Αδιαφορεί η κοινωνία για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Πέραν των κομματικών κανέναν άλλον δεν φαίνεται να αφορά το συνέδριο του Μαρτίου.

Την εικόνα απαξίωσης που επικρατεί δίνουν εύγλωττα στελέχη του Βενιζέλου που λένε: «Δεν ασχολείται κανείς, έχει ήδη απαξιωθεί το συνέδριο στον κόσμο και κανέναν δεν ενδιαφέρει».

Ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος, που έχει επιφορτιστεί με το «πακέτο» του συνεδρίου, κοντεύει να πάθει ιδρυματισμό από τις τόσες ώρες που βρίσκεται στη Χαριλάου Τρικούπη, επιχειρώντας να αντιμετωπίσει το αγκάθια της διοργάνωσης. Το μεγαλύτερο όλων είναι το γενικότερο κλίμα στην κοινωνία, που απαξιώνει το συνέδριο: «Και που κάνουμε συνέδριο είναι άθλος», λέει ο κ. Πολυζωγόπουλος, που ωστόσο διατηρεί την αισιοδοξία του ότι τελικά όλα θα πάνε καλά.

Οι δημοσκοπήσεις πάντως δείχνουν ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τον Παπανδρέου στον ρόλο του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάτι που πρέπει ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος να το αναστρέψει και μάλιστα έπρεπε να το είχε κάνει εδώ και πολύ καιρό. Και επειδή τούτη την περίοδο δεν υπάρχει εσωτερική κόντρα στο ΠΑΣΟΚ για τις καρέκλες, στελέχη του ΠΑΣΟΚ λένε αστειευόμενα ότι θα πρέπει να εφεύρουν έναν Βενιζέλο, ώστε να δημιουργηθεί εσωκομματική πόλωση και να κερδίσει τουλάχιστον το κόμμα τα νούμερα της AGB, το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού…

Το χαοτικό σύστημα Παπανδρέου
και οι Ηρακλειδείς του στέμματος

Ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια του συνεδρίου είναι το χαοτικό σύστημα Παπανδρέου. Οι πολλές και ποικίλες «φυλές» που λειτουργούν στο όνομα του Γιώργου έχουν αποτέλεσμα να μη δουλεύει τίποτα σωστά.

Οι Ηρακλειδείς του στέμματος, τα στελέχη εκείνα που δεν σηκώνουν, υποτίθεται, μύγα στο σπαθί τους και κόπτονται για την πολιτική του αρχηγού τους, έχουν χωριστεί σε πολλά στρατόπεδα, ομάδες και υποομάδες. Έτσι οι πολιτικές και προσωπικές επιδιώξεις του Χρήστου Παπουτσή διαφέρουν λ.χ. από εκείνες της Άννας Διαμαντοπούλου, αλλά προσωπικές είναι οι στρατηγικές επιλογές και των υπόλοιπων κορυφαίων, όπως της Φώφης Γεννηματά, του Χρήστου Πολυζωγόπουλου, του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, του Ρέππα, του Πάγκαλου, του Καστανίδη, του Σκανδαλίδη, του Πρωτόπαπα.

Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος, που φτιάχνει ιδεολογικό πλαίσιο για τον μεσαίο χώρο και στις εσωκομματικές εκλογές είχε ταχθεί υπέρ του Παπανδρέου, παίρνοντας αποστάσεις από τον Βενιζέλο, τώρα… διαδίδει ότι πρόκειται να κατέβει στο συνέδριο με δική του δεκαπεντάδα, που στην ουσία είναι σαρανταπεντάδα, από «πράσινους» δημόσιους υπαλλήλους, ώστε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στο άρμα κάποιου κορυφαίου στελέχους…

Ανάμεσα στα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ… μαίνεται το μεγαλύτερο εσωκομματικό παζάρι που έχει γίνει ποτέ, γιατί, ο Παπανδρέου λειτουργεί «χύμα» και μη μπορώντας να βρουν κοινό λογαριασμό, επιδίδονται σε υπόγειες και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, που θυμίζουν έντονα βυζαντινό παρασκήνιο. Μπορεί να συγκλίνουν συγκυριακά ή και να συνεργάστηκαν για την επανεκλογή Παπανδρέου, στις 11 Νοεμβρίου, ωστόσο τώρα, εν όψει του συνεδρίου, ο καθένας ακολουθεί τον δικό του προσωπικό δρόμο, επιχειρώντας να εκλέξει όσο περισσότερους συνέδρους μπορεί, ώστε στη συνέχεια, στο νέο κομματικό όργανο (Εθνικό Συμβούλιο), να μπορέσει να εκλεγεί με πολλές ψήφους. Και όσο περισσότερες ψήφους εξασφαλίσουν τόσο πιο άνετα θα διατηρηθούν στην ομάδα των πρωτοκλασάτων και θα εξασφαλίσουν έδρα στο Πολιτικό Συντονιστικό ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί το νέο καθοδηγητικό όργανο.

