Βυζάντιον

Αντιπρότεινα να γεμίζω τη στήλη με διάφορες φωτογραφίες του Τάσσου εν είδει εικονίσματος προσφιλούς προσώπου που, γερός να είναι, για λόγους υπεράνω της θέλησής μας δεν μπορεί να είναι κοντά μας. Αρνήθηκε. Η μόνη μου ελπίδα είναι η σελίδα να συμπληρώνεται με παλαιούς λόγους του Τάσσου και του Μακαριστού Χριστοδούλου, κάτι που υποθέτω πως θα το εξετάσουμε στα σοβαρά.
••••
Μία άλλη επιλογή που σκέφτομαι είναι να δηλώσω blogger, κοινώς να γράφω ό,τι γουστάρω, να δημοσιεύω ακόμα και ακατάσχετο υβρεολόγιο και αν με βουτήξουν θα γίνει μια ωραία κινητοποίηση στο δίκτυο κατά της φίμωσής μου. Δυστυχώς δεν είμαι blogger. Είμαι ένα συμβατικό γρανάζι του κατεστημένου χωρίς ίχνος μαγκιάς που να μου επιτρέπει να ρίχνω πέτρες και μετά να κρύβομαι. Αλλά εδώ αξίζει τον κόπο να πούμε μερικά πράγματα.
••••
Ήμουν σίγουρα από τους πρώτους που έγραψαν για τη χυδαιότητα ορισμένων blogs. Με οχυρό την ανωνυμία, επιχειρούν να μετατρέψουν όλη τη δημόσια ζωή σε χαβούζα. Και δυστυχώς έγινε αυτό που φοβόμουν: βγήκε ο Τσίπρας να φωνάξει «κάτω τα χέρια από τα blogs», χωρίς να πει τίποτα για τα λουλούδια που έχουν φυτρώσει σε αυτόν τον μπαξέ. Γιατί τότε εγώ μπορεί να κατεβάσω τα χέρια από τα blogs, αλλά θα τα κάνω φάσκελο. Και ακούω τόσες βλακείες που αφρίζω, κάτι που δεν κολακεύει διόλου το προφίλ μου.
••••
Συγγνώμη παιδιά, αλλά τι ακριβώς είναι blog; Όποιος χρησιμοποιεί την εφαρμογή της Google θεωρείται και blogger; Δηλαδή αν εγώ ανεβάσω μια σελίδα με παιδική πορνογραφία και μετά με στείλουν να σπάω πέτρες στο κάτεργο, θα είμαι ένας blogger που φιμώθηκε; Και αν διαφωνείτε με την παιδική πορνογραφία, πώς είναι δυνατόν να συμφωνείτε με την ανώνυμη κιτρινίλα; Επίσης μη μου λέτε πως το blogging είναι το όπλο μιας φωνής που από ψίθυρος θέλει να γίνει κραυγή. Διότι τα παλικάρια που συντηρούν τα δημοφιλή αποκαλυπτικά blogs είναι επαγγελματίες δημοσιογράφοι που υποτίθεται πως έχουν εφημερίδα για να γράψουν. Και ναι, στην εφημερίδα μπορείς να γράψεις και ανώνυμα. Γράφω κάτι εγώ που σε προσβάλλει; Η εφημερίδα έχει πρόσωπο. Και τι πρόσωπο! Πήγαινε να δεις τον εκδότη μου πρωί πρωί. Δεν θα ξαναπάς, αλλά, τέλος πάντων, αυτό είναι μια άλλη ιδιαίτερη περίπτωση.
