Η συμφωνία του ΔΗΚΟ με τον Δ. Χριστόφια περιορίζει τις ζημιές
Η ουσία είναι πως έμεινε εκτός δευτέρου γύρου ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος που έχει ήδη περάσει στην Ιστορία ως ο «ηγέτης του «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν». Ο ηγέτης που με το ανεπανάληπτο διάγγελμά του τον Απρίλιο του 2004 συνέτεινε τα μέγιστα στο συγκλονιστικό 76% του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, το οποίο συνέτριψε τα σχέδια των Αμερικανών και των Ευρωπαίων να παραδώσουν και το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου «πολιτικό όμηρο» στις διαθέσεις της Άγκυρας.
Πρόκειται για στρατηγικής σημασίας ήττα των δυνάμεων της αντίστασης, η οποία άφησε διεκδικητές του προεδρικού αξιώματος δύο υποψηφίους του ενδοτικού στρατοπέδου -τον ακραίο υποστηρικτή του Σχεδίου Ανάν Γιαννάκη Κασουλίδη και τον μετριοπαθή και ως ένα βαθμό «κρυφό» υποστηρικτή του απαράδεκτου διχοτομικού σχεδίου Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος δημοσίως είχε ταχθεί τελικά υπέρ του «ΟΧΙ», έστω και μόνο στα λόγια, κάτω από το βάρος της εξέγερσης της βάσης του ΑΚΕΛ.
Το μεγαλύτερο κακό δεν είναι ότι απλώς ηττήθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, αλλά και ότι τώρα δεν υπάρχει κανένας μέχρι στιγμής πολιτικός ηγέτης που να μπορεί να εκφράσει αυτό το 76% του «ΟΧΙ».
Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε η απαισιόδοξη εκτίμηση που αναφέραμε την περασμένη εβδομάδα, όταν γράφαμε ότι το να μείνει εκτός δεύτερου γύρου ο Τάσσος Παπαδόπουλος «δεν είναι καθόλου αδύνατο γιατί αυτές οι εκλογές είναι πρώτα απ’ όλα για πρόσωπα -ανεξαρτήτως της πραγματικής σημασίας τους για το Κυπριακό- και βέβαια είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν ψηφοφόρο να μην ψηφίσει τον υποψήφιο του κόμματός του για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά τον υποψήφιο αντίπαλου κόμματος», επισημαίνοντας ότι ο Τ. Παπαδόπουλος «έχει πολύ ασθενέστερη κομματική βάση από τους άλλους δύο».
Τα κόμματα νίκησαν
Τελικά επικράτησε, έστω και οριακά, η κομματική λογική. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, που έγιναν στις 21 Μαΐου 2006 (άρα είχαν κεφαλαιοποιήσει πολιτικά το «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν), το ΑΚΕΛ είχε πάρει 31,13%, ο ΔΗΣΥ 30,34%, το ΔΗΚΟ του Προέδρου Παπαδόπουλου 17,92% μόνο, η σοσιαλιστική ΕΔΕΚ 8,91% και το δεξιό αντιανανικό ΕΥΡΩΚΟ είχε πάρει 5,75%. Αυτά τα αποτελέσματα σημαίνουν ότι ενώ ο Δ. Χριστόφιας δεν ήθελε παρά 2% ακόμη πάνω από το ποσοστό του κόμματός του για να περάσει στον δεύτερο γύρο και ο Γ. Κασουλίδης 3%, ο Τ. Παπαδόπουλος έπρεπε σχεδόν να… διπλασιάσει (!) το ποσοστό του για να το πετύχει. Είχε φυσικά ως συμμαχικές δυνάμεις την ΕΔΕΚ και το ΕΥΡΩΚΟ, αλλά αποδείχθηκε πως οι ψηφοφόροι τους τον προτίμησαν σε ποσοστό μόνο 70%.
Έτσι το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, το οποίο έδωσε 33,51% στον Γιαννάκη Κασουλίδη και 33,29% στον Δ. Χριστόφια, άφησε τρίτο τον Τάσσο Παπαδόπουλο με 31,79% – γύρω στις 7.000 ψήφους όλες κι όλες πίσω από τους άλλους δύο. Το κομματικό μειονέκτημα αποδείχθηκε έτσι ανυπέρβλητο για τον Τάσσο Παπαδόπουλο, έστω και οριακά.
