ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ
Έφυγε από κοντά μας ο Γιάννης Καλαντίδης
ΕΤΣΙ ξαφνικά την περασμένη Κυριακή μαθεύτηκαν τα δυσάρεστα νέα… Ο Γιάννης Καλαντίδης πέθανε από ανακοπή σε ηλικία 73 χρονών… Από στους στενούς συνεργάτες του Αντώνη Τρίτση στο υπουργείο Περιβάλλοντος, διετέλεσε γενικός γραμματέας από το 1981 μέχρι και το 1984, αλλά και στον Δήμο Αθηναίων ήταν σύμβουλος του δημάρχου από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του Τρίτση, ασχολούμενος με τα θέματα του τραμ καθώς και την αισθητική αναβάθμιση της Αθήνας… Τρίτσης και Καλαντίδης δεν ήταν μόνο συνεργάτες… ήταν συναγωνιστές και σύντροφοι, μετά τη μεταπολίτευση, στον αγώνα για την αλλαγή, στον αγώνα για μια διαφορετική Ελλάδα… Μαζί στο ΠΑΣΟΚ, μαζί και στο Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα, το κόμμα που είχε φτιάξει ο Τρίτσης το 1989…
Ο ΚΑΛΑΝΤΙΔΗΣ χαρακτηριζόταν από το διαχρονικό του πάθος για την προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα για την αισθητική των πόλεων, γι’ αυτό και έδωσε μάχες για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας… Είχε την τύχη να συνδέσει το όνομά του με τα έργα της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων -όπως ονειρευόταν ο Τρίτσης- καθώς ήταν και ο πρώτος πρόεδρος της νεοσύστατης τότε εταιρείας Ενοποίησης… Είναι τα έργα που άλλαξαν τη μορφή του κέντρου της πρωτεύουσας, όπως οι πεζοδρομήσεις της Διονυσίου Αεροπαγίτου, της Αποστόλου Παύλου και της Ερμού και η δημιουργία του μεγάλου περιπάτου, η απαλλοτρίωση του παλαιού χώρου της κορεατικής αγοράς για τη δημιουργία πάρκου και η συνεχής και επίμονη προσπάθειά του για την καθαίρεση των διαφημιστικών πινακίδων από τις ταράτσες και τις όψεις των κτιρίων του κέντρου της Αθήνας. Το 2002 ο σύνδεσμος για την αναβάθμιση του ιστορικού και εμπορικού κέντρου της Αθήνας τον τίμησε και ο δήμαρχος Αθηναίων του απένειμε το μετάλλιο της πόλεως των Αθηνών.
ΘΕΡΜΑ συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Στην αγαπημένη γυναίκα του και τα παιδιά του… Θα λείψει απ’ όλους μας…
Π. Κ.
Παρανομίες
ΤΟ ΘΕΜΑ των παράνομων πινακίδων έφερε στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας προς τους υπουργούς Εσωτερικών και ΠΕΧΩΔΕ ερωτήματα για την «υπερβολική χρήση» των διαφημιστικών πινακίδων, όπως οι ίδιοι οι υπουργοί βάφτισαν την παρανομία… σε παλαιότερες απαντήσεις των δύο υπουργείων και κυρίως του ΥΠΕΧΩΔΕ, που βρίσκει το θεσμικό πλαίσιο παρωχημένο και ελλιπές, ως προς την «υπερβολική χρήση». Μάλιστα, όπως επισημαίνεται στην ερώτηση, το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν απαντά στην ουσία του θέματος, δηλαδή εάν σήμερα απομακρύνονται οι παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, επιβάλλονται πρόστιμα και διοικητικές κυρώσεις κ.