Οι συνεχείς υποχωρήσεις μας ανοίγουν την όρεξη των Τούρκων

Το θλιβερό και εθνικά επικίνδυνο αυτό φαινόμενο συνεχώς επεκτείνεται και αποδεικνύεται, όπως μαρτυρούν συγκεκριμένα γεγονότα, παρά τις κατά καιρούς σοβαρές παροχές των ελληνικών κυβερνήσεων προς τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, την ίδια ώρα που η ελληνική εθνική μειονότητα της Τουρκίας εξοντώνεται συστηματικά.

Να θυμηθούμε ορισμένες παροχές;

– Κατάργηση κάθε μέτρου που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «περιοριστικό» στις περιοχές της Θράκης όπου κατοικούν μουσουλμάνοι.

– Καθ’ υπέρβασιν και εις βάρος των χριστιανών, εισαγωγή μουσουλμάνων στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.

– Ελεύθερη διακίνηση και μεταφορά περιουσιακών στοιχείων των μουσουλμάνων στην Τουρκία.

– Ανεξέλεγκτη αγορά ακινήτων από μουσουλμάνους μειονοτικούς στην περιοχή της Θράκης, με βεβαία επιδότηση από το τουρκικό προξενείο.

– Λειτουργία «μειονοτικών σχολείων» με δασκάλους, χριστιανούς και μουσουλμάνους, που διαθέτει το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων αλλά και «ιδιωτικούς», που τους πληρώνει το τουρκικό προξενείο. Λέγεται ότι πρόκειται για «ειδικά εκπαιδευμένους» στην Τουρκία προπαγανδιστές, που ασχολούνται περισσότερο με την ποδηγέτηση, την «καθοδήγηση» και την κατατρομοκράτηση (όσων δεν πειθαρχούν) του μουσουλμανικού πληθυσμού και πολύ λιγότερο έως καθόλου με τη μόρφωση των παιδιών.

– Με τον πρόσφατο νόμο περί Βακουφίων, διαχειρίζονται, όπως θέλουν, την περιουσία των θρησκευτικών τους ιδρυμάτων, όταν οι Τούρκοι έχουν κατάσχει ή έχουν καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος των χριστιανικών ναών και περιουσιών στην Τουρκία.

– Κατασκευή έργων υποδομής και ανάπτυξης περισσότερων απ’ ό,τι στα χριστιανικά χωριά.

Οι χειρονομίες όμως αυτές καλής θέλησης της ελληνικής πολιτείας φαίνεται ότι εκλαμβάνονται (με την ανάλογη ενθάρρυνση του προξενείου) ως απόδειξη ελληνικής αδυναμίας και υποχωρητικότητας. Έτσι, οργανωμένες ομάδες μουσουλμάνων προχωρούν σε συνεχείς προκλήσεις που προσβάλλουν το ελληνικό κράτος, αμφισβητούν την εθνική μας κυριαρχία, προκαλούν δικαιολογημένη αγανάκτηση και ανησυχία στον χριστιανικό πληθυσμό, αποθρασύνουν τους εγκαθέτους του προξενείου και όλα αυτά με την ανοχή ορισμένων χριστιανών πολιτικάντηδων, που ψηφοθηρούν με τη σιωπή τους ή πολλές φορές και την εμφανή, προκλητική υποστήριξη των παρακρατικών.

Θέλετε μερικά παραδείγματα;

– Παρά τις απορριπτικές δικαστικές αποφάσεις, έχουν ιδρυθεί και δρουν φανερά δεκάδες «τουρκικοί σύλλογοι», προβάλλοντας τα μέλη τους ως «τούρκους μειονοτικούς». Η πιο πρόσφατη και πιο προκλητική είναι η περίπτωση της «Συμβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» που στις 19-01-08 εξέλεξε τον εν ενεργεία βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Τσέζιν Πανταζή και αντιπροέδρους τον πρώην βουλευτή της ΝΔ Ιλχάν Αχμέτ και την υποψήφια υπερνομάρχη (ΠΑΣΟΚ) Γκιουλ Μπεϊάζ Καραχασάν.

– Η Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα, υπό την καθοδήγηση του γνωστού (αυτοαποκαλούμενου) τούρκου δημοσιογράφου Dede, σε ανακοίνωσή της (24/2/08) ισχυρίζεται ότι «οι γονείς των παιδιών στο Μεγάλο Δέρειο Έβρου και όλη η κοινότητα επιθυμούν τα παιδιά τους να αποκαλούνται τουρκάκια».

