Κι όμως, κύριε Βερέμη, εσείς λέτε ψέματα και όχι το «ΠΑΡΟΝ»
Προ ολίγων ημερών, και συγκεκριμένα στις 19 Φεβρουαρίου, η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ενέκρινε την επανατοποθέτηση του (καθηγητού) Θάνου Βερέμη στη θέση του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. Η διαδικασία εγκρίσεως έγινε κάτω από ιδιαίτερη ένταση, έβριθε από μικροπολιτικές πόζες και κινήσεις.
Βέβαια, όπως η «Καθημερινή» αναφέρει τα τεκταινόμενα, η έγκριση έχει σχετικό χαρακτήρα, καθώς η ψήφος είναι γνωμοδοτική και όχι καθοριστική για την εφαρμογή της εισηγήσεως της κυβέρνησης. Και αυτό ίσως επιτρέψει στον υπουργό κ. Στυλιανίδη, αλλά και στον πρωθυπουργό, να ξανασκεφθούν και να επανεξετάσουν την επιλογή τους, διότι η κατάθεση και οι απαντήσεις του κ. Βερέμη προς τα μέλη της Επιτροπής εγείρουν ερωτηματικά που άπτονται της επιστημονικής ακεραιότητος καθώς και της ηθικής, εννοώντας την έλλειψη σεβασμού προς την αλήθεια (χωρίς να αναφέρω υποβαθμισμένες αξίες για κάποιους, όπως τον αυτοσεβασμό και τη φιλοπατρία).
Έμαθα από φίλο, και το διασταύρωσα από την πρωτογενή πηγή, ότι ο κ. Βερέμης χαρακτήρισε «ψέματα» τα περιεχόμενα άρθρου μου στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» («Πνευματικό πλαίσιο της κ. Ρεπούση», 24η Ιουνίου 2007). Μάλιστα η απάντηση του καθηγητού ήταν απόλυτη, στην ερώτηση που έκανε ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, για τον εάν ισχύουν αυτά που κατέθεσα στο εν λόγω άρθρο: «…ό,τι έγραψε η εφημερίδα “ΤO ΠΑΡΟΝ” είναι ψέματα».
Ο ως άνω προκλητικός και ψευδής χαρακτηρισμός με αναγκάζει να επαναλάβω την ουσία της καταθέσεώς μου. Στην παρουσίαση της 18ης Ιουνίου 2007 του αγγλόγλωσσου βιβλίου του κ. Βερέμη, υπό τον τίτλο «Greeks and Turks in War and Peace” (Έλληνες και Τούρκοι στον Πόλεμο και την Ειρήνη, έκδοση «Athens News»), μετά από ερώτησή μου, γιατί δεν αναφέρει το κεφάλαιο που καλύπτει την περίοδο 1912 – 1922 τις γενοκτονίες των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, η απάντηση ήταν ότι «δεν έγιναν γενοκτονίες»! Δηλαδή η εξαφάνιση των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και της Ιωνίας, ακόμη και αυτή των δύσμοιρων Ασσυρίων ή Συροχαλδαίων, δεν ήταν αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης εξοντώσεώς των από τις κυβερνήσεις του Κόμματος Ενώσεως και Προόδου, και μετά του Κεμάλ Ατατούρκ.
Ο νυν πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας επεκτάθηκε και περισσότερο, υιοθετώντας τη θέση του Justin McCarthy, αμερικανού προπαγανδιστή-συνεργάτη του τουρκικού λόμπι στις ΗΠΑ, δηλαδή ότι «Βιαιοπραγίες (atrocities) έγιναν πολλές, αλλά όχι γενοκτονίες… Αν έγιναν γενοκτονίες, έγιναν από μέρους των Ελλήνων κατά την Επανάσταση του 1821», και απευθύνοντας σχόλια με υποτιμητικό τόνο προς την κατεύθυνσή μου, είπε: «Δεν γνωρίζεις για τη σφαγή των Τούρκων στην Τριπολιτζά; (sic) (“Hey man, haven’t you heard of the slaughter of the Turks in Tripolitza”)!