Τα νέα κομματικά όργανα του ΠΑΣΟΚ –
εκλογές στην ΚΟ για βουλευτές

Ο Παπανδρέου δεν έχει ως τώρα καταλήξει στη νέα «φόρμα» πάνω στην οποία θα στηθεί το νέο ΠΑΣΟΚ. Η γενική φιλοσοφία του είναι να εμφανίσει το κόμμα του ανανεωμένο σε πρόσωπα και ιδέες και ταυτόχρονα να μπορέσει να ανταγωνιστεί πολιτικά τον Αλέξη Τσίπρα, την άμεση απειλή που προέκυψε από τους έξυπνους σχεδιασμούς του Αλέκου Αλαβάνου.

Επιδιώκει λοιπόν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να φτιάξει ένα νέο οργανόγραμμα του κόμματος όπου στα διάφορα όργανα θα μετέχουν νέα πρόσωπα, που δεν θα θυμίζουν εποχές Σημίτη.

Έτσι δεν αποκλείεται να δημιουργήσει ένα νέο κομματικό όργανο, κάτι σαν Γραμματεία του Εθνικού Συμβουλίου, στο οποίο θα μετέχουν περίπου 80 στελέχη, 60 από τη βάση και 20 που θα είναι βουλευτές. Μάλιστα, τους 20 αυτούς της Γραμματείας του Εθνικού Συμβουλίου δεν θα τους ορίσει ο ίδιος, αλλά θα στήσει κάλπες και θα είναι οι βουλευτές αυτοί που θα εκλέξουν τους συναδέλφους τους για το νέο κομματικό όργανο.

Επίσης σκέφτεται, λένε οι συνεργάτες του, να μην έχει έναν γραμματέα, αλλά δύο ή και τρεις. Ώστε να αποκεντρώσει την κομματική δουλειά και άλλος να ασχοληθεί με τα οργανωτικά, άλλος με τα πολιτικά και άλλος θα παίζει τον ρόλο του «ωραίου», δηλαδή του αντίβαρου στον Τσίπρα. Τα ονόματα που ακούγονται γι’ αυτήν την περίπτωση είναι δύο στελεχών που προέρχονται από τη Νεολαία, του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Θάνου Μωραΐτη, που από νεαρός ασχολείται με το ΠΑΣΟΚ και γνωρίζει καλά την ανθρωπογεωγραφία του Κινήματος και όταν ήταν γραμματέας στη Νεολαία είχε καταφέρει να τη διατηρήσει ενωμένη. Μάλιστα εξελέγη βουλευτής σε ηλικία μόλις 34 ετών χωρίς κανένα κρατικό ένσημο, πλην ενός χρόνου που υπήρξε αντιπρόεδρος στη ΔΕΠΑ. Δεύτερος υποψήφιος φέρεται ο Νίκος Μαδεμλής, που ως γραμματέας της Νεολαίας την είχε κινητοποιήσει στις διαμαρτυρίες κατά του Κλίντον και για τον Οτσαλάν, αλλά και στις καταλήψεις του φοιτητικού κινήματος το ’90-’91 (κυβέρνηση Μητσοτάκη) ως μέλος της πανελλαδική επιτροπής καταλήψεων ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ο ίδιος ωστόσο υποστηρίζει ότι ο γραμματέας του κόμματος πρέπει να είναι στέλεχος ευρύτερα γνωστό στην κοινωνία, να εκφράζει τους ανθρώπους της μισθωτής εργασίας και να εργαστεί με την ψυχή του για να φτιάξει πραγματική οργάνωση στο ΠΑΣΟΚ. Και δεν αποδέχεται το δίλημμα του «αντι-Τσίπρα».

Το παπατζηλίκι που «πουλάει»
στον ΓΑΠ η Νεολαία

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ φαίνεται πάντως ότι πέφτει θύμα των επιλογών του. Ορισμένοι καλοθελητές, που θέλουν να εμφανίζονται φιλοπαπανδρεϊκοί, εφεύραν τον μύθο περί των εκλογών στα πανεπιστήμια, αλλά και στα νέα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια Νεολαίας, και «πούλησαν» στον Γιώργο Παπανδρέου την ανάγκη η Νεολαία ΠΑΣΟΚ να αποκτήσει και οργανωτικά χαρακτηριστικά, ώστε να μπορέσει, μέσα από τα όργανα που θα δημιουργήσει, να αντιμετωπίσει τις εκλογές αυτές, έχοντας εκτός από πολιτική και οργανωτική ισχύ.

Αν οι διαβουλεύσεις του παρασκηνίου είναι έντονες ανάμεσα στα κορυφαία στελέχη, στους νεολαίους οι βυζαντινισμοί έχουν την τιμητική τους…

Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν. Και το αποτέλεσμα θα είναι ο Παπανδρέου να βρεθεί με ένα 50% της Νεολαίας απέναντί του, αφού θα σημιτοκρατείται, μια και οι περισσότεροι από αυτούς είχαν ταχθεί, με πρώτο τον νεολαίο Νίκο Ανδρουλάκη, που ελέγχει το μεγαλύτερο ποσοστό στη Νεολαία, στο πλευρό του Βενιζέλου στη μάχη για την εκλογή στην προεδρία του κόμματος.