Στην ίδια ανακοίνωση, καταγγέλλεται η δασκάλα κ. Χαρά Νικοπούλου ότι επηρεάζει τους μαθητές και «ενώ το πρωί φεύγουν από το σπίτι για το σχολείο με τουρκική ταυτότητα, επιστρέφουν το μεσημέρι χωρίς αυτήν». Γι’ αυτό ζητά την απομάκρυνση της δασκάλας (το πέτυχαν σήμερα για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά ότι πραγματική κρατική εξουσία στην περιοχή είναι το τουρκικό προξενείο και όχι το ελληνικό κράτος).

– Την 7-1-08 ο ψευτομουφτής Ξάνθης Χασάν Μέτε, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης είχε επίσημη συνάντηση (και αναγνώριση) στο Ντίσελντορφ με τον αντιπρόεδρο του Κοινοβουλίου Ομοσπονδιακών Κρατών κ. Όλιβερ Κέιμις, στον οποίο «κατήγγειλε τους τραυματισμούς των δικαιωμάτων της (τουρκικής) μειονότητας».

– Πρόσφατα ο τούρκος ΥΠΕΞ, μιλώντας δημόσια στην Κομοτηνή ενώπιον μαθητών και γονέων, τους προέτρεψε: «Να λέτε με υπερηφάνεια ότι είστε Τούρκοι. Μη φοβάστε Εμείς (η Τουρκία) είμαστε εδώ».

– Και το πιο πρόσφατο και σοβαρό: Οι «σκληροί» στο χωριό Μεγάλο Δέρειο Έβρου, σε συνεργασία με τον ελληνικής καταγωγής δήμαρχο κ. Πολιλιό, κατόρθωσαν ύστερα από ένα πεντάμηνο πιέσεων, ξυλοδαρμού, τρομοκρατίας και απειλών να εκδιώξουν τη δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, διότι με τη συμπεριφορά της μείωσε την «επιρροή» του τουρκικού προξενείου στο χωριό, όπως εγράφη στον θρακικό και πανελλήνιο Τύπο.

Ποιο ήταν το έγκλημα της δασκάλας;

– Διέμενε μόνιμα στο χωριό αντί να παραμένει 2-3 ώρες την ημέρα, όπως οι άλλοι συνάδελφοί τους. Έτσι δημιουργούσε «κακό παράδειγμα» και ηθική υποχρέωση για όλους τους κρατικούς λειτουργούς της περιοχής που παίρνουν, σημειωτέον, «ειδικό επίδομα» διαμονής σε δυσμενείς και δυσπρόσιτες περιοχές.

– Εργαζόταν πολύ πέραν των υποχρεώσεών της. Δημιούργησε, χωρίς να υποχρεούται, μια μαθητική χορωδία και βοηθούσε υπερωριακά, εντελώς δωρεάν, τα παιδιά που είχαν δυσκολία μάθησης, με πρόσθετη διδασκαλία.

– Διοργάνωνε εκδρομές των μαθητών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κ.λπ. ώστε να γνωρίσουν τα παιδιά και τη λοιπή Ελλάδα.

– Δίδασκε Ιστορία και διοργάνωνε εορτές και παρελάσεις για ιστορικά γεγονότα «απαγορευμένα», όπως η επέτειος της 25ης Μαρτίου.

– Όταν δεν καρποφόρησαν οι «προειδοποιήσεις» και οι απειλές, της έσπασαν το χέρι και απαγόρευσαν σε γονείς και μαθητές να πάρουν μέρος σε ειδική εκδήλωση προς τιμήν τους, την 29/2/2008 στην αίθουσα της αρχαιολογικής εταιρείας, με την απειλή: «Αν θα πάτε στην εκδήλωση, να μην ξαναπατήσετε στο χωριό. Ούτε στο νεκροταφείο δεν θα σας θάψουμε όταν πεθάνετε». Με αυτές τις «δημοκρατικές» μεθόδους ανάγκασαν τη δασκάλα να ζητήσει τη μετάθεσή της. Βοηθός στην «ηρωική» αυτή πράξη και ο έλληνας δήμαρχος που, όπως λέγεται, εκλέγεται κυρίως με μουσουλμανικές ψήφους.

Αλήθεια, θυμάται κανείς από τους έλληνες προύχοντες της Θράκης (όλων των κομμάτων) ότι κάπως έτσι ξεκίνησαν τα γεγονότα του Κοσόβου;