Η ΑΦΟΡΗΤΗ ΠΛΗΞΗ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΛΗΞΕΙ

Διαβάζω ένα σύγγραμμα
περί τής βαρεμάρας,
αυτής τής προαιώνιας
ελληνικής κατάρας.

Ασμένως ερεθίζομαι
διά νά τό καταλάβω,
αλλέως πώς χρειάζεται
ίσως νά μεταλάβω.

Τρώγω σελίδας διαρκώς
λόγω τής αμαθείας,
μήπως καί εύρω τήν οδό
αυτήν τής αληθείας.

Περνούν ως σιδηρόδρομοι
οι νύχτες μία μία
κι εμβαίνει ο νούς ο δυστυχής
εις άκραν τρικυμία.

Χασμίζομαι στό συνεχές
ως νά ‘μαι αβασκαμένος
κι ο κύων κάτω στάς αυλάς
ρεύγεται κουρασμένος.

Ακόμη καί μία γαλή
βαριέται νά δειπνήσει
κι οι ποντικοί τής πόλεως
κοιμώνται παρά φύσει.

Ένα πτηνό εις τόν κλωβό
τ’ αβγά του επωάζει,
δέν κελαηδεί, δέν ίπταται
βαριέται καί νυστάζει.

Η ακηδία τού παντός
έχει εγκαθιδρύσει
τήν άπνοια, τήν σιωπή
καί τό πληρώνει η στύση.

Ουδείς γαμεί εις τήν ευνήν
μηδέ καί στά μπορντέλα,
μιά βαρεμάρα επικρατεί
τύπου Βενεζουέλα.

Οι πόλεις ερημώνονται
καί οι οδοί αδειάζουν,
τά δικαστήρια κι αυτά
βαριόνται νά δικάζουν.

Ο πόλισμαν εις τήν γωνιά
ξύνει τά αχαμνά του.
(Πώς ομοιάζουν όλοι τους
μέ γύρο τού θανάτου.)

Παρθένος τις εκλιπαρεί
διά αιδοιοτριψίαν
αλλά τό Έθνος έχασε
τόν νιόν τόν εφαψία.

Εις τήν Βουλήν πού λέγεται
Μάντρα Γραικοελλήνων
η χαύνωση περιπατεί
κρατώντας άσπρον κρίνον.

Δηλώνει τό απαύγασμα
αιθεροβαμοσύνης
χρησμόν δέ ανερμήνευτον
τής Κασταλίας Κρήνης.

Όλοι βαριόνται δυστυχώς
κι η σάλπιξ σάν ηχήσει
ο είς θά πάει γιά χέσιμο
κι η άλλη νά ουρήσει.

Ποίος λοιπόν θά μάς ειπεί
τι είναι, τι συμβαίνει;
(ο κερατάς κι άν χαίρεται
τό κέρατό του αυξαίνει).

Ώ! Χώρα μου των Αττικών
και άλλων διοδίων,
σίριαλ ατελείωτων
μπανάλ επεισόδιων.

Πόσο βαριέμαι νά μιλώ
περί τής βαρεμάρας,
εις τόπον ανατσούμπαλον
τής σάρας καί τής μάρας.

Εις τόπον όπου δυστυχώς
δέν ξέρει πού πηγαίνει
κι ενώ μπαίνει στήν άβυσσον
πιστεύει ότι βγαίνει.

Εις τόπον απερίγραπτον
τής ξάπλας, τής λιακάδας,
πού οι κάτοικοι ομνύουσι
ως τέκνα τής Ελλάδας.
…………………………………..
…………………………………..

«Στή βαθιά βαρεμάρα χάνει κανείς
τήν ικανότητα νά βρίσκει οποιοδήποτε στόχο
γιά οποιαδήποτε επιθυμία του.
Ο κόσμος
μαραίνεται καί πεθαίνει».

Lars Svendsen, Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΕMΑΡΑΣ.
Εκδόσεις Σαββάλας.


Σχολιάστε εδώ