Πολλές αμφιβολίες
Η εσωτερική πολιτική της Κύπρου είναι αποκλειστικά υπόθεση των Κυπρίων, όπως και η εξωτερική φυσικά, με τη μόνη διαφορά όμως ότι οι θέσεις της Λευκωσίας στο Κυπριακό όχι απλώς επηρεάζουν, αλλά μπορεί να έχουν και σοβαρότατες συνέπειες και για την Ελλάδα. Μας ενδιαφέρει έτσι πολύ σοβαρά τι θα γίνει στο θέμα αυτό, ποια γραμμή είναι πιθανόν να ακολουθήσει ο νέος Πρόεδρος που θα εκλεγεί σήμερα, ασχέτως αν οι Κύπριοι τον επιλέξουν με διαφορετικά κριτήρια.
Πολύ ανησυχητική είναι η στάση του ΔΗΚΟ, του κόμματος του Τ. Παπαδόπουλου. Την Τρίτη το πρωί είδαμε τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ Μάριο Κάρογιαν να έχει συμφωνήσει σε όλα με τον δεξιό ΔΗΣΥ για να υποστηρίξει ανοιχτά τον πιο ενδοτικό από τους δύο υποψήφιους, τον ακραίο και αμετανόητο υποστηρικτή του Σχεδίου Ανάν Γ. Κασουλίδη!
Πέρασε μάλιστα την απόφαση αυτή από τη γραμματεία του κόμματος με ψήφους 7-1.
Ευτυχώς, παρασκηνιακά και ανομολόγητα, ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν μοιραία και αποφάσισε να επιλέξει το μικρότερο κακό, τον Δ. Χριστόφια. Οι άνθρωποί του στο Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ οργάνωσαν «εξέγερση στελεχών» και κινήθηκαν αποτελεσματικά εναντίον της πρότασης συνεργασίας με τον Γ. Κασουλίδη, ανατρέποντας την πρόταση Κάρογιαν!
Είχαν ήδη αποσπάσει την υπόσχεση από τον Δ. Χριστόφια ότι θα δώσει στο ΔΗΚΟ τόσο τη θέση του προέδρου της Βουλής όσο κι εκείνη του υπουργού Εξωτερικών, μαζί με άλλα υπουργικά χαρτοφυλάκια.
Σε γραπτή επίσης πρότασή του προς τα όργανα του ΔΗΚΟ ο Δ. Χριστόφιας δεσμεύτηκε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθεί επαναφορά του Σχεδίου Ανάν ή άλλου σχεδίου ανάλογου μ’ αυτό.
Με βάση αυτά τα κομματικά και πολιτικά οφέλη ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μ. Κάρογιαν εισηγήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή το βράδυ τα εντελώς αντίθετα από εκείνα που είχε εισηγηθεί το πρωί – εισηγήθηκε δηλαδή υποστήριξη του Χριστόφια!
Ελπίδες και επιφυλάξεις
Η πρόταση έπεσε σαν βόμβα και προκάλεσε διχασμό των στελεχών του ΔΗΚΟ. Πολλά από τα στελέχη αυτά, βλέποντας ότι το κόμμα τους πήγαινε για συνεργασία με τον δεξιό Γ. Κασουλίδη, είχαν σπεύσει να κάνουν και οι ίδιοι… προσωπικές συμφωνίες με στελέχη του ΔΗΣΥ για να εξασφαλίσουν αυξημένα προσωπικά οφέλη!
Έκαναν φασαρία, διαφώνησαν έντονα και τελικά στήθηκε… κάλπη (!) και έγινε μυστική ψηφοφορία για να αποφασίσει η Κεντρική Επιτροπή του ΔΗΚΟ αν θα υποστηρίξει Χριστόφια ή Κασουλίδη.
Τα αποτελέσματα δεν ήταν και πολύ ενθαρρυντικά: Το 60% των μελών της Κεντρικής Επιτροπής τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας Χριστόφια, το 30% υπέρ του Κασουλίδη και το 10% απέφυγε να τοποθετηθεί.
Με δεδομένη τη φύση του κόμματος του ΔΗΚΟ, το οποίο απαρτίζεται από παράγοντες – κομματάρχες με πολύ υποβαθμισμένα τα στοιχεία της ιδεολογικής και οργανωτικής ενότητας, το αποτέλεσμα αυτό υποδηλώνει ότι δεν αποκλείεται καθόλου οι ψηφοφόροι του ΔΗΚΟ να διχαστούν σε δύο σχεδόν ίσα μέρη ανάμεσα στον Χριστόφια και τον Κασουλίδη κάνοντας πολύ αμφίρροπη την αναμέτρηση.
Σε καμιά περίπτωση πάντως η τοποθέτηση της ΚΕ του ΔΗΚΟ υπέρ του Δ. Χριστόφια δεν σηματοδοτεί τη σύσσωμη υπερψήφισή του, άρα σε καμιά περίπτωση η νίκη του δεν μπορεί να προεξοφληθεί, αν και σαφώς υπερτερεί τώρα ελαφρά του Γ. Κασουλίδη.
