Μεγάλος χαμένος ο Ελληνισμός

•Αν έχει ο κάθε λαός την πολυτέλεια να διώχνει ηγέτες που έχουν φωνή και αντιστέκονται στον εξωτερικό παράγοντα και το ντόπιο κατεστημένο και αγωνίζονται για τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας τους, τότε χαλάλι του… Και φυσικά δικαίωμά του. Να μην παραπονιέται όμως όταν οι πολιτικοί και ιδιαίτερα εκείνοι που ψηφίζει, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, τον απογοητεύσουν… Δεν είναι άμοιρος ευθυνών κανείς.
•Θα συμφωνούσαμε πάντως ότι ίσως ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν κατάλαβε ότι ο ελληνοκυπριακός λαός κουράστηκε… Και θέλει λύση. Όχι βέβαια την… οποιαδήποτε λύση… Λύση που δεν θα πληρώνει το ελεύθερο κομμάτι της Κύπρου για να ζει αυτό που κατέχει η τουρκική μπότα. Και που 33 χρόνια οι φίλοι του κ. Χριστόφια, οι Τουρκοκύπριοι, δεν έκαναν τίποτε για να διώξουν τους εποίκους και τον τουρκικό στρατό κατοχής… Μια βόλτα αν κάνει κανείς στη Λευκωσία και στις άλλες ελεύθερες πόλεις θα ακούσει στις συζητήσεις να βάζουν τον προβληματισμό ότι μήπως είναι καλύτερα μόνοι μας; Έχουμε, λένε, ένα κράτος που ξέρουμε πώς λειτουργεί και λειτουργεί καλά, να τ’ αφήσουμε και να πάμε στο άγνωστο όπου κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η επόμενη μέρα και με την πιθανότητα να γίνουμε… μετανάστες στη χώρα μας; Προβληματισμός που δυστυχώς όλο και περισσότερο βρίσκει πρόσφορο έδαφος, μετά μάλιστα και το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής…
•Μας θύμισαν, φίλοι παθιασμένοι Έλληνες που η καρδιά τους επιμένει να χτυπάει ελληνικά, και τις κολωνακιώτικες κορόνες από τεμπέληδες και αργόσχολους, που προτιμούν την ησυχία τους από το να χάσουν τον καφέ του Da Capo, ότι όταν το 1920 ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχασε τις εκλογές, κάτι το οποίο κανένας δεν περίμενε και έφερε την καταστροφή, είχε πει ότι το λάθος του ήταν που δεν αντελήφθη ότι ο λαός είχε κουραστεί…
•Εμείς απλώς θα σημειώσουμε ότι τις δύο τελευταίες βδομάδες ο Ελληνισμός είναι ο μεγάλος χαμένος. Έφυγε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, μετά την ξαφνική περιπέτεια της υγείας του (που θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει έρευνα γιατί οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν τακτικά με τσεκ απ δεν πήραν χαμπάρι τον καρκίνο που του κατέτρωγε τα σπλάχνα…), και ένα κομμάτι των Ελληνοκυπρίων που πριν από 4 χρόνια στήριξε εκείνο το βροντερό «ΟΧΙ», που αχρήστευσε τα σχέδια των ξένων, ψήφισε τώρα εκείνον που όχι μόνο ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, αλλά ο πρωτεύσας Γιάννης Κασουλίδης είχε δημόσια δηλώσει ότι αν απέρριπταν το Σχέδιο Ανάν, η καταστροφή για την Κύπρο θα ήταν μεγαλύτερη και από τη Μικρασιατική! Και βέβαια καμιά καταστροφή δεν έγινε. Και η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από κει που έλεγαν ότι θα τη διώξουν, και μπήκε στη Ζώνη του Ευρώ, ισχυροποιώντας την οικονομία της, παίρνοντας μέτρα για να μην πάθει ό,τι πάθαμε εμείς με την… εκτίναξη στα ύψη των τιμών και της ακρίβειας.
•Για την απρόσμενη ήττα του Τάσσου Παπαδόπουλου φταίνε σε μεγάλο βαθμό οι στενοί συνεργάτες του και το επιτελείο του. Επέλεξαν μια χαμηλών τόνων προεκλογική καμπάνια, ποντάροντας στο ότι ο κόσμος ξέρει το έργο που πρόσφερε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα το εκτιμήσει. Και ταυτόχρονα δεν θα επέτρεπε λύση που θα στηριζόταν στη φιλοσοφία του Σχεδίου Ανάν.
Τελικά εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκαν εκείνοι που είχαν προειδοποιήσει ότι η καμπάνια είναι σε εντελώς λαθεμένη κατεύθυνση. Θα έπρεπε να είχε σχεδιαστεί με κεντρική αιχμή ότι χρειάζεται ο λαός να πει το δεύτερο «ΟΧΙ» για να αποτραπεί οριστικά το Σχέδιο Ανάν, που βρίσκεται έξω από την πόρτα μας.
Προτιμήθηκαν οι ήρεμοι τόνοι, μια νερόβραστη προεκλογική εκστρατεία, και με τον Πρόεδρο συνεχώς απολογούμενο, ενώ έπρεπε να είναι ο μπροστάρης…
Τα λάθη στην πολιτική πληρώνονται…