Πάει για τρίτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ
Είναι λοιπόν γεγονός ότι οι δημοσκόποι συναντούν ευρήματα που για πρώτη φορά εμφανίζονται στην ιστορία των δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα και τα οποία παραπέμπουν όχι απλώς σε αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού, αλλά σε ανατροπή του! Μια ανατροπή η οποία σε αυτήν την -πρώτη, μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη- φάση φαίνεται να περνά μέσα απ’ την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και τον διαφαινόμενο κίνδυνο να περάσει δημοσκοπικά στην τρίτη θέση, κάτι που αν συμβεί θα δημιουργήσει τόσους και τέτοιους τριγμούς, που είναι αυτήν τη στιγμή πολύ δύσκολο να τους ερμηνεύσουμε!
Πράγματι, η διαπιστωμένη απ’ όλες τις μετεκλογικές δημοσκοπήσεις μεγάλη κρίση του δικομματισμού έχει πανθομολογουμένως τον ακόμα πιο αδύναμο κρίκο της, δηλαδή την απίστευτη έως και τραγική φθορά του
ΠΑΣΟΚ. Μια φθορά την οποία όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης καταγράφουν και η οποία προσλαμβάνει διαστάσεις τραγωδίας έως και φρίκης, πολύ περισσότερο που το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα ήταν λογικό να καρπώνεται τη μεγάλη κυβερνητική φθορά. Αντί γι’ αυτό όμως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πέφτει περισσότερο απ’ την κυβέρνηση!
Έτσι, το κλίμα και οι συσχετισμοί που καταγράφουν αυτήν την περίοδο οι δημοσκοπήσεις μπορεί να συνοψιστεί στα εξής:
• Η πραγματική διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι αρκετά παραπάνω από 3 μονάδες.
• Η ΝΔ, που επίσης υφίσταται σοβαρή φθορά, δημοσκοπικά κινείται σε επίπεδα πέριξ του 30%, ίσως και λίγο παρακάτω!
• Το ΠΑΣΟΚ υφίσταται κυριολεκτικά στραπάτσο και… πάει ολοταχώς για τρίτο κόμμα, αν αυτός ο φοβερός κατήφορος δεν σταματήσει. Και δεν φαίνεται κάτι στον ορίζοντα ικανό να τον σταματήσει…
• Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μετά την εκλογή Τσίπρα στη θέση του προέδρου του ΣΥΝ, ανεβαίνει με ταχύτατους ρυθμούς και διεκδικεί τη δεύτερη θέση δημοσκοπικά!
• Αυτήν τη στιγμή, ως συνισταμένη των δημοσκοπήσεων, προκύπτουν ποσοστά γύρω στο 21-22% για το ΠΑΣΟΚ και γύρω στο 20% για τον ΣΥΡΙΖΑ!
Δίχασε αντί να ενώσει η 11η Νοέμβρη!
Παράλληλα με τα ποσοτικά στοιχεία, και όλα τα ποιοτικά συνηγορούν στις παραπάνω διαπιστώσεις. Δείχνουν συγκεκριμένα ότι η μετεκλογική πορεία του ΠΑΣΟΚ είναι «αιχμάλωτη» της μέχρις εσχάτων αντιπαράθεσης μεταξύ της 16ης Σεπτέμβρη και της 11ης Νοέμβρη, που λειτούργησε διαλυτικά.
– Διαπιστώνεται εν κατακλείδι μια τραγική αδυναμία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που, αντί να αξιοποιήσει «λυτρωτικά», ενωτικά, «συναγερμικά» την 11η Νοέμβρη, πολύ περισσότερο μάλιστα που νομιμοποιήθηκε με ποσοστά υψηλά και μη αμφισβητούμενα, λειτούργησε διχαστικά και άφησε την ευκαιρία μιας νέας αφετηρίας να πάει χαμένη, κυριολεκτικά.
– Διαπιστώνεται επίσης να μην ξεπερνιέται με τίποτα το σοβαρό ηγετικό έλλειμμα του Γ. Παπανδρέου.
– Δεν υπάρχει στα σοβαρά και μεγάλα θέματα σχεδόν καμιά διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, η εικόνα που έχει παγιωθεί στην κοινή γνώμη είναι ότι υπάρχει μία πολιτική στα… δύο.
– Η ηγετική ομάδα που έχει φτιάξει ο Γιώργος μετά την 11η Νοέμβρη αποδεικνύεται ανίκανη και να ενώσει και να εμπνεύσει.
