Ακου… Βλέπε… Γράφε…
→ Πλανώνται πλάνην οικτράν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι της κυβέρνησης δεν της κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Και κρύο τής κάνει (και μάλιστα πολικό), αλλά και ζέστη (και μάλιστα καύσωνα). Με άλλα λόγια πρόκειται για κυβέρνηση… παντός καιρού!
→ Εάν μάλιστα προστεθούν και οι συχνοί σεισμοί, τότε ο πρωθυπουργός πέτυχε… «χατ-τρικ».
→ Καπάκι ήρθε και η Άνω Νέα Σμύρνη, παρντόν Μακεδονία. Ούτε ο… Επίτιμος να κυβερνούσε τη χώρα (μπρρ)…
→ Σκυλιά παρήλασαν από τη δημοφιλή εκπομπή της Τατιάνας. Επόμενο να… σκυλιάσουν οι αντίζηλές της, ισχυριζόμενες ότι η εκπομπή ήταν… «φόλα»!
→ Ρωτάει η τηλεπαρουσιάστρια του «πρωινάδικου τη ρεπόρτερ που βρίσκεται στην Ευελπίδων για την υπόθεση του ζεύγους Αρβανιτίδη: «Ο Πασχάλης δεν έχει έρθει… καθόλου; (!)
→ Φαίνεται ότι δεν είχε πάει ούτε καν… λίγο.
→ Τις μέρες της σφοδρής κακοκαιρίας το αεροδρόμιο της Αθήνας μόνο… «ελευθέριο» δεν ήταν.
→ Με τέτοια χιονόπτωση ξεχύθηκαν στους δρόμους όλοι οι υποψήφιοι γαμπροί. Περίμεναν εξ ουρανού τις… «νυφάδες»!
→ Στήλη άλατος έμειναν όσοι είδαν συμπολίτη μας να προσπαθεί να λιώσει τους πάγους με την… αλατιέρα που πήρε από την κουζίνα του.
→ Αναγκαίο και το «αλατοπίπερο» στον καθ’ ημέραν βίον μας. Πασχάλης, Αλέξης και άλλα παιδιά δίνουν, συνέχεια, «τροφή». Άλλωστε είναι κατ’ εξακολούθησιν… «τρόφιμοι» των ΜΜΕ.
→ Επί σκοπόν για τα Σκόπια. Όχι βέβαια πυρ. Αλίμονο άλλωστε. Αλλά επί τω σκοπώ διαφύλαξης της ιστορίας και των εθνικών μας δικαίων.
→ ΝΙΜΤΣ, δηλαδή Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού.
→ ΝΙΜΙΤΣ, δηλαδή με την παρεμβολή του γράμματος γιώτα (και όχι… ΗΠΑ)!
→ ΚΤΕ, δηλαδή η πρόδρομος του ΟΗΕ Κοινωνία των Εθνών.
→ ΚΤΕΟ, άσχετον, πλην, μήπως ο ΟΗΕ χρειάζεται… ΚΤΕΟ;
→ Σιίτης μουσουλμάνος. Πάντα ήθελε να γνωρίσει έναν, είπε η Τατιάνα.
→ Σημίτης, ο πρωθυπουργός, ο και εκσυγχρονιστής (ανέλπιστο, ανέλπιστο, που είπε και η υπάλληλος του ΙΚΑ).
→ ΙΚΑ, εκεί που πήγε ο Σημίτης και ακολούθως πήγε…
→ … ΟΙΚΑΔΕ, κοινώς σπίτι του.
→ Σπιτόγατοι οι Έλληνες στη διάρκεια του χιονιά. Ενδεχομένως ευεργετική η κακοκαιρία για την αντιμετώπιση του δημογραφικού μας προβλήματος.
→ Δημογραφικό; Έχει γούστο να πλακωθούν με τους δήμους οι… νομαρχίες, να ζητήσουν περισσότερες «αρμοδιότητες» (!) και να εξελιχθεί το δημογραφικό σε… νομαρχιακό!
→ Σουφλιάς, ο ΥΠΕΧΩΔΕ. Να πάρει επειγόντως θέση επί του… «κυοφορούμενου» αυτού νέου προβλήματος.
→ Άνω Νέα ή Νέα Άνω; Πάει, το ξεφτιλίσανε το θέμα…
→ Πάνω χέρι, κάτω χέρι, τίνος είν’ το πάνω-κάτω;
→ Χειρών αδίκων, ποίος ήρξατο;
→ Δημοψήφισμα για το Σκοπιανό; Δηλαδή, να πάρουμε τη… «βοήθεια του κοινού»;
→ Μήπως να… αλλάξουμε κατηγορία ερωτήσεων;
→ Όχι, το θέμα δεν προσφέρεται για καλαμπουράκια. Σόρι!