λπ., σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ λοιπόν στο μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων σε ολόκληρη τη χώρα, σημειώνεται εύστοχα ότι εφόσον η παρανομία θεωρείται «υπερβολική χρήση» και η ατιμωρησία κανόνας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να μάθει ποιο είναι μέχρι σήμερα το ύψος των προστίμων που έχουν επιβληθεί προς τους παρανομούντες διαφημιστές και διαφημιζόμενους, σύμφωνα με τον Ν. 3037/02 και επίσης ποιοι τελικά ελέγχουν τους ΟΤΑ, τους γ.γ. Περιφερειών και οποιονδήποτε άλλο έχει την αρμοδιότητα της διαχείρισης των διαφημιστικών πινακίδων, όταν δεν εφαρμόζουν τον Ν. 3037/02; Δεν ξέρω αν ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ελπίζει ότι μπορεί να βγάλει άκρη σε αυτήν την ιστορία… Εμείς δεν ελπίζουμε και πολύ… Μπερδεμένη ιστορία…
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Τα παιδιά του Αραράτ…
Κυκλοφορεί η δεύτερη έκδοση του βιβλίου από τις «Εκδόσεις Καστανιώτη»
ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ η πρώτη έκδοση του μυθιστορήματος «Τα παιδιά του Αραράτ» του Τζεμίλ Τουράν και ήδη στα βιβλιοπωλεία βρίσκεται η δεύτερη έκδοση. «Τα παιδιά του Αραράτ» είναι μια συγκλονιστική αφήγηση – μαρτυρία για τη ζωή των Κούρδων από τον πρώτο διαμελισμό της πατρίδας τους ως τις μέρες μας. Καταγράφονται όλες οι εξεγέρσεις τους, αλλά και η προδοτική στάση πολλών κούρδων αγάδων. Η αναζήτηση βοήθειας στη Σοβιετική Ένωση. Οι συμφωνίες μεταξύ Ιράν, Ιράκ και Τουρκίας για την εξαφάνιση των Κούρδων. Ο τρόπος που ξεσπίτωναν τις κουρδικές οικογένειες και τις οδηγούσαν μακριά από το Αραράτ… Ενώ περιγράφονται και όλα τα βασανιστήρια στις τουρκικές φυλακές, στα κελιά που φιλοξένησαν τον Ναζίμ Χιχμέτ και τον Σαμπαχατίν Αλί.
ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ακόμη ο συγγραφέας αναφέρεται στη γνωριμία του με τον Αντώνη Τρίτση, πώς κράτησε το όνομά του μέσα από τις τουρκικές φυλακές και πώς πήγε και τον βρήκε, όταν έφθασε κρυφά στην Ελλάδα… Πώς τον βοήθησε να γνωρίσει τον Γιώργο Γεννήματα, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τη Μελίνα και τις ατελείωτες συζητήσεις που έκαναν για τα ιστορικά χωριά στα παράλια της Μικράς Ασίας… Και ακόμη πώς ο Τρίτσης βοήθησε στον αγώνα των κούρδων αγωνιστών και πώς έμαθε για τον θάνατό του….
Ο ΤΖΕΜΙΛ ΤΟΥΡΑΝ γεννήθηκε στο Αραράτ και από πολύ νωρίς έμαθε ότι είναι αιχμάλωτος. Όχι μόνο αυτός, αλλά και άλλα πενήντα εκατομμύρια Κούρδοι, αφού την πατρίδα του μοιράστηκαν τέσσερις κατακτητές. Έμαθε να είναι περήφανος για την καταγωγή του, αλλά και πως πρέπει να μιλάει ψιθυριστά γι’ αυτήν, αφού οι Τούρκοι, επισήμως, δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξή τους… Γυμνασιόπαιδο, μέσα σε ένα έντονα φορτισμένο κλίμα, κάνει την πρώτη αντιστασιακή πράξη του, χαστουκίζει το άγαλμα του Ατατούρκ και μπαίνει για πρώτη φορά στη φυλακή. Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη και θα γνωρίσει όλα τα βασανιστήρια των «μεγάλων θωπευτών». Μετά διαφεύγει στην Ελλάδα, κάνει τη χώρα δεύτερη πατρίδα του και, αναζητώντας τα ίχνη του Μάνου Κατράκη, βρίσκει τα… Κύθηρα.