Ποιο κόμμα δικαιώνεται;

Όταν η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκτίμησε ότι τα μαύρα σύννεφα του πολέμου υψώνονταν πάνω από τα Βαλκάνια, πάλι το 1992, το ΚΚΕ καταγγέλθηκε ότι κινδυνολογεί! Το ίδιο και όταν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ υπέγραφαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ, που εφαρμόζεται και σήμερα. Είπαν ότι το ΚΚΕ καταστροφολογεί σχετικά με το τι περίμενε τους λαούς από τις 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ! Ποιος δικαιώθηκε;

Τα ίδια επαναλήφθηκαν αργότερα, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαζε την Ελλάδα στην ΟΝΕ, υπό τα χειροκροτήματα της ΝΔ και του ΣΥΝ. Ποιος δικαιώθηκε;

Προηγουμένως οι παραπάνω πολιτικές δυνάμεις επέκριναν το ΚΚΕ, επειδή έλεγε ότι ο πόλεμος ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ κατά της Γιουγκοσλαβίας, που μεταξύ άλλων διεξήγαγαν και οι κεντροαριστεροί της Γαλλίας και της Ιταλίας, δεν είχε ως αιτία την περιβόητη «εθνοκάθαρση», αλλά το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής. Το ίδιο και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας συνολικά. Ποιος δικαιώθηκε;

Τα παραπάνω -και πολλά άλλα που νιώθει στις πλάτες του ο λαός- δεν προσφέρονται βεβαίως για επίδειξη έπαρσης ή εξυπνάδας. Προσφέρονται μόνο για πολιτικά συμπεράσματα. Έξυπνους πολιτικούς έχουν όλα τα κόμματα. Εκείνο που δεν έχουν όλα είναι στρατηγική που να αντιστοιχεί στα λαϊκά συμφέροντα. Αλλά και το συγκεκριμένο είναι θέμα ταξικών επιλογών. Ή με τα μονοπώλια ή με τον λαό. Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το θέμα.

Εχθρός της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων δεν είναι κάποιοι μεμονωμένοι επιχειρηματίες. Είναι συνολικά το κεφάλαιο και τα κόμματα που το υπηρετούν, είναι το πολιτικό σύστημα που δεν παίρνει επιδιορθώσεις, αλλά πρέπει να ανατραπεί. Όποιοι, όπως ο ΣΥΝ, μιλούν για ανατροπή, εννοώντας φτιασιδώματα που θα δείχνουν νέα τη γηραιά κυρία, εξαπατούν τον λαό.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να επιμένει ότι δεν υπάρχει άλλη οδός. Το δείχνει και η διεθνής εμπειρία και η ελληνική. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο λαός θα το αντιληφθεί. Το θέμα είναι να μη χάσει πολύτιμο χρόνο.