→ Απλώς, η στήλη επιχείρησε να καταδείξει ότι κακώς τόσον καιρό πήγε στο ράφι.
→ Σε αντίθεση με τον ισχυρισθέντα ότι «το πολύ σε δέκα χρόνια» κ.λπ. κ.λπ.
→ Τι λέτε, κύριε!
→ Δώσαμε, άλλωστε. Δώσαμε ανοχή, υπομονή και υποχωρήσεις.
→ Τώρα -διόλου ξαφνικά- μας ήρθε κατακέφαλα.
→ Ευτυχώς, τουλάχιστον, γλιτώσαμε από τον… αδέσποτο αμερικανικό
δορυφόρο.
→ Μεγέθους, λένε, λεωφορείου.
→ Άντε, τώρα, εκεί που ο κόσμος περίμενε μάταια, μέσα στα χιόνια, στις στάσεις, να ερχόταν εξ ουρανού το λεωφορείο.
→ Πονηρός ο… Βλάχος!
→ Ο υφυπουργός που ξεσκέπασε την ελληνοποίηση της… πατάτας.
→ Διότι όχι μόνο η φέτα, αλλά και η πατάτα είναι ελληνική.
→ Καλ-ΟΜΕΛΕΤΑ κι έρχεται!
→ Με πορ…, πάντως, αβγά δεν βάφονται.
→ Χρειάζεται να τα σπάσεις για να φτιάξεις ομελέτα.
→ Απαιτούνται πολιτικοί με «ούμπαλα» και όχι… «τσόφλια»!
→ Ποιος… Κλαδάς; Εδώ και χρόνια εμείς δεν βάζουμε το θέμα κάτω από το χαλί;
→ Και ιδού, τώρα, αυτό… επί τάπητος!
→ Σαράντα ένα μέτρα κατά της ακρίβειας πήρε η κυβέρνηση.
→ Καλά… σαράντα!
→ Εδώ κοτζάμ Κίμωνας και δεν μπόρεσε να δαμάσει το θηρίο.
→ «Αντίδια» καλαβρέζικα!
→ Σε κάθε περίπτωση, το σουβλάκι ήταν και παραμένει ελληνικό.
→ «Απ’ όλα» έχει ο μπαξές.
→ «Μπαξίσι» δινόταν επί Τουρκοκρατίας.
→ Τώρα, αρκεί ένα «Νέα» ή «Άνω».
→ Ενδεχομένως και συνδυασμός (Άνω Νέα…).
→ Και το ΠΡΟ-ΠΟ είναι ελληνικό. (Πάμε Στοίχημα;)
→ ΝΑΤΟ… ΝΑΤΟ… το δαχτυλίδι.
→ Όχι της διαδοχής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, όπου το δαχτυλίδι…
Μπένι ή δεν Μπένι;
→ Προς το παρόν, ο ξένος δάχτυλος μας μπαίνει για τα καλά.
→ Και η μούντζα, όμως, ελληνική δεν είναι;
→ Αμ’ το φιλότιμο; Αυτό κι αν είναι ελληνικό.
→ Η παραχώρηση του ονόματος συνιστά παραχώρηση εμπράγματου δικαιώματος, είπε ο Ζουράρις. Πράγματι!
→ Στην εκπομπή του Παπαδάκη το είπε, με αναφορές και στον δημοφιλή Κώστα Μακεδόνα.
→ Αποστερώντας από τη στήλη το δικαίωμα να ερωτήσει αν συγχωρείται η χρήση του επωνύμου από τον εξαίρετο τραγουδιστή.
→ Σιγά μην το άλλαζε σε… Φιρομίδη!
→ Ή, έστω, σε Νεομακεδόνα ή Κατωμακεδόνα.
→ Του ‘λαχε και του «Θρύλου» να παίζει στην Τούμπα «χρονιάρες μέρες».
→ Ευτυχώς, πάντως, που πλησιάζει η 25η Μαρτίου. Όχι μόνο λόγω Καραϊσκάκη, αλλά και όλων εκείνων που δεν άντεξαν τον ζυγό.
→ Ψηλά, λοιπόν, τη σημαία.
→ Κι αν τύχει να τη σηκώσουν και κάποιοι μετανάστες, δεν είναι κακό. Γιατί αυτό θα σημαίνει ότι αποδέχονται, σέβονται και τιμούν όσα αυτή συμβολίζει. Σε αντίθεση με τα τσογλάνια εκείνα που τη σκίζουν, την καίνε και την ποδοπατούν, κρυμμένα μέσα στις κουκούλες τους.
«Σίγμα»