Κάποιοι… χάθηκαν στο χιόνι

Σε κεντρικό επίπεδο το κράτος, δηλαδή το υπουργείο Εσωτερικών, πήρε άριστα. Δυστυχώς όμως πολλοί δήμοι επέδειξαν παντελή ανεπάρκεια και ανικανότητα σε βαθμό κακουργήματος. Από πού να ξεκινήσω. Στον Άγιο Δημήτριο ακόμη οι κάτοικοι προσπαθούν να βρουν τους αντιδημάρχους. Είχαν κλείσει τα τηλέφωνά τους και κουκουλώθηκαν στις κουβέρτες. Αφήστε τον δήμαρχο. Τρεις ημέρες είχε να εμφανιστεί στο γραφείο του. Το απόλυτο χάος. Στον Άλιμο και στο Π. Φάληρο ακόμη χειρότερα. Ζεφύρι, Άγιοι Ανάργυροι, Πετρούπολη, Άνω Λιόσια βυθίστηκαν στην ανικανότητά τους. Ενδεχομένως να πει κάποιος ότι είχαν ελάχιστες δυνατότητες, αφού δεν διέθεταν ούτε μηχανήματα ούτε προσωπικό. Δεν ισχύει αυτό, αφού εγώ, κάνοντας ρεπορτάζ, προσπάθησα να επικοινωνήσω με τα κινητά των δημάρχων και των αντιδημάρχων, αλλά έβγαινε η κοπελίτσα και μου έλεγε η «κλήση σας προωθείται». Φυσικά υπήρχαν και δήμοι που ξεσήκωσαν τους πάντες και τα πάντα για να εξυπηρετήσουν τους δημότες τους. Με τα μάτια μου είδα τον τοπάρχη Κηφισιάς να καθαρίζει μια πλατεία την ώρα που το χιόνι έπεφτε με το τσουβάλι από τον ουρανό. Το ασθενοφόρο που διαθέτει ο Δήμος Μεταμόρφωσης πηγαινοερχόταν στα νοσοκομεία για να μεταφέρει κατοίκους της πόλης που είχαν ανάγκη για αιμοκάθαρση. Στο Αιγάλεω ανακλήθηκαν όλα τα ρεπό των υπαλλήλων και μαζί με τη διοίκηση του δήμου και με φτυάρια στα χέρια έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Θα μπορούσα να γράφω ολόκληρες σελίδες με τ’ αποτελέσματα που είχαν οι ενέργειες των δήμων ως προς το όφελος των δημοτών. Σε γενικές γραμμές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα πράγματα ήταν για κλάματα. Ανεπάρκεια, ανικανότητα και τεμπελιδισμός κυριάρχησαν σε δεκάδες γραφεία δημάρχων. Κρίμα.