••••
Το blog έχει και σχόλια. Είναι ελευθερία λόγου η δημοσίευση ατεκμηρίωτων και υβριστικών σχολίων; Να το δούμε και αλλιώς. Υποθέτουμε ότι εγώ εδώ δημοσιεύω μια επιστολή που λέει ότι ο Χριστόφιας είναι εθνοπροδότης. (Κακό παράδειγμα, αυτό μπορεί να γραφτεί και ως θέση της εφημερίδας.) Έτσι και ο Χριστόφιας μού κάνει μήνυση, θα έχω εγώ το δικαίωμα να ισχυριστώ πως είμαι ο κήπος όπου αφήνουν όλα τα λουλούδια να ανθίσουν;
••••
Το πιθανότερο είναι πως δεν θα βρουν και τίποτα για τα mail που έλαβε ο Χιώτης με τα οποία του ζητούν χρήματα. Αν έχουν σταλεί από internet cafe και αν οι κάτοχοι των ηλεκτρικών διευθύνσεων δεν έχουν συνδεθεί τον τελευταίο καιρό από το σπίτι ή το γραφείο τους, πρακτικά είναι αδύνατο να εντοπιστούν ως φυσικά πρόσωπα.
••••
Όσα είπε ο Αλογοσκούφης είναι, βεβαίως, αφελή… Πρώτον, γιατί πήγε να βγάλει ένα απωθημένο που είχε με τον Καρχιμάκη. Δεύτερον, επειδή είναι πολύ λογικό κάτι που γράφεται σε ένα μέσο δημοσίως προσβάσιμο να χορηγεί κίνητρο για κοινοβουλευτική ερώτηση. Πού είναι το επιλήψιμο; Επίσης ο Αλογοσκούφης δεν μας εξηγεί και σε ποιο ΠΑΣΟΚ αναφέρεται. Διότι τα παλικάρια του blog στήριξαν Βενιζέλο σε προκλητικό, έως εκνευριστικό, βαθμό…
••••
Θέλετε να μάθετε πώς ξεκίνησαν όλα αυτά; Δεν άρχισαν, βέβαια, από τη μήνυση του Χιώτη για εκβιασμό. Οι αρχές κινήθηκαν επειδή έπεσε στις πλάτες τους η πίεση που ασκεί στην κυβέρνηση γνωστός εκδότης που ζητεί επιτακτικά ξεκαθάρισμα του χώρου. Ίσως επειδή θέλει να επεκταθεί αυτός εκεί. Εκεί πρέπει να αποδώσετε και τους οικονομικούς ελέγχους σε περιφερειακά (και λίγο περιθωριακά) έντυπα.
••••
Ελάτε να δούμε και το μέγεθος της επικίνδυνης νοοτροπίας που διακρίνει τις σκέψεις της κυβέρνησης. Από το υπουργείο Δικαιοσύνης και τον Ρουσόπουλο έγινε γνωστό ότι οι αρμόδιοι φορείς εξετάζουν μέτρα που θα θέτουν όρους και κανόνες στο πλαίσιο λειτουργίας των blogs. Θα πάτε μόνοι σας στην Κίνα ή να σας κάνουμε πακέτο και να φύγετε με φορτωτική; Όπως καταλαβαίνετε, οι τύποι βρήκαν την ευκαιρία από ένα στραβό blog για να βάλουν χέρι σε όλα. Και αυτό είναι πιο ανελεύθερο ακόμα και από τη συκοφαντική δυσφήμηση που μπορεί να τελείται από μερικά ιστολόγια. Διότι, Ρουσόπουλε και Χατζηγάκη, ως κοινωνία προτιμούμε να δεχθούμε τη δράση μερικών άμυαλων, παρά να υποστούμε περιορισμούς και φίμωση στην ελευθερία της έκφρασης.