– Τα φθαρμένα και στοχοποιημένα στα μάτια της κοινωνίας στελέχη σαφέστατα και συνεχίζουν να προκαλούν. Παρ’ όλα αυτά ο Γιώργος συνεχίζει να αξιοποιεί και μάλιστα σε θέσεις-κλειδιά αρκετά.
– Έτσι, παρατηρείται το φαινόμενο, επίσης πρωτόγνωρο, κάθε φορά που αποκαλύπτεται κάποιο σκάνδαλο να χάνει και το ΠΑΣΟΚ εκτός απ’ την κυβέρνηση (ίσως μάλιστα και παραπάνω!), λόγω των συνειρμών που δημιουργούνται στον λαό!
– Η περίφημη ανανέωση έμεινε κενό γράμμα και όπου πήγε να εφαρμοστεί αποδείχτηκε ένα φιάσκο! Χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα, τα ψηφοδέλτια των ευρωεκλογών και Επικρατείας…
– Ένα νέο σημαντικό ποιοτικό στοιχείο που καταγράφεται είναι ότι πλέον φαίνεται εξαφανισμένος ο σκληρός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, τα ποσοστά του έχουν πάρει την κατρακύλα. Μέχρι και πρόσφατα, οι ηλικίες 45-60, που ήσαν οι προνομιακές για το ΠΑΣΟΚ, το κρατούσαν, ακόμα και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, στον σκληρό πυρήνα του πέριξ του 35%. Τώρα ακόμα και πολίτες αυτών των ηλικιών ντρέπονται να δηλώσουν ΠΑΣΟΚ, δείχνουν να έχουν χαθεί…
– Ιδιαίτερα αρνητική προκύπτει η κατάσταση για το ΠΑΣΟΚ στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Εδώ η κατά της Χαρ. Τρικούπη δυσαρέσκεια έχει πιάσει… ταβάνι. Και αυτό το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα το μετέφεραν οι βουλευτές της Α΄ και Β΄ Αθήνας στη συνάντηση που είχαν με τον Γιώργο πριν από λίγες μέρες.
Όχι εκλογές πριν από το 2010…
Μέσα σε αυτό το -πρωτόγνωρο, επαναλαμβάνουμε- κλίμα βαθιάς κρίσης του δικομματισμού και κατάρρευσης πιο συγκεκριμένα του ΠΑΣΟΚ είναι εύλογο ότι το ενδεχόμενο εκλογών πριν το 2010, δηλαδή την περίοδο εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, απομακρύνεται δραστικά.
Πρέπει δε να ληφθεί υπόψη ότι θα προηγηθούν οι ευρωεκλογές, όπου η ψήφος είναι σαφέστατα χαλαρότερη και πάντα τα μικρότερα κόμματα εμφανίζονται ενισχυμένα.
Έτσι, τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών εκ των πραγμάτων και μέσα στο κλίμα που διαμορφώνεται καθίστανται κρίσιμα.
Και αν στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ πιάσει ποσοστό πάνω από 20%, όπως όλα δείχνουν, οι δημοσκόποι αλλά και έγκυροι πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι στις εθνικές εκλογές που θα ακολουθήσουν δύσκολα θα πέσει κάτω από 16-18%, χωρίς φυσικά να αποκλείεται η «έκπληξη» να κρατήσει ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό!
Προς κρίσιμες εξελίξεις το φθινόπωρο;
Αν πάντως οι δημοσκοπήσεις συνεχίσουν να δείχνουν πως το ΠΑΣΟΚ βιώνει μια πολιτική τραγωδία, τότε όλα παραπέμπουν σε κρίσιμες εξελίξεις το φθινόπωρο.
Θεωρείται δηλαδή απίθανο να μη δρομολογηθούν διεργασίες και γεγονότα, αν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ παραμείνουν έως τότε «παγωμένα» και ενώ θα βρισκόμαστε λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές.
Ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπογραμμίζουν πως αν τα δημοσκοπικά ποσοστά του Κινήματος έχουν έως τότε παγιωθεί πέριξ του 20-22%, τότε θα υπάρξουν ανατροπές. Δεν αποκλείεται μάλιστα να περάσει η άποψη, ότι θα πρέπει να τελειώνει το ΠΑΣΟΚ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Δηλαδή ή ο Γιώργος θα προχωρήσει σε «απελπισμένη» πρωτοβουλία για ένα νέο κόμμα ή οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι θα τον προλάβουν, κάνοντας αυτοί την κίνηση!