Κάποια στιγμή «μαλάκωσε» την απόλυτη θέση και δέχθηκε ότι πιθανόν έγινε γενοκτονία, αλλά μόνο εις βάρος των Αρμενίων, και διερωτήθηκε για ποιο λόγο οι τουρκικές κυβερνήσεις δεν παραδέχονται την ιστορικότητα αυτού του γεγονότος. Ακολούθησε όμως δεύτερη έκρηξη όπου ο καθηγητής ανέφερε βιαιοπραγίες που διέπραξαν οι ελληνικές δυνάμεις, αλλά και αυτές των άλλων βαλκανικών λαών κατά τους πολέμους 1912 – 1913, καθώς και οι ελληνικές δυνάμεις στη Μικρά Ασία.
Αμέσως μετά τις προφανώς ενοχλητικές μου ερωτήσεις ο κ. Βερέμης επιβραβεύτηκε από παρόντα τούρκο διπλωμάτη, ο οποίος τον συνεχάρη και σχολίασε ότι ο τουρκικός λαός τρέφει θετικά αισθήματα για τους Έλληνες και ότι πολλοί Έλληνες δέχονται την τουρκική φιλοξενία… Προσωπικά θα ντρεπόμουν να λάβω τα συγχαρητήρια του επίσημου αντιπροσώπου ενός ισλαμοφασιστικού καθεστώτος…
Δύο άλλα σημεία: Ως προς την επιστημονικότητα του γεγονότος της γενοκτονίας των χριστιανών της Μικράς Ασίας, η βιβλιογραφία που τεκμηριώνει αυτές τις οθωμανικές ή τουρκικές γενοκτονικές πολιτικές και πράξεις αυξάνεται γεωμετρικά τα τελευταία δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, ιδιαίτερα σε σχέση με την αρμενική γενοκτονία, λιγότερο την των Ασσυρίων.
Η μελέτη της γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων αλλά και της Ιωνίας πρόσφατα πήρε μεγάλη ώθηση ως bona fide πεδίο έρευνας και μελέτης με την αναγνώριση από τη Διεθνή Ένωση Ερευνητών Γενοκτονίας (International Genocide Scholars Association με έδρα το New Haven, Connecticut), μετά από συντριπτική ψήφο των επιστημόνων-μελών της, στο συνέδριο του Δεκεμβρίου 2007. Η διεθνής επιστημονική τάση είναι προς μεγαλύτερη έμφαση της μελέτης του φαινομένου της γενοκτονίας, και προφανώς δεκάδες ειδικοί από πολλές πολιτισμένες χώρες διαφωνούν με την εκτίμηση του κ. Βερέμη ως προς την αιτία της εξαφάνισης δύο (και ίσως περισσοτέρων) εκατομμυρίων Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Έτσι ο καθηγητής μας για να εξηγήσει τα «γεγονότα» του 1922 προφανώς είναι της σχολής του «συνωστισμού του κόσμου στο λιμάνι της Σμύρνης…», όπως ήθελε η κ. Ρεπούση, της οποίας το έργο υποστήριξε.
Αλλά και η προ της βουλευτικής επιτροπής περιφρονητική απόρριψη των στοιχείων που παρέθεσε ο υποφαινόμενος ως «ψεμάτων» προδίδει περιφρόνηση όχι μόνο προς τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του ελληνικού λαού-μέλη της επιτροπής, αλλά και προς τους δεκάδες που άκουσαν κατ’ ιδίαν τα σχόλια του κ. Βερέμη κατά την παρουσίαση της 18ης Ιουνίου 2007, και τελικά προς την αλήθεια.
Και τίθεται το ερώτημα: Ποια είναι η αξιοπιστία αυτού του κυρίου Βερέμη, ο οποίος μάλιστα ηγείται ενός σώματος για το οποίο η κυβέρνηση πασχίζει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού ώστε να μπορεί να περάσει μεταρρυθμίσεις στον ευαίσθητο αλλά και καθοριστικό κλάδο της Παιδείας;