••••
Η ηλιθιότητα δεν σταματά εδώ. Γράφτηκε πως τα ενημερωτικά blog θα πρέπει να αναγράφουν το όνομα του υπευθύνου για τον νόμο. Παιδιά, δεν είστε καλά. Ποιος θα κρίνει ποιο blog είναι ενημερωτικό; Ο Ρουσόπουλος; Καλύτερα να πάμε από τώρα στο Γκουαντάναμο, να μην ταλαιπωρούμαστε με τα γραφειοκρατικά. Και είναι δυνατόν να μεταχειρίζεσαι ένα blog όπως τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης; Έχει δικηγόρο ο απλός blogger να τρέχει για τις αγωγές, ρε μάγκες; Νομίζω πως άδικα ασχολούμεθα. Τεχνικά δεν μπορούν να ελέγξουν την ελεύθερη έκφραση και πολιτικά θα ξεφωνηθούν διεθνώς. Και εν τέλει, το νομικό πλαίσιο που ισχύει επιτρέπει σε όλα τα λαμόγια να εντοπίζονται. Βέβαια, για να λέμε την πλήρη αλήθεια, ένας τύπος που ξέρει να κάνει τη δουλειά δεν εντοπίζεται με τίποτα, όσο και αν χτυπιούνται. Συνεπώς όσα μέτρα και αν πάρουν, αν κάποιος θέλει να πετάει πέτρες και να κρύβεται, θα το κάνει, αν και θα του κοστίσει κάτι παραπάνω στα internet cafe.
••••
Το μεσημέρι της Τετάρτης ο αμερικανός πρέσβης φώναξε στο φτωχικό του διπλωματικούς συντάκτες για μία εμπιστευτική ενημέρωση. Βέβαια, με αυτά που άκουσε ο άνθρωπος, μπορεί να ζήτησε να μετατεθεί στη Βαγδάτη. Αφού, λοιπόν, οι διπλωματικοί συντάκτες ανέπτυξαν τον προβληματισμό τους για όλα τα διεθνή θέματα, είπαν να ακούσουν και τις σκέψεις. Δεν τους είπε πολλά, αλλά διέλυσε κάτι βλακώδεις μύθους που καλλιεργούν από το ΥΠΕΞ για δήθεν διαρροή του εγγράφου από τους Αμερικανούς ή για πιέσεις που ασκούνται στα Σκόπια. Φυσικά όλα αυτά είναι σαπουνόφουσκες της Ντόρας. Καμία πίεση δεν ασκείται στα Σκόπια πέρα από τις γνωστές παραινέσεις και, ασφαλώς, οι Αμερικανοί και ο Νίμιτς είναι εξόχως σοβαροί για να επιδίδονται σε διαρροές εγγράφων.
••••
Α, ναι. Δεν ξέρω αν το μάθατε, αλλά το non paper που συνέταξε το πολιτικό γραφείο της Ντόρας προς ενημέρωση των κυβερνητικών βουλευτών, δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη βέτο. Προφανώς επειδή δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Και επειδή εμπιστεύομαι όσο την αναπνοή μου τον άνθρωπο που μου τα μετέφερε αυτά, σας ενημερώνω πως από τη σύνταξη του non paper απέκλεισαν τον Γιώργο Κουμουτσάκο. Όχι επειδή δεν γράφει καλά, αλλά επειδή στο περιβάλλον Ντόρας θεωρείται ακραιφνής Καραμανλικός, άνθρωπος του Μολυβιάτη κ.λπ. Το ακούς αυτό, βλέπεις ότι το ακριβώς αντίθετο είναι Μητσοτακικός και άνθρωπος της Ντόρας και καταλήγεις να λατρεύεις τον Κουμουτσάκο, να τον βλέπεις με συμπάθεια, να θέλεις να βγάλεις το μαντίλι σου και να του καθαρίσεις τα γυαλιά…
••••
Μην ξεχάσω να σας πω ότι στο επιτελείο της Ντόρας είναι ενοχλημένοι από τη συνέντευξη του Αβραμόπουλου στην «Καθημερινή», όπου είπε το ιστορικό «όποιος βιάζεται σκοντάφτει». Τώρα γιατί πρέπει αυτό να έχει και ενδιαφέρον δεν γνωρίζω. Το γράφω επειδή έτσι κέρδισα άλλες σαράντα άκοπες λεξούλες για τη συμπλήρωση της στήλης.
