Πάρε τα λεφτά και τρέχα…
Εδώ, δεν μιλάμε για κομπίνες διάφορων επίορκων υπαλλήλων ή αξιωματούχων που στήνουν δουλειές και παίρνουν προμήθειες από τους ευνοούμενους ιδιώτες, αλλά για κραυγαλέες και ξεδιάντροπες κλοπές δημοσίου χρήματος από τα συρτάρια των ταμείων.
Το νέο οικονομικό σκάνδαλο, το οποίο είναι απ’ ό,τι φαίνεται το μεγαλύτερο στην ιστορία του Δήμου Θεσσαλονίκης -έως ότου «σκάσει» το επόμενο βεβαίως- δικαιώνει με τον πλέον δραματικό τρόπο όσους υποστήριζαν εδώ και χρόνια ότι ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος της χώρας έχει μετατραπεί σε «θερμοκήπιο» σκανδάλων.
Όπως αποκαλύφτηκε, δημοτικός υπάλληλος -ευνοούμενος προφανώς της διοίκησης- που τοποθετήθηκε στο πόστο του υπεύθυνου πληρωμών σε ασφαλιστικά ταμεία, ιδιοποιούνταν τα ποσά των ασφαλιστικών εισφορών και τα με αυτά έκανε μπίζνες…
Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, ο εν λόγω κύριος άρπαξε αρκετά εκατομμύρια ευρώ και με αυτά αγόρασε πολυτελή αυτοκίνητα, αθλητικές ομάδες, σουίτες σε γήπεδα, καθώς και μια σειρά νυχτερινών κέντρων, χωρίς κανείς να παίρνει είδηση.
Η «νύχτα» έχει να λέει για τον… επιχειρηματία που ξεπετάχτηκε από το πουθενά, ανοίγοντας σειρά… πολιτιστικών κέντρων και συναφών νυχτερινών κέντρων διασκέδασης.
Οι μπον βιβέρ της πόλης έχουν να λένε για τον θηριώδη κοσμικό τύπο που κυκλοφορούσε με πολυτελή αυτοκίνητα, που σκορπούσε χρήμα και έκανε μεγάλη ζωή.
Η αθλητική κοινότητα της πόλης έχει να λέει για τον καλό άνθρωπο, που αγόρασε μια ομάδα μπάσκετ πλούσιου δήμου του πολεοδομικού συγκροτήματος (Πανόραμα), τη στελέχωσε με ακριβοπληρωμένους μπασκετμπολίστες και την έκανε να πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Α2, διεκδικώντας με σοβαρές πιθανότητες την άνοδό της στα μεγάλα σαλόνια.
Κι όλα αυτά οφείλονται σε έναν απλό δημοτικό υπάλληλο των χιλίων και κάτι ευρώ μηνιαίως, ο οποίος από το μεσημέρι και μετά άλλαζε ζωή και προσωπείο.
Αυτή βεβαίως είναι η αθώα εκδοχή των πραγμάτων, γιατί ο εν λόγω κύριος κάθε άλλο παρά απλός υπάλληλος ήταν. Είχε τις υψηλές πλάτες στο Καραβάν Σεράι, οι οποίες του εξασφάλιζαν το ανεξέλεγκτο και φυσικά το ακαταδίωκτο.
Η ιστορία έσκασε όταν το ταμείο των δημοτικών υπαλλήλων απέστειλε έγγραφο ζητώντας τις οφειλές του Δήμου Θεσσαλονίκης και απειλώντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα μπλοκάρει τη «φορολογική ενημερότητα» του δήμου και θα διεκδικήσει δικαστικά τα οφειλόμενα από τις ασφαλιστικές εισφορές.
Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος σάστισε με το που πληροφορήθηκε το νέο σκάνδαλο που έσκασε στην αυλή του. Οι συνεργάτες του έλεγαν για τη μεγάλη του στενοχώρια και την απόγνωσή του, ενώ κάποιοι από αυτούς, δραματοποιώντας και άλλο τα πράγματα, διοχέτευσαν ότι ο δήμαρχος έπεσε σε κατάθλιψη και κατέφυγε σε φαρμακευτική αγωγή για να αποφύγει αρνητικότερες επιπτώσεις της στενοχώριας και της οργής του.
