσήφ Τίτο, οργανωτού του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα μεταξύ κομμουνιστών και εθνικιστών, με απώτερο στόχο σε περίπτωση νίκης των κομμουνιστών μιας εύκολης προσάρτησης της περιοχής της ελληνικής, βουλγαρικής και αλβανικής Μακεδονίας στη Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η ιστορία της καλούμενης FYROM ουδεμία σχέση έχει με την ιστορία της Μακεδονίας, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής ιστορίας, ακριβώς όπως η ιστορία της Σπάρτης, των Αθηνών, της Κρήτης, της Κύπρου και της Ηπείρου.
Ακριβώς για τον λόγο αυτόν ουδέποτε οι Έλληνες θα δεχθούν τη διαστρέβλωση της ελληνικής ιστορίας εκ μέρους της FYROM ή και οποιουδήποτε άλλου. Ο Μ. Αλέξανδρος, τονώνοντας το ηθικό των στρατιωτών του στη μάχη των Γαυγαμήλων το 331 π.Χ., είπε: ό,τι εμείς κάνουμε τώρα, το κάνουμε για τη δόξα της Ελλάδας. Δεν είπε για τη δόξα της Μακεδονίας. Γιατί; Διότι πίστευε ότι η Μακεδονία ήταν ένα αναπόσπαστο τμήμα της Ελλάδας, ένα άλλο ιστορικό γεγονός που αποδεικνύει ότι ο Μ. Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες είναι το γεγονός ότι μετά τη μάχη στον Γρανικό το 334 π.Χ. ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στον Παρθενώνα, το κέντρο του Ελληνισμού και όχι στην πρωτεύουσά του την Πέλλα, τριακόσιες περσικές ασπίδες με το επίγραμμα “Αλέξανδρος, ο υιός του Φίλιππου και οι Έλληνες εκτός Λακεδαιμονίων”. Οι Σπαρτιάτες δεν συμμετέσχον στις μάχες του Αλέξανδρου, διότι ήθελαν πάντοτε να είναι αυτοί οι αρχηγοί.
Ο Ηρόδοτος, ο πατέρας της Ιστορίας, δίδει έμφαση στο γεγονός ότι οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες.
Υπάρχουν κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία έχουν αναγνωρίσει (τη FYROM) με το όνομα “Μακεδονία ή Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Αυτό ήτο μια λανθασμένη απόφαση, η οποία ελήφθη για πολιτικούς λόγους. Τα κράτη αυτά οφείλουν να σεβαστούν την ελληνική ιστορία, ιδιαίτερα τα κράτη εκείνα που διατηρούν στην Ελλάδα αρχαιολογικές σχολές και να επανορθώσουν τις αποφάσεις τους, εάν πράγματι θέλουν να σέβονται το Διεθνές Δίκαιο, την Ιστορία και τη Δικαιοσύνη και αν πράγματι επιθυμούν να δουν τις αρχαιολογικές σχολές τους να παραμένουν στην Ελλάδα.
Η Ελλάς και ο ελληνικός λαός ουδέποτε θα επιτρέψουν τη χρήση του ονόματος “Μακεδονία”, ως ονόματος κράτους, από οποιαδήποτε χώρα που προσβάλλει την ελληνική ιστορία, ακόμη και αν αναγνωρισθεί το όνομα αυτό από όλες τις χώρες του κόσμου.
Οι πολίτες της FYROM και η κυβέρνησή τους οφείλουν να διαλέξουν ένα άλλο όνομα για τη χώρα τους, ένα όνομα χωρίς τη λέξη “Μακεδονία” και “Μακεδονική”, εάν πράγματι επιθυμούν μια ειρηνική συμβίωση της χώρας τους με τα γειτονικά τους κράτη, στα πλαίσια της αρχής των καλών γειτονικών σχέσεων, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. “Παιονία” ή Vardarska, ή “Δαρδανία”, ή “Δακία”, ή “Μεσία” είναι το σωστό όνομα για αυτήν τη χώρα».