Σε κάθε περίπτωση τίποτα δεν θα μπορεί να είναι το ίδιο. Εξελίξεις θα δρομολογηθούν οπωσδήποτε. Εκτός κι αν έχει αλλάξει η κατάσταση.
Αλλά κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Σωσίβιο δεν φαίνεται πουθενά. Αντίθετα, αυτό που φαίνεται να παγιώνεται είναι η εικόνα του βυθιζόμενου σκάφους…
Παραπατά και η κυβέρνηση…
Τα παραπάνω κάθε άλλο παρά ότι… η κυβέρνηση πάει καλά σημαίνουν. Είπαμε, όλες οι μετεκλογικές δημοσκοπήσεις δείχνουν τη βαθιά κρίση του δικομματισμού.
Απλώς η κυβέρνηση «διασώζεται» απ’ την ακόμα μεγαλύτερη αποσύνθεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και προσωπικά ο Κ. Καραμανλής κερδίζει, διατηρώντας το σημαντικό συγκριτικό του πλεονέκτημα έναντι του Γ. Παπανδρέου, τόσο στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία όσο και στη δημοφιλία.
Ως εκεί όμως.
Κατά τα άλλα και η κυβέρνηση δείχνει να βυθίζεται σ’ ένα τέλμα έλλειψης σοβαρών πρωτοβουλιών, αποκαλύψεων σκανδάλων και αναξιοπιστίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι απ’ όλες τις έρευνες προκύπτει ένα ποσοστό γύρω στο 60% που δηλώνει δυσαρεστημένο απ’ τον πρωθυπουργό, ενώ τα ποσοστά δυσαρέσκειας απ’ την κυβέρνηση είναι γύρω στο 80%!
Αυτά που καταλογίζουν οι πολίτες στην κυβέρνηση, και μάλιστα μόλις πέντε μήνες μετά τις εκλογές και τη νέα εκλογική της νίκη, είναι:
Κατάσταση τέλματος.
• Έλλειμμα πρωτοβουλιών και φόβος για άνοιγμα μετώπων.
• Απομυθοποίηση του «σεμνά και ταπεινά» και της θέσης-δέσμευσης για «αποκάλυψη-τιμωρία» κάθε καταγγελίας για σκάνδαλο. Αυτό πλέον έχει πράγματι απομυθοποιηθεί. Και αντίθετα έχει περάσει το «και οι δύο το ίδιο είναι» (δηλαδή και ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Έτσι, η καταπολέμηση της διαφθοράς και διαπλοκής από μεγάλο πολιτικό όπλο της ΝΔ έχει γίνει αδύνατο σημείο της!
• Αλλά και στα ζητήματα της λεγόμενης καθημερινότητας και κοινωνικής ευαισθησίας η κυβέρνηση, μένει… μετεξεταστέα! Πρόσφατη πανελλαδική δημοσκόπηση (σε δείγμα 1.600 ερωτήσεων) δείχνει πως τα τρία σοβαρότερα προβλήματα που ταλανίζουν τον λαό είναι ανεργία – ακρίβεια – άσχημη οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών. Η διαφθορά έρχεται τέταρτη με ποσοστό 11%.
• Ολιγωρία, ατολμία στο να προχωρήσει στις «μεταρρυθμίσεις» που έχει επαγγελθεί.
Βέβαια, ο Κ. Καραμανλής τις τελευταίες μέρες κατάφερε να αλλάξει την ατζέντα βάζοντας θέματα όπως το Ασφαλιστικό, ο νέος εθνικός χωροταξικός σχεδιασμός, η Παιδεία.
Ωστόσο, το κλίμα τέλματος και βαθιάς κρίσης δεν έχει αλλάξει.
Και η μαύρη αλήθεια για την κυβέρνηση είναι πως το πρόβλημά της δεν είναι η (έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη) αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, αλλά ο δικός της κακός εαυτός, η ανικανότητά της στον χειρισμό κρίσεων (χαρακτηριστική περίπτωση η υπόθεση Ζαχόπουλου…), η απομυθοποίηση της «σεμνότητας και ταπεινότητας».
Επιπλέον, έχει να ανησυχεί και:
• Για τις αναπόφευκτες αρνητικές παρενέργειες που θα έχει για τη ΝΔ η προϊούσα αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ…
• Για τη διαφαινόμενη αύξηση των ποσοστών και του ΛΑΟΣ εξαιτίας των εξελίξεων στα εθνικά, ιδιαίτερα στο Σκοπιανό…