Δεν ξέρω αν αληθεύουν όλα αυτά, καθώς φαίνεται περίεργο ένας τύπος να παίρνει από το συρτάρι ένα τεράστιο ποσόν -μιλούν για περισσότερα από δέκα εκατομμύρια ευρώ- και ουδείς να αντιλαμβάνεται το παραμικρό. (Αλήθεια, όταν κλείνουν οι ισολογισμοί του Δήμου Θεσσαλονίκης, κανένας δεν βλέπει τα παραστατικά για τις δαπάνες;)
Αυτό όμως που ξέρω είναι πως ο δήμαρχος αποφάσισε να ακολουθήσει την επικοινωνιακή τακτική του Μεγάρου Μαξίμου. Μόλις διαπίστωσε ότι το πέπλο σιωπής ήταν πολύ μικρό για να συγκαλύψει το νέο οικονομικό σκάνδαλο στα ταμεία του δήμου, έσπευσε να το δημοσιοποιήσει ο ίδιος, προχωρώντας σε μεγαλόστομες διακηρύξεις για την αλήθεια που θα λάμψει, για τη δικαιοσύνη που θα δώσει τη λύση, για τις ποινές που θα επιβληθούν σε όλους τους υπεύθυνους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται…
Εννοείται, πάντως, πως ο δήμαρχος φρόντισε εξ αρχής να ξεκαθαρίσει προς τους δημοσιογράφους πως δεν πρόκειται να απαντήσει σε καμία ερώτησή τους, με συνέπεια μια σειρά σοβαρών ερωτημάτων να παραμένουν αναπάντητα. Ένα απ’ αυτά, το θεμελιώδες, είναι πόσο είναι το ύψος της νέας κατάχρησης. Ένα άλλο σχετίζεται με το τι είδους διοίκηση ασκείται στο δημαρχείο, όταν μπορεί ο κάθε υπάλληλος να παίρνει από το ταμείο όσα λεφτά υπάρχουν και κανείς έλεγχος να μην υπάρχει. Κοντολογίς, οι πολίτες της Θεσσαλονίκης απαιτούν να πληροφορηθούν:
1. Πόσο είναι το ύψος της νέας κατάχρησης;
2. Ποια χρήματα έχουν υπεξαιρεθεί και για πόσο χρονικό διάστημα;
3. Τι θα γίνει με τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων οι οποίες δεν έχουν καταβληθεί;
4. Με ποιο τρόπο ο δήμος εξασφάλιζε ασφαλιστική ενημερότητα, εφόσον δεν είχε αποδώσει τις ασφαλιστικές εισφορές;
Όπως και να ‘χει πρόκειται για το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο στην ιστορία του Δήμου Θεσσαλονίκης και ένα από τα μεγαλύτερα της ελληνικής αυτοδιοίκησης.
Το μέγεθος του σκανδάλου υπερβαίνει τα όρια άσκησης του τυπικού ελέγχου, όπως η διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης και τα υπόλοιπα. Ο κ. Παπαγεωργόπουλος οφείλει να παράσχει πειστικές εξηγήσεις προς τους Θεσσαλονικείς για το πώς είναι δυνατόν εκατομμύρια ευρώ να κάνουν φτερά από τα ταμεία του δήμου και κανείς να μην το παίρνει είδηση. Επί πλέον να πει τι είναι εκείνο που έχει μετατρέψει τον δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της χώρας σε «εκκολαπτήριο» σκανδάλων. Διότι, πριν ακόμη εκδοθεί το πόρισμα για το σκάνδαλο της Παγίας, ξέσπασε ένα απείρως μεγαλύτερο και είναι βέβαιο πως στο μέλλον θα ακολουθήσουν και άλλα, καθώς, απ’ ό,τι φαίνεται, στον δήμο επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο. Χώρια οι παλιές αμαρτίες με τους δωρεοδόχους και δωρολήπτες. Υπάρχει, άραγε, τέλος σ’ αυτόν τον κατήφορο;