Η ελπίδα είναι ότι με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Δ. Χριστόφιας και κυρίως με την ανάθεση του υπουργείου Εξωτερικών στο ΔΗΚΟ, αν το επανδρώσει όμως κάποιος που να είναι σταθερός αντίπαλος του Σχεδίου Ανάν, θα περιοριστούν οι δυνατότητες του νέου Προέδρου να προχωρεί σε αθόρυβη υιοθέτηση πτυχών της πολιτικής που προβλέπει αυτό το διχοτομικό σχέδιο.
Από την άλλη, όπως και να το κάνει κανείς, πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος στη στάση ενός κόμματος που το πρωί αποφασίζει να ψηφίσει τον Γ. Κασουλίδη και το βράδυ αποφασίζει υπέρ Χριστόφια;
Δυστυχώς, τώρα δεν θα είναι ο Τ. Παπαδόπουλος αρχηγός για να εγγυηθεί την αντιενδοτική γραμμή του ΔΗΚΟ.
Ο Αρχιεπίσκοπος
υπέρ Κασουλίδη!
Στο απέναντι στρατόπεδο, εκείνο του πιο ακραίου ενδοτικού υποψήφιου, του Γιαννάκη Κασουλίδη, είχαμε μια εντυπωσιακή, πρωτοφανή θα μπορούσε να πει κανείς, δήλωση υποστήριξης από τον… Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Χρυσόστομο!
Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα, τόσο ωμή κομματική παρέμβαση υπέρ ενός υποψηφίου από ανώτατο ιεράρχη: «Η Εκκλησία ανεπιφύλακτα θα συμβούλευε τον λαό της αθρόα να πάει στις κάλπες και να ψηφίσει τον κ. Κασουλίδη»!
Πραγματικά πρωτοφανής και απαράδεκτη η δήλωση του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου, δείγμα πολιτικής εξαχρείωσης ενός κομματάρχη – ιεράρχη, ο οποίος επιλέγει μόνος του να είναι Αρχιεπίσκοπος μόνο όσων συμμερίζονται τις δεξιές πολιτικές πεποιθήσεις του και όλο το υπόλοιπο «ποίμνιο» να τον βρίζει και να τον λοιδορεί με τον χειρότερο τρόπο, απολύτως δικαιολογημένα.
Η εξοργιστική αυτή στάση του Χρυσόστομου γεννά επίσης πολλές υποψίες για το πόσο ειλικρινής είναι η στάση του κύπριου Αρχιεπισκόπου εναντίον του Σχεδίου Ανάν, όπως εμφανιζόταν δημοσίως. Πώς είναι δυνατόν, αν πραγματικά ήταν αντίθετος με το επαίσχυντο σχέδιο, να υποστηρίζει με τόσο κραυγαλέο τρόπο τον πιο φανατικό υποστηρικτή του Σχεδίου Ανάν που υπάρχει στην Κύπρο, ο οποίος είχε φτάσει μέχρι του σημείου γελοιότητας να χαρακτηρίσει… Μικρασιατική καταστροφή (!) ενδεχόμενη απόρριψη του Σχεδίου Ανάν;
Φόβος για τα χειρότερα
Ας μην κρυβόμαστε, όσο πιο πολλά γράφουμε για τα απερίγραπτα παζάρια χωρίς αρχές που μεσολαβούν μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου γύρου των κυπριακών προεδρικών εκλογών, τόσο μεγαλύτερη απέχθεια θα αισθανθεί το ελληνικό αναγνωστικό κοινό απέναντι στους κύπριους πολιτικούς ηγέτες, πράγμα επιζήμιο.
Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους μας για να κρύψουμε τις αποκρουστικές πλευρές της προσωπικής συμπεριφοράς πολλών από αυτούς και να εστιάσουμε την προσοχή μας αποκλειστικά στις πολιτικές διαφορές τους, στις πολιτικές επιλογές τους, στη στρατηγική και την τακτική τους στο Κυπριακό.
Όταν όμως συμπεριφέρονται τόσο καιροσκοπικά όσο το ΔΗΚΟ ή τόσο περιφρονούν τα θεσμικά χαρακτηριστικά του αξιώματός τους, όπως ο Χρυσόστομος, που παριστάνει τον Αρχιεπίσκοπο όλων των Κυπρίων και όχι μόνο των δεξιών υποστηρικτών του Σχεδίου Ανάν, τότε έχουμε κάθε λόγο να φοβόμαστε τα χειρότερα για το μέλλον της Κύπρου.