••••
Άλλο που μπορεί να σας είναι πλήρως αδιάφορο αλλά συζητείται είναι η άνοδος που σημειώνουν οι μετοχές του Γιάννη Λούλη μετά τη νίκη Χριστόφια στις κυπριακές εκλογές. Μια και το έμαθε το νησί, δεν μπορεί να πάρει μερικούς από εδώ να τους στείλει εκεί κάτω; Για μόνιμα μιλάω…
••••
Έχει όμως ενδιαφέρον να μάθετε τα σχέδια του Κώστα Σημίτη. Και γέλιο. Θέλει να διαδεχθεί τον Σολάνα. Δηλαδή να γίνει ένας κοντός με μούσι που δουλεύει ως υπουργός Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Σημίτης δεν θα είχε μούσι, αλλά, τέλος πάντων, κάτι τέτοιο θα έκανε. Γι’ αυτό, μου εξηγούν, είπε και εκείνα τα ωραία για τη σχέση Ευρώπης – Τουρκίας, μήπως και το σημειώσουν στο Βερολίνο και στο Παρίσι και τον αξιολογήσουν καλύτερα. Κώστα χάσαμε. Τρία ονόματα βλέπουν. Τον Σουηδό Μπιλτ, τον Γάλλο Μπαρνιέ και (κρατηθείτε) τον Γιώργο Παπανδρέου! Σιγά μη δεχθεί ο Γιώργος τέτοια πρόταση. Είναι σαν να προτείνεις στον Νταλάρα να πάει στη Eurovision. Βέβαια θα ήταν μια καλή πρόταση για την Ελλάδα, επειδή ο Γιώργος θα μετακόμιζε στις Βρυξέλλες. Δεν ξέρω αν θα ήταν εξίσου καλή για την Ευρώπη.
••••
Μιλώντας για πρόσωπα που επιθυμούν να διαδραματίσουν ρόλο στα πολιτικά πράγματα της ημεδαπής και της αλλοδαπής, δεν λησμονώ να σας ενημερώσω για μια φιλία που χάλασε. Η Εύα Καϊλή, και η Όλγα Κεφαλογιάννη δεν είναι πλέον φίλες. Σας λέω πως μπορεί η μια να μετακίνησε την άλλη από τη λίστα φίλων στο facebook, για τέτοια χολή μιλάμε. Δεν γνωρίζω τον λόγο της διάστασης, αλλά ξέρω πως τα πρόσωπα των κοριτσιών συννεφιάζουν όταν η μία ακούει το όνομα της άλλης.
••••
Δύο άλλες κυρίες της πολιτικής, νεαρές στην ηλικία, η μια από τη ΝΔ η άλλη από το ΠΑΣΟΚ, βρέθηκαν να στριμώχνονται με δεκάδες άλλες ανώνυμες κυρίες που έσπευσαν να αξιοποιήσουν τις βραχύβιες εκπτώσεις γνωστού καταστήματος ρούχων του Κολωνακίου. Η κυρία που μου περιγράφει το γεγονός λέει πως οι δύο βουλευτίνες απελπίστηκαν και τελικώς άφησαν συνεργάτιδές τους για να ψωνίσουν στη θέση τους. Εγώ απλώς νομίζω πως υποχώρησαν μπροστά στο πρόσωπο και στις αναλογίες της φίλης μου, όπως ένα φιατάκι που δεν τολμά να μαρσάρει σε φανάρι όταν δίπλα του είναι μια Φεράρι…
••••
Λοιπόν έχω γράψει 1.800 λέξεις για να ταιριάζω με τα καινούργια μεγέθη της στήλης. Πάνω από τις 1.800 πληρώνομαι με τη λέξη και συνεπώς δεν συμφέρει. Χαίρομαι για τη στήλη μου. Είναι μεγάλη και σίγουρη.

Προκόπιος