Πολλά στελέχη της νεολαίας, που τώρα εμφανίζονται φιλοπαπανδρεϊκοί, έχοντας καταλάβει με τι όρους παίζεται το πολιτικό παιχνίδι, φροντίζουν να κάνουν παιχνίδια και συμφωνίες μυστικές κάτω από το τραπέζι. Μπορεί ο Θ. Μωραΐτης και η Φώφη Γεννηματά να πιστεύουν ότι βρίσκονται κοντά στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη στελέχη της Νεολαίας όπως οι κ. Πανταζής και Θεοδωρικάκος (ο πρώτος φιλοδοξεί να γίνει γραμματέας απέναντι στον Νίκο Ανδρουλάκη της εκσυγχρονιστικής πτέρυγας και ο δεύτερος συνεργάζεται με την κ. Αίγλη Μπαλαμάτση, συνεργάτιδα του Παπανδρέου σε θέματα διαδικτύου), ωστόσο αυτοί εμφανίζονται να συζητούν και να διαπραγματεύονται, με μυστικές συμφωνίες, προκειμένου να αποκτήσουν πολιτική ισχύ.

Από την άλλη, η ομάδα των Βενιζελικών – Σημιτικών στη Νεολαία προχωρεί σε συμφωνίες ώστε να εκλέξει στελέχη της δικής της επιρροής. Σ’ αυτούς ανήκουν, εκτός του Ανδρουλάκη (απ’ τον οποίο έχει διαχωρίσει τη θέση της η Άννα Διαμαντοπούλου, ενώ αρχικώς φλέρταρε πολιτικά), ο βουλευτής Ηλείας κ. Κατρίνης, ο κ. Σαουλίδης από τη Θεσσαλονίκη και ο κ. Ράπτης.

Το μπλοκ Βενιζέλου κατεβάζει συνέδρους

Η… προμετωπίδα των λεγόμενων εκσυγχρονιστών είναι ασφαλώς η Νεολαία. Και βάζουν τους μικρούς για να καλυφθούν οι ίδιοι. Επισήμως δηλώνουν ότι δεν ασχολούνται με το συνέδριο, το απαξιώνουν συνειδητά, ωστόσο κινούνται στο παρασκήνιο και κατεβάζουν συνέδρους δικούς τους κόντρα σε εκείνους που υποστηρίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου, προκειμένου να εκλεγούν στα ανώτερα όργανα στελέχη που απηχούν τις απόψεις Βενιζέλου – Σημίτη, ώστε, όποτε τεθεί και πάλι θέμα ηγεσίας, να έχουν πολιτική δύναμη για να ανατρέψουν τα δεδομένα.

Ότι, ακριβώς κάνει η πλευρά Παπανδρέου, που θέλει να ισχυροποιήσει τη θέση της στο συνέδριο (άσχετα με το τι προσπαθούν να επιτύχουν οι υποομάδες των στελεχών), το ίδιο επιχειρεί και η πλευρά Βενιζέλου. Στην αρχή, βέβαια, όταν στο στρατόπεδο Βενιζέλου κυριαρχούσε η εντύπωση ότι είχαν χάσει τα πάντα πολιτικά, επικράτησε η άποψη να μην ασχοληθούν με το συνέδριο: δεν έχουμε τις προϋποθέσεις, είπαν ορισμένοι από το μπλοκ που συνεδρίασε σε κλειστό κύκλο. Όμως ο Γιώργος Παπανδρέου τούς έδωσε ανάσα και μόλις ομαλοποιήθηκαν οι σχέσεις των δύο, αμέσως μετά την επίσκεψη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην παρουσίαση του βιβλίου του Βενιζέλου στην Παλαιά Βουλή, στελέχη που γνωρίζουν την ανθρωπογεωγραφία του ΠΑΣΟΚ είπαν στον Βενιζέλο ότι δεν πρέπει να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη: δεν θα πέσουμε αμαχητί, και τότε ήταν που ελήφθη η απόφαση από τον ίδιον να βρουν στελέχη που απηχούν τις απόψεις του και να κατέβουν υποψήφιοι για σύνεδροι. Έτσι σήμερα, στις εσωκομματικές εκλογές για τους συνέδρους, θα φανεί από το αποτέλεσμα αν ο Βενιζέλος ελέγχει ένα μικρό ή μεγάλο μέρος του συνεδρίου και προπαντός θα δείξει κατά πόσο ο ίδιος αποδέχεται τον όρο «το όλον ΠΑΣΟΚ» ή επιμένει σε μερικότητες και διαιρέσεις…